فضائل حضرت فاطمهٔ زهراء سلام الله عليها
فضائل حضرت فاطمه زهرا عليها السلام
- از نور عظمت الهى آفريده شده: 890، 261 .
- او علّت غائى خلقت است: 275.
- آسمانها و زمينهاى هفتگانه به نور آن حضرت روشن گشتند: 907، 890.
- آدم قبّه اى را در بهشت ديد كه فاطمه عليها السلام در آن بود: 270.
- آدم آن حضرت را براى پذيرش توبه اش واسطه قرار داد: 251.
- نام آن حضرت از نام خدا برگرفته شده: 251.
- علّت نام گذارى آن حضرت به فاطمه: 912 ، 894 ،890 ،269 ،261 ،260 ،259.
- علّت نام گذارى آن حضرت به زهرا: 907.
- در آسمان منصوره ناميده شده: 912 279.
- صديقه كبرى: 258.
- نطفه آن حضرت از ميوه درخت طوبى بود: 908.
- نور فاطمه عليها السلام از ميوه بهشتى به صلب پدرش منتقل شد: 253.
- كيفيت انعقاد فاطمه عليها السلام و كناره گيرى پيامبر از خديجه: 281.
- فاطمه حوريه اى به شكل آدميان آفريده شده: 912، 280 ،270.
- زنان بهشتى خديجه را در زايمان كودكش يارى نمودند: 902.
- هنگام ولادت نور وجودش همه جا را روشن كرد: 902 ،164.
- نور آن حضرت اهل مكّه را مدهوش ساخت: 902.
- در هنگام ولادت، شهادت به يكتائى خدا و رسالت پدرش داد: 902.
- در ولادت آن حضرت اهل آسمان يكديگر را مژده و بشارت دارند: 902.
- شناخت آن حضرت محور فكر گذشتگان بود: 266.
- هر كه حقيقت او را بشناسد ليلة القدر را درك كرده: 269.
- مردم از شناخت آن حضرت عاجزند: 269.
- از نظر گفتار شبيه ترين مردم به پيامبر بود: 282.
- پيامبر بوى درخت طوبى را از فاطمه عليها السلام استشمام مى نمود: 908.
- كفو و همتاى حضرت على عليه السلام بود: 280.
- خداوند فاطمه عليها السلام را به حضرت على عليه السلام تزويج نمود: 634 ، 268.
- خطبه عقد آن حضرت را در آسمان راحيل خواند: 251.
- مهريه فاطمه را خداوند تمام زمين قرار داد: 268.
- مهريه آن حضرت نصف دنيا است: 891.
- مهريه آن حضرت يك چهارم دنيا و اختيار بهشت و جهنّم است: 266.
- در روز سه مرتبه براى حضرت على عليه السلام درخشش نورانى داشت: 259.
- نور آن حضرت بر هلال ماه رمضان چيره مى گشت: 265.
- مجموعه حُسن و كمالات و خوبى ها بود: 251 166.
- مجموعه شرافت و بزرگوارى بود: 251.
- بهترين اهل زمين از نظر عنصر و شرف و كرامت بود: 166.
- بهترين زنان در ميان آفريدگان بود: 882.
- سرور بانوان بهشتى است: 882.
- اطاعت آن حضرت بر جميع مخلوقات واجب بود: 901.
- بر اثر عبادت پاهاى مباركش ورم كرد: 274.
- براى مؤمنان و همسايگان دعا مى كرد: 273.
- علم آن حضرت بر گذشته و آينده احاطه دارد: 253.
- علم باطن قرآن را دارا بود: 251.
- خصوصيّات مصحف حضرت فاطمه: 901.
- در مصحف حضرت فاطمه عليها السلام حوادث گذشته و آينده بيان شده: 254.
- مصحف حضرت فاطمه عليها السلام به امامان عليهم السلام يكى پس از ديگرى منتقل گشته: 901.
- خداوند فاطمه عليها السلام را به فرشتگان بزرگوار خود يارى رسانده: 262.
- گروهى از فرشتگان براى حفظ آن حضرت گماشته شده بودند: 899.
- قصه زنان بهشتى و بازگو نمودن آن براى سلمان: 903.
- عنايت كردن رطبهاى بهشتى به سلمان: 903.
- برطرف شدن گرسنگى آن حضرت به دعاى پيامبرصلى الله عليه وآله وسلم: 905.
