امام صادق علیه السلام : اگر من زمان او (حضرت مهدی علیه السلام ) را درک کنم ، در تمام زندگی و حیاتم به او خدمت می کنم.
17) نماز ديگر در شب نيمه شعبان

(17)

نماز ديگر در شب نيمه شعبان

    ابو يحيى از امام صادق عليه السلام روايت نموده كه از امام باقر عليه السلام درباره فضيلت شب نيمه شعبان سئوال شد، حضرت فرمودند :

 شب نيمه شعبان پس از شب قدر بافضيلت‏ ترين شب است. در آن شب خداوند فضلِ خود را بر بندگان عطا مى‏ كند و بر آنان منّت نهاده و مى ‏بخشد. بنابراين در تقرّب به خداوند در آن شب كوشش كنيد، زيرا خداوند به ذات خود قسم ياد كرده كه سائلى را در آن شب ردّ نكند مادامى كه درباره معصيت از خداوند چيزى نخواهد. و آن شبى است كه خداوند آن را براى ما اهل بيت عليهم السلام قرار داده است در برابر شب قدر كه آن را براى پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم قرار داده است.

 پس سعى كنيد در دعا و ثنا براى خداوند در آن شب، زيرا كسى كه در آن شب صد بار تسبيح بگويد و صد بار حمد نمايد و صد بار تكبير بگويد، خداوند گناهان گذشته او را مى‏ بخشد و حوائج دنيا و آخرت او را كه از خداوند التماس نمايد مى‏ دهد و همچنين حوائجى كه به آنها نياز دارد ولى از خداوند نخواسته از باب منّت و تفضّل بر بندگانش مى‏ دهد.

    ابويحيى مى‏ گويد : به امام صادق‏ عليه السلام عرض كردم : كدام يك از دعاها بافضيلت ‏ترين دعاها است؟

 حضرت فرمودند :

هر گاه نماز عشاء را خواندى دو ركعت نماز بخوان و در ركعت اوّل سوره حمد و سوره «قُلْ يا أَيُّهَا الْكافِرُونَ»، و در ركعت دوّم سوره حمد و سوره «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را بخوان، و پس از نماز سى و سه بار بگو : سُبْحان اللَّهِ، و سى و سه بار بگو : اَلْحَمْدُ للَّهِِ، و سى و چهار مرتبه بگو : اَللَّهُ أَكْبَرُ، آن گاه بگو :

    يا مَنْ إِلَيْهِ مَلْجَأُ الْعِبادِ فِي الْمُهِمَّاتِ، وَ إِلَيْهِ يَفْزَعُ الْخَلْقُ فِي الْمُلِمَّاتِ، يا عالِمَ الْجَهْرِ وَالْخَفِيَّاتِ، وَيا مَنْ لاتَخْفى عَلَيْهِ خَواطِرُ الْأَوْهامِ وَتَصَرُّفُ الْخَطَراتِ، يا رَبَّ الْخَلائِقِ وَالْبَرِيَّاتِ، يا مَنْ بِيَدِهِ مَلَكُوتُ الْأَرَضينَ وَالسَّماواتِ، أَنْتَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، أَمُتُّ إِلَيْكَ بِلا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، فَبِلا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، اِجْعَلْني في هذِهِ اللَّيْلَةِ مِمَّنْ نَظَرْتَ إِلَيْهِ فَرَحِمْتَهُ، وَسَمِعْتَ دُعائَهُ فَأَجَبْتَهُ، وَعَلِمْتَ اسْتِقالَتَهُ فَأَقَلْتَهُ، وَتَجاوَزْتَ عَنْ سالِفِ خَطيئَتِهِ، وَعَظيمِ جَريرَتِهِ، فَقَدِ اسْتَجَرْتُ بِكَ مِنْ ذُنُوبي، وَلَجَأْتُ إِلَيْكَ في سَتْرِ عُيُوبي.

    أَللَّهُمَّ فَجُدْ عَلَيَّ بِكَرَمِكَ وَفَضْلِكَ، وَاحْطُطْ خَطايايَ بِحِلْمِكَ وَعَفْوِكَ، وَتَغَمَّدْني في هذِهِ اللَّيْلَةِ بِسابِغِ كَرامَتِكَ، وَاجْعَلْني فيها مِنْ أَوْلِيائِكَ الَّذينَ اجْتَبَيْتَهُمْ لِطاعَتِكَ، وَاخْتَرْتَهُمْ لِعِبادَتِكَ، وَجَعَلْتَهُمْ خالِصَتَكَ وَصِفْوَتَكَ.

