امام صادق علیه السلام : اگر من زمان او (حضرت مهدی علیه السلام ) را درک کنم ، در تمام زندگی و حیاتم به او خدمت می کنم.
(2) سوره «الرّحمن»

(2)

سوره «الرّحمن»

 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ

 اَلرَّحْمنُ (1)  عَلَّمَ الْقُرْانَ (2) خَلَقَ الْإِنْسانَ (3) عَلَّمَهُ الْبَيانَ (4) اَلشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبانٍ (5) وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدانِ (6) وَالسَّمآءَ رَفَعَها وَوَضَعَ الْميزانَ (7) أَلّا تَطْغَوْا فِى الْميزانِ (8) وَأَقيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلاتُخْسِرُوا الْميزانَ (9) وَالْأَرْضَ وَضَعَها لِلْأَنامِ (10) فيها فاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذاتُ الْأَكْمامِ (11) وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحانُ (12) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (13) خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ صَلْصالٍ كَالْفَخَّارِ (14)وَخَلَقَ الْجآنَّ مِنْ مارِجٍ مِنْ نارٍ (15) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (16)رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ (17) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (18) مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيانِ (19) بَيْنَهُما بَرْزَخٌ لايَبْغِيانِ (20) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (21) يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجانُ (22) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (23) وَلَهُ الْجَوارِ الْمُنْشَئاتُ فِى الْبَحْرِ كَالْأَعْلامِ (24) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (25) كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ (26) وَيَبْقى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَالْإِكْرامِ (27) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (28) يَسْأَلُهُ مَنْ فِى السَّماواتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فى شَأْنٍ (29)  فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (30) سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَ الثَّقَلانِ (31) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (32) يا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطارِ السَّماواتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا لاتَنْفُذُونَ إِلّا بِسُلْطانٍ (33) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (34) يُرْسَلُ عَلَيْكُما شُواظٌ مِنْ نارٍ وَنُحاسٌ فَلاتَنْتَصِرانِ (35) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (36) فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّمآءُ فَكانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهانِ (37) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (38) فَيَوْمَئِذٍ لايُسْئَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَلا جآنٌّ (39) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (40) يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسيماهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّواصى وَالْأَقْدامِ (41) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (42) هذِهِ جَهَنَّمُ الَّتى يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ (43) يَطُوفُونَ بَيْنَها وَبَيْنَ حَميمٍ انٍ (44) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (45) وَلِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ (46) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (47) ذَواتآ أَفْنانٍ (48) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (49) فيهِما عَيْنانِ تَجْرِيانِ (50) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (51) فيهِما مِنْ كُلِّ فاكِهَةٍ زَوْجانِ (52) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (53) مُتَّكِئينَ عَلى فُرُشٍ بَطآئِنُها مِنْ اِسْتَبْرَقٍ وَجَنَى الْجَنَّتَيْنِ دانٍ (54) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (55) فيهِنَّ قاصِراتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلا جآنٌّ (56) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (57) كَأَنَّهُنَّ الْياقُوتُ وَالْمَرْجانُ (58) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (59) هَلْ جَزآءُ الْإِحْسانِ إِلَّا الْإِحْسانُ (60) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (61) وَمِنْ دُونِهِما جَنَّتانِ (62) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (63) مُدْ هآمَّتانِ (64) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (65) فيهِما عَيْنانِ نَضَّاخَتانِ (66) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (67) فيهِما فاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ (68) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (69) فيهِنَّ خَيْراتٌ حِسانٌ (70) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (71) حُورٌ مَقْصُوراتٌ فِى الْخِيامِ (72) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (73) لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلا جآنٌّ (74) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (75) مُتَّكِئينَ عَلى رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِىٍّ حِسانٍ (76) فَبِأَىِّ الآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (77) تَبارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِى الْجَلالِ وَالْإِكْرامِ (78)

 