- مقصود از «دين القيّمة» فاطمه عليها السلام است: 278.
- مقصود از ليلة در «ليلة القدر» فاطمه عليها السلام است: 269.
- مقصوداز «إحدى الكبر» فاطمه عليها السلام است:257.
- مقصود از حبّه در «كمثل حبّة» فاطمه عليها السلام است: 255.
- او بيت المعمور يعنى كعبه اهل آسمان است: 251.
- مقصود از بحرين در «مرج البحرين» حضرت على و حضرت فاطمه عليهما السلام است: 277.
- حضرت على و حضرت فاطمه عليهما السلام دو دريايى عميق و بيكران از علم هستند: 277.
- بهترين عمل نيكى و احسان به حضرت فاطمه عليها السلام است: 284.
- هر كس سه روز بر پيامبر و فاطمه عليهما السلام سلام كند بهشت بر او واجب است: 892.
- هر كه فاطمه عليها السلام را زيارت كند پيامبرصلى الله عليه وآله وسلم را زيارت كرده است: 899.
- كسى كه بر آن حضرت درود فرستد خدا او را بيامرزد: 895.
- فضيلت طواف نمودن از طرف حضرت زهرا عليها السلام: 285.
- امام باقرعليه السلام در حال تب نام آن حضرت را با صداى بلند مى فرمود: 272.
- قصّه امّ ايمن و فرود آمدن آب بهشتى براى او: 271.
- قصّه شهره نوه حضرت فضّه در مسير حجّ: 264.
- اسلام آوردن هشتاد يهودى به بركت چادر نورانى آن حضرت: 904.
- دوستى فاطمه عليها السلام در صد موضع كه آسانترين آنها مرگ است سود مى دهد: 909.
- خدا قسم ياد كرده كه دوستان آن حضرت را عذاب نكند: 276.
- كسى كه فاطمه عليها السلام و ذريّه آن حضرت را دوست بدارد گرفتار آتش نمى شود: 801.
- هر كه فاطمه عليها السلام از او خشنود باشد خدا و رسول از او خشنودند: 909.
- هر كه فاطمه عليها السلام بر او خشمگين باشد خدا و رسول بر او خشمناكند: 909.
- استشمام بوى عطر فرشتگان هنگام احتضار آن حضرت: 898.
- در حال احتضار به جبرئيل و رسول خدا سلام كرد: 898، 897.
- در حالى كه لباسهاى خون آلود امام حسين عليه السلام را در دست دارد محشور مى شود: 906.
- تسليت پروردگار نسبت به شهادت امام حسين عليه السلام به حضرت زهرا: 910.
- كيفيت ورود آن حضرت به محشر و صحنه قيامت: 276، 270.
- آشكار شدن مقام آن حضرت براى اهل محشر: 801.
- كيفيّت عبور فاطمه عليها السلام به سوى بهشت: 911.
- تنها زنى است كه در قيامت سواره عبور مى كند: 276.
- تقاضاى فاطمه عليها السلام از پروردگار نزد درب بهشت: 911.
- خدا بخاطر آن حضرت گناه بندگان را مى آمرزد: 251.
- شيعيان و دوستان خود را از ميان اهل محشر جدا مى كند: 911.
- ذريه و شيعيان آن حضرت از آتش جدا و بركنارند: 260.
- فرزندان و شيعيان و هر كه را خدمتى به آن حضرت كرده به بهشت وارد مى كند: 910.
- شفاعت آن حضرت: 801.
- در مورد دوستانش و دوستان ذريه اش شفاعت مى كند: 893.
- دوستان فاطمه عليها السلام نسبت به دوستان خود شفاعت مى كنند: 911.
- فاطمه عليها السلام اول شخصى است كه وارد بهشت مى شود: 896.
- بر اثر لبخند حضرت على و حضرت فاطمه عليهما السلام تابش و درخششى در بهشت مشاهده مى شود: 252.
- حضرت فاطمه عليها السلام سرچشمه نهرهاى آب و شير و عسل در بهشت است: 251.
- كلام آن حضرت در مورد زن بهتر: 274.
- دعائى را كه آن حضرت به سلمان تعليم نمود: 903.
بازدید : 18391
بازديد امروز : 23893
بازديد ديروز : 145151
بازديد کل : 146215971
|