(5)

دعاى بعد از نماز صبح

  سيّد بزرگوار علىّ بن طاووس رحمه الله در كتاب «مصباح الزائر» مى‏ نويسد :  اين دعايى است كه هر روز پس از نماز صبح مولاي مان امام زمان ارواحنا فداه با آن زيارت مى‏ شود :

  أَللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلايَ صاحِبَ الزَّمانِ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِ عَنْ جَميعِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ، في مَشارِقِ الْأَرْضِ وَمَغارِبِها، وَبَرِّها وَبَحْرِها ، وَسَهْلِها وَجَبَلِها ، حَيِّهِمْ وَمَيِّتِهِمْ ، وَعَنْ والِدَيَّ وَوُلْدي ، وَعَنّي مِنَ الصَّلَواتِ وَالتَّحِيَّاتِ ، زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ ، وَمِدادَ كَلِماتِهِ ، وَمُنْتَهى رِضاهُ ، وَعَدَدَ ما أَحْصاهُ كِتابُهُ ، وَأَحاطَ بِهِ عِلْمُهُ .

  أَللَّهُمَّ إِنّي اُجَدِّدُ لَهُ في هذَا الْيَوْمِ ، وَفي كُلِّ يَوْمٍ ، عَهْداً وَعَقْداً وَبَيْعَةً [ لَهُ] في رَقَبَتي . أَللَّهُمَّ كَما شَرَّفْتَني بِهذَا التَّشْريفِ ، وَفَضَّلْتَني بِهذِهِ الْفَضيلَةِ ، وَخَصَصْتَني بِهذِهِ النِّعْمَةِ ، فَصَلِّ عَلى مَوْلايَ وَسَيِّدي صاحِبِ الزَّمانِ ، وَاجْعَلْني مِنْ أَنْصارِهِ وَأَشْياعِهِ ، وَالذَّابّينَ عَنْهُ .

  وَاجْعَلْني مِنَ الْمُسْتَشْهَدينَ بَيْنَ يَدَيْهِ ، طائِعاً غَيْرَ مُكْرَهٍ ، فِي الصَّفِّ الَّذي نَعَتَّ أَهْلَهُ في كِتابِكَ ، فَقُلْتَ « صَفّاً كَأَنَّهُمْ بُنْيانٌ مَرْصُوصٌ» (1) عَلى طاعَتِكَ وَطاعَةِ رَسُولِكَ وَآلِهِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ . أَللَّهُمَّ هذِهِ بَيْعَةٌ لَهُ في عُنُقي إِلى يَوْمِ القِيامَةِ.(2)

  خداوندا ؛ برسان به مولايم صاحب الزمان - كه درودهاى خدا بر او باد - از سوى تمام مردان و زنان مؤمن در شرق و غرب زمين و در خشكى و دريا و بيابان و كوه ، زنده و مردۀ آن‏ها ، و از سوى پدر و مادر و فرزندانم و خودم درود و تحيّتى هم‏سنگ عرش الهى ، و گستردگى كلمات او و نهايت رضايتش، و آن مقدار كه كتابش گرد آورده و علمش به آن احاطه دارد .

  بار الها ؛ در امروز و در هر روز ، عهد (زبانى) و پيمان (قلبى) و بيعت (عملى) كه نسبت به او بر گردنم است تجديد مى‏ كنم . خداوندا ؛ همان گونه كه مرا به اين شرافت سرافراز كردى، و به اين فضيلت برترى دادى ، و به اين نعمت مخصوص گرداندى ، پس بر مولايم و آقايم صاحب الزمان درود فرست و مرا از ياوران و پيروان و مدافعانش قرار بده .

  و مرا از شهادت طلبان در پيشگاه و ركاب همايونى او قرار بده كه با تمام شوق آرزوى شهادت مى‏ كنند نه با اجبار؛ در صفى كه اهل آن را در قرآنت وصف كرده‏ اى و گفتى: «صف بسته‏ اند، گويى اينان بنيانى آهنين هستند» در فرمان‏بردارى تو و رسولت و آل او - كه بر ايشان درود باد - خداوندا ؛ اين بيعتى است براى او در گردنم تا روز قيامت .

---

1) سورۀ صفّ ، آيۀ 4 .

2) زاد المعاد : 487 ، مصباح الزائر : 454 .  بعضى از بزرگان اين دعا را در بخش زيارت‏ ها ذكر كرده ‏اند ؛ زيرا اين دعا به منزلۀ بيعت با امام زمان صلوات الله عليه است .