اعتياد به عصر غيبت امام عصر ارواحنا فداه !

    پاسخ همه اين سئوالات اين است كه ما به عصر غيبت و تاريكى و ظلم و ستم در آن، خو گرفته ‏ايم ! به حدّى كه مجذوب ظلم و ظلمت گشته و به آن معتاد شده ‏ايم ! و اعتياد يك قدرتِ بسيار قوى براى كشاندن انسان‏ها به طور ناخودآگاه به سوى خوبى‏ ها و يا بدى‏ هاست !

    اعتياد و خو گرفتن انسان به هر چيزى همچون فطرت و طبيعت او، آدمى را به سوى آن مى‏ كشاند به طورى كه گويى اراده و اختيار را از انسان در مقابل آن و عمل كردن برخلاف آن گرفته است ! اين قدرت را خداوند در اعتياد قرار داده است تا آدمى با خو گرفتن به خوبيها بدون زحمت و ناخودآگاه به سوى آن‏ها جذب شوند و از بديها و زشتى‏ ها كناره گيرند.

    به اين جهت حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام عادت را طبيعت دوّم انسان برشمرده و فرموده‏ اند :

 العادة طبع ثانٍ.(116)

 عادت، طبيعت دوّم است.

    اين كلام كوتاه حقايق مهمّى را دربردارد. بنابراين فرمايش همان گونه كه انسان به سوى آنچه فطرت و طبيعت او اقتضا دارد به راه مى افتد، به سوى آنچه به آن خو گرفته و عادت نموده نيز حركت مى‏ كند.

    انسان بايد از اين قدرت بزرگ، در راه صحيح و هدف‏هاى ارزنده استفاده كند، و از آلوده ساختن خويش به عادت‏هاى زشت و ناپسند خوددارى نمايد.

    متأسّفانه جامعه بشرى بر اثر نداشتنِ رهبرى صحيح و نبود قدرتى كه بتواند اجتماع را به سوى فضيلت‏هاى اخلاقى و صفات برجسته انسانى سوق داده و هدايت نمايد، به عادت‏هاى اشتباه فردى و اجتماعى گرفتار شده است.

    اعتيادهاى اجتماعى قدرتى بسيار بيشتر از اعتيادهاى فردى دارند و آسان‏تر مى‏ توانند انسان را به سوى چيزى كه اجتماع به آن خو گرفته است، بكشانند.

    يكى از عادت‏هاى شوم اجتماعى كه جامعه ما را به خود گرفتار نموده و در بند اسارت خويش كشيده است، خو گرفتن به وضع موجود و سازش با آن است به گونه ‏اى كه هرگز درباره آينده ‏اى حياتبخش و نجات دهنده فكر و انديشه ‏اى نكنند.

    با آن كه رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم و اهل بيت عليهم السلام با بيان مسأله «انتظار» و تشويق انسان‏ها به سوى آن، مردم را به اشتباه بودن سوختن و ساختن آگاه نموده و با بيان مسئله انتظار آنان را به اميد و حركت به سوى آينده روشن فرا خوانده‏ اند.

    متأسّفانه كسانى كه وظيفه داشته‏ اند اين مسأله مهمّ حياتى را براى مردم بيان كنند، در اين وظيفه كوتاهى ورزيده ‏اند. به اين جهت مردمان همچنان به سوختن و ساختن عادت كرده‏ اند و درباره رسيدن به آينده درخشان، تلاش نكرده ‏اند ؛ و با كمال تأسّف مسأله غيبت امام عصر ارواحنا فداه هنوز ادامه يافته است !

    هنوز اكثريّت جامعه ما به يك نوع اعتياد كه غفلت از مسأله ظهور امام عصر ارواحنا فداه مى‏ باشد، گرفتار است ؛ و آن را به دليل قانون وراثت از نسل‏هاى گذشته به ارث برده است ! و در نتيجه هنوز جامعه ما در حال ركود به سر مى‏ برد و حركتى در جهت ترقّى و رسيدن به مراتب عالى و ارزنده ننموده است ! در حالى كه اگر كسى بتواند عادت‏هاى اشتباه را كنار زده و خود را به خصلت‏هاى ارزنده انسانى زينت دهد به بهترين مقامات عالى دست مى‏ يابد.

حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام مى‏ فرمايند : 

بغلبة العادات الوصول إلى أشرف المقامات.(117) 

 

 رسيدن به ارزنده ‏ترين مقامات، با غلبه بر عادات به دست مى‏ آيد. 

 جامعه ما بايد با ايجاد حالت انتظار و دعا براى ظهور منجى جهان حضرت بقيّة اللَّه ارواحنا فداه عادت ديرينه غفلت از وجود تاريكى عصر غيبت را كنار بگذارد و به وسيله دعا از اعماق دل و جان خواهان فرا رسيدن حكومت عدل امام عصر صلوات اللَّه عليه از خداوند باشد.

---

116) شرح غرر الحكم : 185/1.

117) شرح غرر الحكم : 229/3.