(۲۷)

وداع با حضرت امام حسین علیه السلام

ابن قولویه رحمه الله در کامل الزیارات از یوسف کناسی روایت کرده است که گفت: امام صادق علیه السلام فرمودند:

هرگاه خواستی با حضرت حسین بن علی علیهماالسلام وداع کنی، بگو:

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُهُ، أَسْتَوْدِعُكَ اللهَ، وَأَقْرَأُ عَلَيْكَ ‏السَّلاَمَ، آمَنَّا بِاللهِ وَبِالرَّسُولِ، وَبِمَا جِئْتَ بِهِ، وَدَلَلْتَ عَلَيْهِ، «وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ»(1)

أَللَّهُمَّ لاَتَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنَّا وَمِنْهُ. أَللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُكَ أَنْ تَنْفَعَنَا بِحُبِّهِ.أَللَّهُمَّ ابْعَثْهُ مَقَاماً مَحْمُوداً تَنْصُرُ بِهِ دِينَكَ، وَتَقْتُلُ بِهِ عَدُوَّكَ، وَتُبِيرُ بِهِ‏ مَنْ نَصَبَ حَرْباً لِآلِ مُحَمَّدٍ، فَإِنَّكَ وَعَدْتَهُ ذَلِكَ، وَأَنْتَ لاَتُخْلِفُ الْمِيعَادَ. وَالسَّلاَمُ عَلَيْكَ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُهُ.

أَشْهَدُ أَنَّكُمْ شُهَدَاءُ نُجَبَاءُ، جَاهَدْتُمْ في سَبِيلِ اللهِ، وَقُتِلْتُمْ عَلَى مِنْهَاجِ ‏رَسُولِ اللهِ، صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ تَسْلِيماً، أَنْتُمُ السَّابِقُونَ ‏وَالْمُهَاجِرُونَ وَالْأَنْصَارُ، أَشْهَدُ أَنَّكُمْ أَنْصَارُ اللهِ وَأَنْصَارُ رَسُولِهِ، فَالْحَمْدُ لِلهِ الَّذي صَدَقَكُمْ وَعْدَهُ، وَأَرَاكُمْ مَا تُحِبُّونَ، وَصَلَّى اللهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُهُ.

أَللَّهُمَّ لاَتَشْغَلْنِي فِي الدُّنْيَا عَنْ ذِكْرِ نِعْمَتِكَ لاَ بِإِكْثَارٍ تُلْهِينَي عَجَائِبُ ‏بَهْجَتِهَا، وَتَفْتِنَنِي زَهَرَاتُ زِينَتِهَا، وَلاَ بِإِقْلاَلٍ يَضُرُّ بِعَمَلِي كَدُّهُ، وَيَمْلَأُ صَدْري هَمُّهُ، أَعْطِنِي مِنْ ذَلِكَ غِنىً عَنْ شِرَارِ خَلْقِكَ، وَبَلاَغاً أَنَالُ بِهِ‏ رِضَاكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ، وَصَلَّى اللَهُ عَلَى رَسُولِهِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللهِ، وَعَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّيِّبِينَ الْأَخْيَارِ، وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُهُ.(2)

سلام بر تو و رحمت خدا و برکات او بر تو باد، تو را به خدا می‌سپارم و بر تو سلام می‌گویم، به خدا و رسول ایمان آورده و به آنچه آورده و بر آن راهنمایی کرده «از رسول پیروی کردیم پس ما را با گواهان بنویس»
خداوندا آن را آخرین دیدار ما و او قرار مده، خداوندا از تو درخواست می‌کنیم که ما را به محبت او نفعی ببخش، خداوندا او را به مقام محمود مبعوث فرما و به سبب آن دین خود را یاری فرما و دشمنت را به قتل برسان و کسانی که برای آل محمّد علیهم السلام جنگی برپا نمودند نابود گردان، که تو آن را وعده فرموده‌ای و تو هرگز خلاف وعده نمی‌کنی، و سلام بر تو و رحمت خدا و برکات او.
شهادت می‌دهم که شما شهیدان با اصالت و نیک نژاد هستید، در راه خدا جهاد کردید و بر راه و روش رسول خدا کشته شدید ـ درو د خدا و سلام فراوان بر او و خاندانش باد ـ شما پیشی گرفته هجرت کننده و یاری کننده اید، شهادت می‌دهم که شما یاران خدا و یاران رسول خدا هستید. پس حمد و سپاس خدای را که به وعده اش وفا نمود و نشان داد به شما آنچه را که دوست می‌دارید و دورد خدا بر حضرت محمّد و خاندان حضرت محمد و رحمت خدا و برکات او. خداوندا مرا در دنیا از یاد نعمتت مشغول مساز، نه به زیادتی نعمت که شگفتی‌های زیبایی آن‌ها مرا غافل نماید و درخشش زینت آن مرا فریفته سازد، ونه به کمی نعمت که رنج کمبود آن به عملم ضرر وارد کند و اندوه آن سینه‌ام را پر کند، از نعمتت آن قدر مرحمت کن که مرا از شرار خلق بی‌نیاز سازد و آن قدر که کفاف باشد و به سبب آن بتوانم به خشنودی تو نائل شوم، ای مهربان ترین مهربانان.
و درود خدا بر رسول او حضرت محمّد بن عبد الله و بر اهل بیت پاک و خوب آن حضرت و رحمت خدا و برکات او بر آنان باد.
 

---

(1) سورۀ آل عمران ، آیۀ 53.

(2) كامل الزيارات: 435 ح1.