4 - آموختن علوم از راه فراحسّى

    نكتۀ بسيار جالبى كه سزاوار است در آن دقّت شود اين است كه فراگيرى علم و دانش از راه سمع و بصر ، استفاده از قواى حسّى انسان است و آن دو از حواسّ پنج‏گانه ظاهرى انسان مى ‏باشند . با توجّه به مسألۀ تكامل در عصر درخشان ظهور و حيات قلب‏ها و كامل شدن خردها ، به دست آوردن علم و دانش از راه‏هاى فراحسّى بسيار خواهد بود.

    با تأمّل و انديشيدن در آنچه گفتيم بسيار بديهى و واضح است كه حيات دل و تكامل عقل راه را براى فراگرفتن علم و دانش باز مى‏ كند . بنابراين راه فراگيرى علم و دانش در آن زمان كه عموم مردم از حيات قلب و تكامل عقل و خرد برخوردارند ، در انحصار ديدن و شنيدن نيست ، بلكه با قدرت‏هاى فراحسّى كه در آن زمان انسان‏ها به آن دست مى ‏يابند ، به راحتى بر علم و دانش خود مى‏ افزايند .

    «مشاهده فؤادى» كه بر اثر «حيات قلب» به دست مى ‏آيد ، نمونه‏ اى از راه‏هاى فراگيرى علم و دانش با استفاده از قدرت فراحسّى است .

    در عصر درخشان ظهور كه عصر دانش و بينش است ، انسان بر اثر حيات قلب ، به اين قدرتِ فراحسّى دست يافته و به وسيلۀ آن بينشِ قلب به دانش و فرهنگ خود مى ‏افزايند .

    در روزگار شكوهمند ظهور ، انسان‏ها نه تنها به وسيلۀ چشم و بصر ، بلكه از طريق قلب و بصيرت نيز به فراگيرى علوم و معارف مى ‏پردازند . با گشوده شدن راه‏هاى حسّى ديگر و باز شدن راه‏هاى فراحسّى در روزگار درخشان ظهور ، ثابت مى‏ شود كه راه فراگيرى علم و دانش در انحصار چشم و گوش نيست.

    نكتۀ جالب توجّه ديگر ، عمومى‏ شدن و بثّ در ميان همۀ مردم است كه راه‏هاى فراگيرى همانند القاء ، راه آن براى همه باز خواهد شد و همه از آن استفاده مى ‏كنند؛ همان گونه كه در روايت وارد شده است .

    الآن هر دانشمندى با تخصّص و مهارتى كه در رشتۀ خود دارد ، در درك علوم ديگر ناتوان است ؛ زيرا راه علم فقط سمعى و بصرى است و اين محدوديّت ‏آور است ؛ هم براى فراگير شدن علم در ميان همه و هم براى دانشمندان .

    با توجّه به پاك‏ شدن و تهذيب نفس مردم ، مرگ شيطان و تكميل عقل‏ها بديهى است كه راه‏هاى فراگيرى علوم عمومى خواهد شد و مردم می ‏توانند از غير راه سمع و بصر تحصيل علم نمايند .