محلّ دفن سر مبارک آن حضرت علیه السلام

 

اختلاف کرده‌اند در زیارتگاه سر مبارک امام حسین علیه السلام
1 ـ مشهورترین اقوال این است که آن را به همراه اسیران به مدینه برگرداندند و سپس به کربلا بازگردانده شد و به جسد شریف ملحق گردید.
2 ـ در مدینه کنار قبر مادرش حضرت فاطمه علیهاالسلام دفن شد.
3 ـ در بقیع کنار قبر جدّه اش فاطمه بنت اسد دفن شد.
4 ـ سر مبارک امام حسین علیه السلام در خزانه یزید یافت شد، آن را کفن کرده و در دمشق کنار باب فرادیس دفن نمودند.
5 ـ در دمشق در دار الاماره دفن شد.
6 ـ در مسجد رقّه، هنگامی که سر مبارک امام علیه السلام در مقابل یزید بن معاویه لعنه الله قرار گرفت گفت: آن را می‌فرستم به سوی آل ابی معیط و آن‌ها در رقه بودند، آن را فرستاد به سوی آنان و آن‌ها در بعضی از خانه‌هایشان دفن کردند، سپس آن خانه به مسجد جامع ملحق شد.
7 ـ خلفای فاطمیین آن را از باب فرادیس به عسقلان نقل نمودند سپس به قاهره در مصر منتقل کردند و اکنون در آنجا است و برای آن حرم و زیارتگاهی است عظیم و زیارت می‌شود.
8 ـ کلینی رحمه الله از امام صادق علیه السلام روایت کرده است که سر مبارک امام علیه السلام در نجف امیرالمؤمنین علیه السلام دفن شده است.
9 ـ در پشت کوفه پایین قبر امیرالمؤمنین علیه السلام دفن شده است.
10 ـ در کوفه در مسجد حنّانه دفن شده است.
11 ـ عمر بن عبد العزیز خزانه یزید را تفحّص نموده و سر مبارک امام علیه السلام را در صندوقی یافته و آن را به مدینه بازگردانیده و در مسجد پیامبر صلّی الله علیه وآله کنار قبر جدّش رسول خدا دفن شده است.
12 ـ سر مبارک امام علیه السلام به جسد مطهر، و جسد مطهر به سر مبارک امام علیه السلام ملحق شده است. حضرت علی بن الحسین علیهما السلام با طی الارض بعد از سه روز رفته و سر مبارک را به همراه داشته است و آن را به جسد مطهر ملحق کرده و در آن جا دفن شده است.
علم الهدی گفته است: سر مبارک امام علیه السلام به شهر کربلا از شام بازگردانده شده و به آن ضمیمه گشته است.
شیخ طوسی گفته است: هنگامی که اهل بیت امام حسین علیه السلام به کربلا مراجعت کردند در زیارت اربعین سر مبارک را در آنجا دفن نمودند.
مؤلّف گوید: سر مبارک یا جسد مطهرش در هر کجا که باشد در قلوب و ضمائر و سینه و خاطر دوستانش منزل دارد، همان طور که امام عصر ما حضرت محمد بن العسکری علیه السلام در زیارتش فرموده است:

«السَّلاَمُ عَلَيكَ يَا مَنْ في قُلُوبِ مَنْ وَالاَهُ قَبرهُ»
سلام بر تو ای کسی که قبر او در دل‌های موالیان و دوستانش می‌باشد.(1)

---

(1) جنّات ثمانية: 527.