امام صادق علیه السلام : اگر من زمان او (حضرت مهدی علیه السلام ) را درک کنم ، در تمام زندگی و حیاتم به او خدمت می کنم.
(4) دعا براى حفظ شدن در سفر در ساعت مخصوص به حضرت امام رضا عليه السلام

(4)

دعا براى حفظ شدن در سفر

در ساعت مخصوص به حضرت امام رضا عليه السلام

سيّد بن طاووس ‏رحمه الله مى ‏فرمايد: در كتاب «الأسرار المودعة في ساعات الليل ‏والنهار» ذكر كرديم كه: هر ساعتى از روز به يكى از ائمّه طاهرين‏ عليهم السلام اختصاص دارد و براى آن ساعت دو تا دعا است؛ يكى از آن دو را از خطّ جدّم شيخ طوسى و ديگرى را از خطّ ابن مقلة كه به او نسبت داده شده نقل كرديم، و هر يك از اين بزرگواران - كه‏ برترين درود بر آنان باد - به مقتضاى روايات مانند نگهبان و پناه ‏دهنده و مهماندار براى‏ ساعت خود مى‏ باشد:

ساعت اوّل به مولاى ما حضرت علىّ بن ابى طالب صلوات اللَّه عليه اختصاص دارد.

   ساعت دوّم به مولاى ما امام حسن مجتبى‏ عليه السلام اختصاص دارد، ساعت سوّم به ‏مولاى ما امام حسين ‏عليه السلام، ساعت چهارم به مولاى ما امام سجّاد عليه السلام، ساعت پنجم به‏ مولاى ما امام باقر عليه السلام، ساعت ششم به مولاى ما امام صادق‏ عليه السلام، ساعت هفتم به مولاى‏ ما حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام.

   ساعت هشتم به مولاى ما حضرت علىّ بن موسى الرضا عليه السلام، ساعت نهم به مولاى‏ ما امام جواد عليه السلام، ساعت دهم به مولاى ما امام هادى‏ عليه السلام، ساعت يازدهم به مولاى ما امام عسكرى ‏عليه السلام، و ساعت دوازدهم به مولايمان حضرت مهدى عجّل اللَّه تعالى فرجه ‏اختصاص دارد.

   سيّد رحمه الله مى‏ گويد: انسان بايد در هر ساعتى از آن دوازده ساعت، دعاى مخصوص ‏همان ساعت را بخواند؛ خواه روزهاى تابستانى باشد كه روزها بلند است يا روزهاى ‏زمستانى كه روزها كوتاه است، فرقى نمى‏ كند؛ زيرا روز به هر اندازه باشد بايد به‏ دوازده بخش تقسيم شود و دعاهاى مخصوص دوازده بخش هستند.

   پس هر گاه خارج‏ شدن شما براى سفر در ساعتى كه به يكى از امامان هدايتگر - كه‏ آنان را خداوند وسيله نجات بشر قرار داده - اتّفاق افتد، اين دعا را بخوان:

أَللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلانا فُلاناً صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنَّني اُسَلِّمُ عَلَيْهِ، وَإِنَّني أَتَوَجَّهُ‏ إِلَيْهِ بِإِقْبالِكَ عَلَيْهِ، في أَنْ يَكُونَ خَفارَتي وَحِمايَتي وَسَلامَتي وَكَمالُ‏ سَعادَتي ضِمانَها بِكَ عَلَيْهِ، حَيْثُ قَدْ تَوَجَّهْتُ فِي السَّاعَةِ الَّتي جَعَلْتَهُ‏ كَالْخَفيرِ فيها وَحَديثَها في ذلِكَ إِلَيْهِ.

بارالها؛ به مولاى ما فلانى - كه درود خدا بر او باد - برسان كه من بر او سلام مى ‏فرستم، و به او روى ‏ام با روى آوردن تو بر او، در اينكه بوده باشد پناه من و حامى من و وسيله سلامتى و كمال سعادت من، به خاطر ضمانت و كفالت آن به وسيله تو بر او، چون‏ در ساعتى كه او را در آن ساعت مانند نگهبان و امان‏ دهنده قرار داده ‏اى روانه گشته ام.

   و هنگامى كه در منزلى فرود آمدى در ساعتى كه به يكى از امامان ‏عليهم السلام اختصاص ‏دارد يا مى ‏خواستى از آنجا كوچ كنى، بر آن امام درود فرست؛ به گونه‏ اى كه تو را به آن‏ حضرت نزديك گرداند و با او گفتگو كن كه تو را در ساعت خود ضامن گردد، و اگرخداوند عظيم الشأن چنين كارى را از تو نخواسته بود تو را به آن راهنمائى نكرده بود و هنگامى كه به اين برنامه - كه خدا تو را به آن هدايت كرده - عمل كردى (دعاى ‏مخصوص را خواندى) هر حركت و سكون تو در سفرت عبادت به حساب مى ‏آيد و باعث سعادت و خوشبختى تو در آخرت مى ‏گردد.(4)


4) الأمان من أخطار الأسفار والأزمان: 101.

 

    بازدید : 9403
    بازديد امروز : 6840
    بازديد ديروز : 23196
    بازديد کل : 127608813
    بازديد کل : 88876425