(3)

عريضه استغاثه ديگرى

به امام زمان عجّل اللَّه تعالى فرجه

    مرحوم محدّث نورى مى‏ گويد : عريضه استغاثه به سوى حضرت بقيّة اللَّه ارواحنا فداه به گونه ‏هاى متعدّد روايت شده، و در كتاب‏هاى دعا - كه در بين مردم متداول است - موجود است، ولكن نسخه‏ اى است كه در آن كتاب‏ها نيست. حتّى در مزار «بحارالانوار»، و كتاب دعاى آن نيز - كه معمولاً دعاها و عريضه ‏ها در آن گرد آمده - ذكر نشده است. چون نسخه آن كمياب است به همين جهت آن را در اينجا نقل مى‏ نمايم.

    فاضل متبحّر، محمّد بن محمّد الطيب - از علماى دولت صفويه - در كتاب «انيس العابدين» از كتاب «السعادات» چنين نقل مى ‏كند :

    دعاى توسّل براى امور و حوائج مهمّ :

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ

    تَوَسَّلْتُ إِلَيْكَ يا أَبَاالْقاسِمِ مُحَمَّدَ بْنَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبي طالِبٍ، اَلنَّبَإِ الْعَظيمِ، اَلصِّراطِ الْمُسْتَقيمِ، وَعِصْمَةِ اللّاجينَ.

    بِاُمِّكَ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمينَ، وَبِآبائِكَ الطَّاهِرينَ، وَبِاُمَّهاتِكَ الطَّاهِراتِ، بِياسينَ وَالْقُرْآنِ الْحَكيمِ، وَالْجَبَرُوتِ الْعَظيمِ، وَحَقيقَةِ الْإيمانِ، وَنُورِ النُّورِ، وَكِتابٍ مَسْطُورٍ، أَنْ تَكُونَ سَفيري إِلَى اللَّهِ تَعالى فِي الْحاجَةِ لِفُلانٍ، أَوْ هَلاكِ فُلانِ بْنِ فُلانٍ.

    اين دعا را در كاغذى نوشته و در گِل پاكى مى گذارى، و در آب جارى يا چاهى مى‏ اندازى و مى‏ گويى :

    يا سَعيدَ بْنَ عُثْمانَ، وَيا مُحَمَّدَ بْنَ عُثْمانَ، أَوْصِلا قِصَّتي إِلى صاحِبِ الزَّمانِ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِ.

    * * *

    البتّه در نسخه چنين آمده است : «سعيد بن عثمان و عثمان بن سعيد»، ولى با ملاحظه روايات و طريقه بعضى از رقعه‏ ها روشن مى ‏شود كه اشتباهى رخ داده، بلكه نسخه صحيح چنين است :

    «يا عثمان بن سعيد ويا محمّد بن عثمان...» واللَّه العالم(1) .(2)

---

1) نجم الثاقب : 420.

2) ترديدى نيست كه در نسخه مذكور اشتباه واقع شده است، و نسخه صحيح همان است كه محدّث نورى رحمه الله به آن تصريح نموده است، زيرا كه نام نايب اوّل و نايب دوّمِ حضرت، به ترتيب عثمان بن سعيد و محمّد بن عثمان است.

    در يكى از كتاب‏ها اين عريضه با اندكى تفاوت نقل شده، و در آن آمده است : «يا عثمان بن سعيد»، اينك آن عريضه را در اينجا مى‏ آوريم :

    نامه حاجت، به پيشگاه مولاى ما حضرت بقيّة اللَّه ارواحنا فداه

    تَوَسَّلْتُ إِلَيْكَ يا أَبَا الْقاسِمِ مُحَمَّدَ بْنَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبي طالِبٍ، اَلنَّبَإِ الْعَظيمِ وَالصِّراطِ الْمُسْتَقيمِ وَعِصْمَةِ اللّاجينَ، بِاُمِّكَ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمينَ وَبِآبائِكَ الطَّاهِرينَ، وَبِاُمَّهاتِكَ الطَّاهِراتِ، وَحَقيقَةِ الْإيمانِ، وَنُورِ النُّورِ، وَكِتابٍ مَسْطُورٍ أَنْ تَكُونَ سَفيري إِلَى اللَّهِ فِي الْحاجَةِ.

    آنگاه نام خود و پدرت‏را نوشته و عريضه را در گِلى پاك و نظيف قرار بده، و آن را در چاه يا آب جارى بيانداز، و در حاليكه رو به قبله هستى بگو :

    يا عُثْمانَ بْنَ سَعيدٍ، أَوْصِلْ قِصَّتي هذِهِ إِلى صاحِبِ الزَّمانِ عليه السلام.