امام صادق علیه السلام : اگر من زمان او (حضرت مهدی علیه السلام ) را درک کنم ، در تمام زندگی و حیاتم به او خدمت می کنم.
(8) نماز و دعاى روز اوّل محرّم

(8)

نماز و دعاى روز اوّل محرّم

از حضرت امام رضا عليه السلام روايت شده است كه حضرت رسول ‏صلى الله عليه وآله وسلم در روز اوّل ماه‏ محرّم دو ركعت نماز بجا مى ‏آوردند و چون از نماز فارغ مى ‏شدند دست به دعا بر مى ‏داشتند و سه مرتبه اين دعا را مى‏ خواندند:

   أَللَّهُمَّ أَنْتَ الْإِلهُ الْقَديمُ وَهذِهِ سَنَةٌ جَديدَةٌ، فَأَسْأَلُكَ فيهَا الْعِصْمَةَ مِنَ ‏الشَّيْطانِ وَالْقُوَّةَ عَلى هذِهِ النَّفْسِ الْأَمَّارَةِ بِالسُّوءِ، وَالْإِشْتِغالَ بِما يُقَرِّبُني إِلَيْكَ.

   يا كَريمُ، يا ذَا الْجَلالِ وَالْإِكْرامِ، يا عِمادَ مَنْ لا عِمادَ لَهُ، يا ذَخيرَةَ مَنْ‏ لا ذَخيرَةَ لَهُ، يا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ، يا غِياثَ مَنْ لا غِياثَ لَهُ، يا سَنَدَ مَنْ‏ لا سَنَدَ لَهُ، يا كَنْزَ مَنْ لا كَنْزَ لَهُ، يا حَسَنَ الْبَلآءِ، يا عَظيمَ الرَّجآءِ.

   يا عِزَّ الضُّعَفآءِ، يا مُنْقِذَ الْغَرْقى، يا مُنْجِيَ الْهَلْكى، يا مُنْعِمُ يا مُجْمِلُ‏ يا مُفْضِلُ يا مُحْسِنُ، أَنْتَ الَّذي سَجَدَ لَكَ سَوادُ اللَّيْلِ، وَنُورُ النَّهارِ، وَضَوْءُ الْقَمَرِ، وَشُعاعُ الشَّمْسِ، وَدَوِيُّ الْمآءِ، وَحَفيفُ الشَّجَرِ، يا اَللَّهُ لاشَريكَ لَكَ.

   أَللَّهُمَّ اجْعَلْنا خَيْراً مِمَّا يَظُنُّونَ، وَاغْفِرْ لَنا ما لايَعْلَمُونَ، وَلاتُؤاخِذْنا بِما يَقُولُونَ، حَسْبِيَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا هُوَ، عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ ‏الْعَظيمِ، امَنَّا بِهِ، كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا، وَما يَذَّكَّرُ إِلّا اُولُوا الْأَلْبابِ، رَبَّنا لاتُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنا، وَهَبْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً، إِنَّكَ أَنْتَ‏ الْوَهَّابُ.(9)