به نام خداوند بخشنده مهربان

خداوند مهرگستر × قرآن را ياد داد × انسان را آفريد × به او بيان تعليم نمود × خورشيد و ماه به حسابند × ستاره و درخت سجده مى‏ كنند × آسمان را برافراشت و ميزان را نهاد × تا در ميزان از اندازه تجاوز نكنيد × وزن را به انصاف و داد بپاداريد و از ميزان نكاهيد × و زمين را ‏براى مردم گسترانيد × در زمين ميوه‏ ها و نخل‏هاى خوشه‏ دار است × و دانه‏ هايى ‏كه از خوشه ‏هايش كاه بجا مى ‏ماند و گياهانى كه خوش ‏بويند × پس كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى ‏پنداريد × انسان را از گِل خشكيده ‏اى چون سفال آفريد × و جن را از زبانه ‏هاى آتش پديد آورد × پس كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‏ كنيد × پروردگار دو خاور و دو باختر × پس كداميك از نعمت‏هاى پروردگارتان را دروغ مى ‏انگاريد × دو دريا را جارى ساخت تا به هم بپيوندند × ميان آن دو برزخى و حائلى است كه تجاوز نكنند × پس كدامیك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‏ پنداريد × از آن دو دريا مرواريد و مرجان بيرون آيد × پس كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‏ پنداريد × و براى آن است كشتى ‏هاى بزرگى كه در دريا لنگر انداخته و همچون كوهى در حركتند × پس كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‏ پنداريد × تمامى آنانكه روى زمين هستند از بين مى‏ روند × و تنها ذات باشكوه و ارجمند پروردگارت باقى مى ‏ماند × پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى ‏پنداريد × هر كه در آسمانها و زمين است از او درخواست مى‏ كند او هر روزى در شأنى و كارى است × پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى ‏پنداريد ×  اى گروه جن ‏و انس به زودى به حسابتان رسيدگى خواهيم كرد × پس به كداميك از نعمت‏هاى پروردگارتان را دروغ مى ‏پنداريد × اى گروه جنّ و انس اگر مى ‏توانيد از كرانه ‏هاى آسمان و زمين گذر كنيد، پس بگذريد، امّا جز با قدرت و نيروئى هرگز نمى‏ توانيد درگذريد × پس كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‏ پنداريد × بر شما شراره ‏هائى از آتش و مس‏هاى گداخته فرستاده مى‏ شود و ياورى نجوئيد × پس كداميك از نعمتهاى ‏پروردگارتان را دروغ مى ‏پنداريد ×  در آن هنگام آسمان شكافته گردد و چون روغن گداخته گلگون شود × پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى ‏پنداريد × پس در آن روز از گناه هيچ يك از انسان‏ ‏و جنّ پرسيده نشود × پس كدام يك از نعمت‏ هاى پروردگارتان را دروغ مى ‏پنداريد × تبه‏كاران از چهره‏ هاى‏شان شناخته شوند ‏و آن‏ها را از موهاى بالاى پيشانى شان و پاهاى ‏شان بگيرند × پس كدام يك از نعمت‏ هاى پروردگارتان را دروغ مى ‏پنداريد × اين ‏دوزخى است كه تبه‏كاران آن را دروغ مى ‏پنداشتند × اكنون ميان آن و ميان آبى سوزنده و جوشان در گردشان ‏باشند × پس كدام يك از نعمت ‏هاى پروردگارتان را دروغ مى ‏پنداريد × و براى كسى كه از مقام پروردگارش بترسد دو باغ بهشتى است × پس كدام ‏يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى ‏پنداريد × آندو باغ داراى درختانى است كه شاخه‏ هايش درهم پيچيده است × پس كدام‏يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى ‏پنداريد × در آنها دو چشمه است كه جارى و روانند × پس كدام ‏يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى ‏پنداريد × در آنها از هر ميوه ‏اى يك جفت وجود دارد × پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى ‏پنداريد × اهل آن بر فرشهايى تكيه داده ‏اند كه آستر آن از حرير و ابريشم است و ميو ‏هاى دو بوستان نزديك و در دسترس ايشان است × ‏پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى ‏پنداريد × در آنجا زنانى هستند با چشمان درشت كه نگاه خود را فروهشته ‏اند ‏و پيش از آنان هيچ انس و جنّى با آنان تماس نداشته ‏اند × پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى ‏پنداريد × گويا كه آنان ياقوت و مرجانند × پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‏ پنداريد × آيا پاداش ‏نيكى جز نيكى است × پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‏ پنداريد × و پايين‏ تر از آنها دو بوستان ديگر است × پس كدام ‏يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى ‏پنداريد × آندو بوستان سبز و خرّمند × ‏پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى ‏پنداريد × در آنها دو چشمه است كه آب از آنها فوران دارد × پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى ‏پنداريد × در آندو بوستان ميوه ‏ها و درختان خرما و انار است × پس كدام ‏يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى ‏پنداريد × در آنجا زنانى نيكوخو و زيباروى هستند × پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى ‏پنداريد × آنها حوريانى پرده ‏نشين در خيمه ‏هايند × پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‏ پنداريد × كه پيش از آنها در دسترس هيچ انسان و جنّى نبوده ‏اند × پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را ‏دروغ مى ‏پنداريد × بر بالشهاى سبزرنگ و بسترهاى تزيين‏ شده و زيبا تكيه داده ‏اند × پس كدام يك از نعمت‏هاى پروردگارتان را دروغ مى‏ پنداريد × پاك و پربركت است نام پروردگارت كه داراى شكوه و عظمت و بزرگوارى است.

 

    بازدید : 9239
    بازديد امروز : 14518
    بازديد ديروز : 19024
    بازديد کل : 127577778
    بازديد کل : 88860908