فضيلت شب نيمه شعبان

    سيّد بزرگوار علىّ بن طاووس رحمه الله مى فرمايد : سزاوار است چنين شبى به يمن ولادت مبارك آن حضرت در نزد مسلمانان اهميّت خاصّى داشته باشد، و آن‏هائى كه معترف به اقامه حقوق آن حضرت هستند - حقوقى كه جدّ بزرگوارش حضرت محمّد صلى الله عليه وآله وسلم آن را معيّن كرده، و مژده او را به سعادتمندان از امّت خود داده است - احترام ويژه ‏اى قائل شوند.

    زيرا وضع مسلمانان چنان بود كه در طول زندگى خود در تاريكى و ظلمت بسر مى ‏بردند، و لشكريان دشمن بر آنها تسلّط داشتند، و شومى و بدبختى گناهانشان آنها را احاطه مى ‏نمود در اين وضعيّت حادّ و اسفبار خداى متعال مولودى به آن‏ها داد، كه آنها را از بردگى آزاد، و هر دست بسته ‏اى را از حقّ مسلّم خود برخوردار، و هر شخصى آنچه استحقاق دارد و نيازمند است بيش از نيازش عطا كند.

    او سفره احسانى در مشرق و مغرب گيتى براى جهانيان بگستراند، - سفره‏اى كه اطرافش مساوى و از هر لطفى تكميل، و با اوصافى نيكو - و همگان را در گرداگرد آن سفره مانند پدرى دلسوز و مهربان كه فرزندان عزيزش را مى‏ نشاند، يا سلطانى مهربان و بزرگوار كه زير دستان خود را مى‏ نشاند، بنشاند.

    او نشانه‏ هاى سرور و خوشحالى‏ ها و مژده ‏هاى احسان‏ها را در خانه سعادت آخرت به آنها نشان مى‏ دهد، به طورى كه حاضرين به غائبين گواهى می ‏دهند، و دل‏ها براى فرمانبرى او آماده و گردن‏ها به اطاعت از بخشنده اين همه احسان، كشيده مى‏ شود.

    سيّد بن طاووس رحمه الله در ادامه سخن مى ‏فرمايد: هر انسانى بايد خدا را در اين شب ارزنده به خاطر احسان او بوسيله اين سلطان، سپاسگزارى كرده و به اداى احترام قيام نمايد، خدايى كه او را از جمله رعاياى او قرار داده، و در دفتر سپاه او ثبت نموده است، سپاهى كه به ياران حضرت ناميده شده ‏اند، و زمينه سازان اسلام و ايمان هستند، و كفر و طغيان و ستمگرى را از بيخ و بن كنده و نابود مى‏ كنند.

    آنان سايبان‏هاى سعادت و خوشبختى را در همه جهات گيتى از شرق جهان تا غرب آن و تا دورترين مكان‏ها خواهند كشيد، و آنها را در خدمت خداوند قرار خواهند داد ؛ به طورى كه هيچ بشرى قادر به درك حقيقت آن نخواهد بود.

    و نيز در خدمت رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم - وجود نازنينى كه سبب و علّت و سعادت و خوشبختى و سربلندى و رياست اين ميلاد را دارد - و در خدمت پدران و نياكان پاك - كه همچو ولادتى را اصل و ريشه بوده و به برپايى احترام و عظمت آن يار و ياورند - و در خدمت خود آن حضرت صلوات اللَّه عليه قرار خواهند داد، به طورى كه هر بنده ‏اى در برابر ارباب و مالك و سرپرست خود با پايدارى و درك سعادت و خوشبختى خدمت مى ‏كند.

    بديهى است كه قواى بشرى توانايى قيام براى اين حقوق بزرگ و خرسند كننده را جز با كمك الهى ندارد ؛ پس بنابراين، هر بنده سعادتمندى با آن نيرو و كوششى كه از ناحيه خداوند متعال به او احسان مى‏ شود بر چنين عملى اقدام مى‏ نمايد.

    در اين بخش دعايى را مى ‏آوريم كه در آن دعا در شب نيمه شعبان خداوند را به اين مولود با عظمت و با قدر و منزلت سوگند مى‏ دهد، و آن دعا اين است :