روش فكرى خود را تغيير دهيد !
با يك جهش روحى و با يك تغيير سبك و روش فكرى، تحوّل مهمّى در خود ايجاد كنيد و راه خود را از افرادى كه براىشان غيبت و ظهور تفاوت چندانى ندارد جدا كنيد. يقين داشته باشيد همانگونه كه بى تفاوتى و غفلت نسبت به پدر جسمانى گناهى بزرگ است ؛ بى تفاوتى و غفلت از پدر معنوى گناهى بزرگتر است ؛ و سرانجامى تاريك و شوم براى انسان خواهد داشت.
اگر تاكنون نسبت به امام عصر ارواحنا فداه بى تفاوت بوده ايد و فرق ميان ظهور و غيبت آن حضرت را درك نكرده ايد و در انديشه ظهور حياتبخش آن حضرت نبوده ايد ؛ اگر تاكنون اهل دعا و نيايش براى فرا رسيدن روزگار پرشكوه عصر ظهور نبوده ايد، و نمى دانستيد كه نسبت به امام زمان و رهبر و مولاى خويش وظيفه اى ويژه بر عهده داريد، اكنون كه اين حقيقت را دريافتيد و درك نموديد كه در زمان غيبت وظيفه اى سنگين بر عهده مردم است، خود را از غفلت نجات بخشيده و با يك اراده قوى و با يك تصميم جدّى، گذشته خود را جبران كنيد. و با تلاش و كوشش در مسير انتظار حضرت بقيّة اللَّه ارواحنا فداه گام برداريد و بدانيد رأفت و مهربانى شديد آن حضرت نسبت به دوستداران مقام ولايت، سبب مى شود كه غفلتهاى گذشته آنها مورد عفو و بخشش قرار گيرد و قلب مهربان آن بزرگوار اشتباهات ايشان را ناديده خواهد گرفت.
مگر حضرت يوسف على نبيّنا وآله وعليه السلام به برادران خود با آن همه ظلم و ستمى كه بر ايشان روا داشتند، نفرمود :
( لا تَثْريبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ يَغْفِرُ اللَّهُ لَكُمْ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمينَ ).(118)
امروز سرزنشى بر شما نيست، خداوند شما را مى آمرزد و او رحم كننده ترين رحم كنندگان است.
يقين داشته باشيد روح عظيم انسان، آفريده نشده است كه وابسته به مادّيات و مسائل بى ارزش ديگر گردد، بلكه براى آن خلق شده است كه با آشنائى با مسائل معنوى و شناخت خداوند و جانشينان او به سوى مسائل الهى كشيده شود.
آيا سزاوار است انسانى كه مى تواند همچون سيّد بحرالعلوم و مرحوم شيخ انصارى با امام عصر ارواحنا فداه ارتباط داشته باشد، روح خود را غرق در انديشه هاى مادّى نموده و وجود خويش را گرفتار قيد و بندهاى غفلت زا نمايد؟!
آيا سزاوار است انسانى كه مى تواند بر فراز فضاى آشنايى با خاندان وحى به پرواز درآيد، پر و بال خود را بشكند و در زندان دنيا خود را بازيچه و اسير شياطين گرداند؟!
آيا سزاوار است در ميان هفت ميليارد جمعيّت انسان در سراسر جهان تعدادى بس اندك با مفاسد عصر غيبت آشنايى داشته باشند؟!
چرا نبايد همه انسانها از ارزش انسانى خويش باخبر باشند و بدانند در صورتى داراى قدر و بها هستند كه بتوانند به خداوند و جانشين او در اين روزگار توجّه داشته باشند؟
اگر همه انسانها لياقت چنين مقامى را ندارند و اين مقام از آنِ گروهى خاصّ است، چرا ما و شما از آنان نباشيم؟
كاروان رفت و تو در خواب و بيابان در پيش كى روى؟ ره ز كه پرسى؟ چه كنى؟ چون باشى؟
118) سوره يوسف، آيه 92.
|
بازديد امروز : 2527
بازديد ديروز : 19532
بازديد کل : 89501149
|