کتاب : «امیرالمؤمنین علی علیه السلام و عصر ظهور»

 

پاسخ دندان‏ شكن به ناپلئون

ناپلئون اوّل غالباً شب ‏ها با تغيير لباس در ميان اردوهاى خود مى‏ گشت و از احوال صالدات ‏هاى خود جويا مى ‏شد. در يكى از اسفار يكى از صاحب‏ منصب ‏ها يك نفر سرباز كسر داشت، يك نفر از اهالى «جرمن» را اجير كرده به‏ جاى آن سرباز فرانسه گذاشته بود، چون از حالت ناپلئون خبر داشت احتياطاً به آن سربازِ بدل گفت: اگر شخصى نزد تو آمد و از تو جويا شد چنين جواب ‏بده، و آن سرباز هيچ زبان فرانسه نمى ‏دانست به تعليم، همين قدر ياد داده‏ بود:
اوّل بگو: از فلان شهر، دوّم بگو: بيست، سوّم بگو: دو سال، و چهارم بگو: هر دو، و ناپلئون غالباً همين چهار كلمه را مى ‏پرسيد كه از كدام ولايت هستى؟ سرباز مى ‏گفت: از فلان شهر، دوّم جويا مى‏ شد: چند سال عمر دارى؟ سوّم ‏مى ‏پرسيد: چند سال است كه داخل نظام شده ‏اى؟ چهارم مى ‏پرسيد: به تو چه ‏قدر حقوق رسيده؟
بر حسب اتّفاق شبى در گردش به آن گروه رسيد و اتّفاقاً نوبت آن سربازِ بدل‏ بود و او از زبان فرانسه به جز آن چند كلمه چيز ديگر نمى ‏دانست. ناپلئون كه ‏به او رسيد در سؤال او تقديم و تأخير شد؛ اوّل جويا شد كه از كدام شهرى؟ گفت: فلان شهر، دوّم پرسيد كه چند سال است نوكرى مى ‏كنى؟ گفت: بيست ‏سال، سوّم پرسيد كه چند سال از عمرت گذشته است؟ گفت: دو سال. ناپلئون ‏خنديد، دانست كه اين بدل است. چهارم پرسيد: من ديوانه ‏ام يا تو؟ گفت: هر دو و خيلى بر خنده او افزود و هيچ حرف نزد.
فردا آن صاحب منصب را خواست و معلوم شد كه بدل بوده است گفت: به‏ حرف آخرى كه آن سرباز زد، از تقصير تو گذشتم.(1)
اكنون به اين نكته توجّه كنيد: كسى كه نمى ‏تواند نه ‏تنها با ملّت خود، بلكه حتّى ‏با تعدادى از سربازان خود گفتگو نموده و از درد دل آنان باخبر شود، چگونه ‏مى ‏تواند از حال آنان باخبر باشد و ظلم و ستمى كه بر آنان وارد شده برطرف ‏ساخته و آسايش و امنيّت را براى آنان فراهم سازد؟!
بنابراين بايد يك قدرت بزرگ آسمانى وجود داشته باشد تا با استفاده از نيروى ‏الهى نه ‏تنها با همه افراد بشر گفتگو كند، بلكه حتّى زبان حيوانات را نيز بداند و بتواند با آن ها سخن بگويد، به آنان دستور دهد و در آنان تأثير گذارده و تحوّل ‏ايجاد نمايد.

و همانگونه كه گفتيم قدرتى كه سراسر عالم هستى را فرا گرفته ‏باشد و بر همه چيز ولايت و سرپرستى و آگاهى داشته باشد، در انحصار خاندان اهل رسالت است كه با دستان تواناى حضرت بقيّة الله الاعظم ارواحنا فداه و ذوالفقار حضرت اميرالمؤمنين علی علیه السلام امنيت در سراسر جهان ايجاد مى ‏شود.

---

(1) گلزار اكبرى: 485.