    أَللَّهُمَّ اجْعَلْني مِمَّنْ سَعَدَ جَدُّهُ، وَتَوَفَّرَ مِنَ الْخَيْراتِ حَظُّهُ، وَاجْعَلْني مِمَّنْ سَلِمَ فَنَعِمَ وَفازَ فَغَنِمَ، وَاكْفِني شَرَّ ما أَسْلَفْتُ، وَاعْصِمْني مِنَ الْإِزْدِيادِ في مَعْصِيَتِكَ، وَحَبِّبْ إِلَيَّ طاعَتَكَ وَما يُقَرِّبُني مِنْكَ وَيُزْلِفُني عِنْدَكَ. سَيِّدي إِلَيْكَ يَلْجَأُ الْهارِبُ، وَمِنْكَ يَلْتَمِسُ الطَّالِبُ، وَعَلى كَرَمِكَ يُعَوِّلُ الْمُسْتَقيلُ التَّائِبُ، أَدَّبْتَ بِالتَّكَرُّمِ وَأَنْتَ أَكْرَمُ الْأَكْرَمينَ، وَأَمَرْتَ بِالْعَفْوِ عِبادَكَ وَأَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ.

    أَللَّهُمَّ فَلاتَحْرِمْني ما رَجَوْتُ مِنْ كَرَمِكَ، وَلاتُؤْيِسْني مِنْ سابِغِ نِعَمِكَ، وَلاتُخَيِّبْني مِنْ جَزيلِ قِسَمِكَ في هذِهِ اللَّيْلَةِ لِأَهْلِ طاعَتِكَ، وَاجْعَلْني في جُنَّةٍ مِنْ شِرارِ بَرِيَّتِكَ.

    رَبِّ، إِنْ لَمْ أَكُنْ مِنْ أَهْلِ ذلِكَ فَأَنْتَ أَهْلُ الْكَرَمِ وَالْعَفْوِ وَالْمَغْفِرَةِ، وَجُدْ عَلَيَّ بِما أَنْتَ أَهْلُهُ لا بِما أَسْتَحِقُّهُ فَقَدْ حَسُنَ ظَنّي بِكَ، وَتَحَقَّقَ رَجائي لَكَ، وَعَلِقَتْ نَفْسي بِكَرَمِكَ، فَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمينَ وَأَكْرَمُ الْأَكْرَمينَ.

    أَللَّهُمَّ وَاخْصُصْني مِنْ كَرَمِكَ بِجَزيلِ قِسَمِكَ، وَأَعُوذُ بِعَفْوِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ، وَاغْفِرْ لِيَ الذَّنْبَ الَّذي يَحْبِسُ عَلَيَّ الْخُلُقَ، وَيُضَيِّقُ عَلَيَّ الرِّزْقَ حَتَّى أَقُومَ بِصالِحِ رِضاكَ، وَأَنْعَمَ بِجَزيلِ عَطائِكَ، وَأَسْعَدَ بِسابِغِ نَعْمائِكَ، فَقَدْ لُذْتُ بِحَرَمِكَ، وَتَعَرَّضْتُ لِكَرَمِكَ، وَاسْتَعَذْتُ بِعَفْوِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ، وَبِحِلْمِكَ مِنْ غَضَبِكَ، فَجُدْ بِما سَأَلْتُكَ، وَأَنِلْ مَا الْتَمَسْتُ مِنْكَ، أَسْأَلُكَ لا بِشَيْ‏ءٍ هُوَ أَعْظَمُ مِنْكَ.

 آن گاه در سجده بيست بار بگو : يا رَبُّ، و هفت بار بگو : يا أَللَّهُ، و هفت بار بگو : لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ، و ده بار بگو : ما شاءَ اللَّهُ، و ده بار بگو : لا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ، سپس صلوات فرستاده و حاجت خود را از خداوند بخواه، به خداوند سوگند ؛ اگر به عدد قطره ‏ها از خداوند سئوال كنى خداوند به كرم و فضل خود آن را عنايت مى ‏كند.(1)

* * *

    مؤلّف مى‏ گويد : چهار ركعت نماز وارد شده كه در ظهر روز عاشورا خوانده مى‏ شود و پس از آن دعائى ذكر شده كه به خاطر طولانى بودن دعا آن را در بخش «ادعيه ماه‏ها ص 237» مى ‏آوريم.

    و نيز در بخش يازدهم، نمازى را براى وسعت رزق، از جناب محمّد بن عثمان قدس سره نقل مى‏ كنيم.


1) مصباح المتهجّد : 831.

 

    بازدید : 4071
    بازديد امروز : 17105
    بازديد ديروز : 19024
    بازديد کل : 127582953
    بازديد کل : 88863495