خداوندا؛ تو معبود ازلى هستى، و اين سال جديد است، پس از تو درخواست مى‏ كنم كه در اين سال جديد مرا از شرّ شيطان مصون بدارى و بر اين نفسى كه به بدى دستور مى‏ دهد قدرت و توانايى بخشى، و به آنچه مرا به ساحت مقدّس تو نزديك مى ‏كند مشغول سازى، اى بزرگوار؛ اى صاحب شكوه و عظمت و بزرگوارى؛ ‏اى تكيه‏ گاه كسى كه تكيه ‏گاهى ندارد؛ اى اندوخته كسى كه اندوخته‏ اى ندارد؛ اى جايگاه محكم و استوار، براى كسى كه جايگاه استوارى ندارد؛ اى فريادرس كسى كه فريادرسى برايش نيست؛ اى پشتيبان كسى كه پشتيبانى ندارد؛ اى گنج كسى كه برايش گنجى نيست؛ اى داراى نعمت و آزمون نيكو؛ اى مايه اميد بسيار؛ اى نيرو دهنده ‏ناتوانان؛ اى نجات‏ بخش غرق ‏شدگان؛ اى رهاننده به هلاكت‏ افتادگان؛ اى نعمت‏ دهنده؛ اى نيكوكننده؛ اى فزونى ‏بخش؛ اى نيكوكار؛ توئى آنكه برايت سجده‏ كرده سياهى شب، و روشنى‏ ‏روز، و نور ماه، و پرتو خورشيد، و زمزمه آب، و صداى، درخت، اى خدا؛ تو هرگز شريكى ندارى. خداوندا؛ ما را بهتر از آنچه گمان مى‏ كنند قرار بده، و آنچه را كه نسبت  به ما نمى‏ دانند بيامرز، و به آنچه درباره ما مى‏ گويند ما را مؤاخذه مفرما، تنها خداوند مرا بس است، خدائى جز او نيست، بر او توكّل كردم و او پروردگار عرش باعظمت است، به او ايمان آورديم، همه از طرف پروردگار ما است، و جز صاحبان خرد و انديشه متذكّر نمى‏ شوند و درك نمى‏ كنند. پروردگارا؛ دل‏هاى ما را پس از آنكه‏ ما را رهنمون گرديدى منحرف مكن، و از ناحيه خودت رحمتى  بر ما  ببخش كه تو  بسيار بخشنده ‏اى.

و چون حضرت سيّدالشهداء عليه السلام در دهم اين ماه به سعادت شهادت رسيدند و در اكثر اين دهه، محزون و غمگين بوده ‏اند و اخبار غم ‏انگيز و وحشت‏ آور به ايشان ‏مى‏ رسيده، بايد كه شيعيان ايشان در تمام اين دهه به لوازم عزادارى آن حضرت قيام ‏نمايند و محزون باشند، و اخبار و احاديثى را كه مشتمل بر ذكر مصائب ايشان است ‏بخوانند. و بعضى از علما گفته ‏اند كه ترك بعضى از لذايذ بكنند.

و از حضرت امام رضا عليه السلام روايت شده كه فرمودند:

ماه محرّم ماهى بود كه كافران در اين ماه جنگ كردن را حرام مى ‏دانستند و منافقانِ اين امّت در اين ماه، خون ما را حلال دانستند و هتك حرمت ما كردند و زنان و فرزندان ما را اسير نمودند و آتش در خيمه‏ هاى ما زدند و اموال و اسباب ‏ما را به غارت بردند و حرمت حضرت رسول ‏صلى الله عليه وآله و سلم را در باب ما رعايت نكردند.

به درستى كه مصيبت امام حسين ‏عليه السلام پلك چشم ‏هاى ما را مجروح گردانيد وآب ديده‏ هاى ما را جارى ساخت و عزيز ما را ذليل كرد و واقعه كربلا اندوه و بلا از براى ما تا روز قيامت مهيّا كرد.

پس بايد كه بر مصيبت آن حضرت، گريه ‏كنندگان بگريند؛ به درستى كه گريه بر آن حضرت، گناهان بزرگ را از بين مى ‏برد.

پس فرمود: پدرم امام موسى بن جعفر عليهما السلام چون ماه محرّم داخل مى ‏شد كسى‏ آن حضرت را خندان نمى‏ ديد و اثر حزن و اندوه در تمام دهه محرّم بر آن ‏حضرت ظاهر مى ‏شد، و چون روز دهم مى ‏شد، روز مصيبت و گريه و اندوه او بود و مى‏ گفت: امروز، روز شهادت امام حسين ‏عليه السلام است.(10)

در پايان بخش ‏هاى مربوط به نمازها، هشت روايت درباره علّت تشريع نمازها و مسائل مربوط به آن را - كه حضرت امام رضا عليه السلام بيان فرموده اند -  نقل مى‏ كنيم:


9) هديّة الزائرين وبهجة الناظرين: 581، إقبال الأعمال: 27، الصحيفة الصادقية: 600، مستدرك الوسائل: 379/6، بحارالأنوار: 334/98.

10) هديّة الزائرين وبهجة الناظرين: 581.

 

    بازدید : 9140
    بازديد امروز : 7876
    بازديد ديروز : 23196
    بازديد کل : 127610885
    بازديد کل : 88877461