امام صادق علیه السلام : اگر من زمان او (حضرت مهدی علیه السلام ) را درک کنم ، در تمام زندگی و حیاتم به او خدمت می کنم.
(7) حرز ديگر از حضرت امام رضا عليه السلام

(7)

حرز ديگر از حضرت امام رضا عليه السلام

علاّمۀ مجلسی رحمه الله در «بحار الأنوار» نقل کرده است :

محمّد بن مسلم از حضرت امام رضا عليه السلام روايت كرده است كه فرمود:

اين عوذه و دعا در كاغذ يا پوست نازك براى انسان يا حيوانى كه دچار حمل است ‏نوشته مى ‏شود:

   بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ

   بِسْمِ اللَّهِ، بِسْمِ اللَّهِ، «إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً»، «إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً»(32)، «يُريدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلا يُريدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُوا اللَّهَ‏ عَلى ما هَداكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ × وَإِذا سَأَلَكَ عِبادى عَنّى فَإِنّى قَريبٌ‏ اُجيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْيَسْتَجيبُوا لى وَلْيُؤْمِنُوا بى لَعَلَّهُمْ‏ يَرْشُدُونَ»(33)، «وَيُهَيِّئْ لَكُمْ مِنْ أَمْرِكُمْ مِرْفَقاً»(34)، وَيُهَيِّئْ لَكُمْ مِنْ أَمْرِكُمْ‏ رَشَداً، «وَعَلَى اللَّهِ قَصْدُ السَّبيلِ وَمِنْها جآئِرٌ وَلَوْ شآءَ لَهَداكُمْ‏ أَجْمَعينَ»(35)، «ثُمَّ السَّبيلَ يَسَّرَهُ»(36).

«أَوَلَمْ يَرَ الَّذينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمواتِ وَالْأَرْضَ كانَتا رَتْقاً فَفَتَقْناهُما وَجَعَلْنا مِنَ الْمآءِ كُلَّ شَيْ‏ءٍ حَيٍّ أَفَلا يُؤْمِنُونَ»(37)، «فَانْتَبَذَتْ بِهِ مَكاناً قَصِيّاً فَأَجآءَهَا الْمَخاضُ إِلَى جِذْعِ النَّخْلَةِ قالَتْ يا لَيْتَنى مِتُّ قَبْلَ هذا وَكُنْتُ نَسْياً مَنْسِيّاً × فَناديها مِنْ تَحْتِها أَلّا تَحْزَنى قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ تَحْتَكِ ‏سَرِيّاً × وَهُزّى إِلَيْكِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُساقِطْ عَلَيْكِ رُطَباً جَنِيّاً × فَكُلى وَاشْرَبى وَقَرّى عَيْناً فَإِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَداً فَقُولى إِنّى نَذَرْتُ ‏لِلرَّحْمنِ صَوْماً فَلَنْ اُكَلِّمَ  الْيَوْمَ إِنْسِيّاً × فَأَتَتْ بِهِ قَوْمَها تَحْمِلُهُ قالُوا يا ‏مَرْيَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَيْئاً فَرِيّاً × يا اُخْتَ هارُونَ ما كانَ أَبُوكِ امْرَأَ سَوْءٍ وَماكانَتْ اُمُّكِ بَغِيّاً × فَأَشارَتْ إِلَيْهِ قالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَنْ كانَ فِى الْمَهْدِ صَبِيّاً× قالَ إِنّى عَبْدُ اللَّهِ اتانِىَ الْكِتابَ وَجَعَلَنى نَبِيّاً × وَجَعَلَنى مُبارَكاً أَيْنَ ماكُنْتُ وَأَوْصانى بِالصَّلاةِ وَالزَّكاةِ ما دُمْتُ حَيّاً × وَبَرّاً بِوالِدَتى وَلَمْ‏ يَجْعَلْنى جَبَّاراً شَقِيّاً × وَالسَّلامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدْتُ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ ‏اُبْعَثُ حَيّاً × ذلِكَ عيسَى بْنُ مَرْيَمَ»(38).

«وَاللَّهُ أَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ اُمَّهاتِكُمْ لاتَعْلَمُونَ شَيْئاً وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ ‏وَالْأَبْصارَ وَالْأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ × أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ مُسَخَّراتٍ‏ في جَوِّ السَّمآءِ ما يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا اللَّهُ إِنَّ فى ذلِكَ لَاياتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ«(39)، كَذلِكَ أَيُّهَا الْمَوْلُودُ اُخْرُجْ سَوِيّاً بِإِذْنِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ.

به نام خداوند بخشنده مهربان

بنام خدا، بنام خدا، «همانا با دشوارى آسانى است»، «بى ‏گمان با دشوارى آسانى است»، «خدا براى شما آسانى مى ‏خواهد و دشوارى نمى‏ خواهد، و بايد (ايّام روزه) را كامل كنيد، و خدا را به پاس اينكه شما را هدايت كرده بزرگ شماريد، و باشد كه شكرگزارى كنيد × و هرگاه بندگانم از تو درباره من سؤال كنند (بگو) من نزديكم و دعاى دعاكننده را چون مرا خواند اجابت كنم، پس بايد مرا پاسخ دهند و به من ايمان آورند، باشد كه راه يابند»، «و (خداوند) در كارتان گشايش و آرامشى براى شما فراهم سازد»، و در كارتان رشد و كمال براى شما فراهم سازد، «و راه راست را نشان ‏دادن بر عهده خداوند است، برخى از راه ‏ها بى ‏راهه است، و اگر خدا بخواهد همه شما را هدايت  كند»، «سپس (خداوند) راهش را براى او هموار فرمود». «آيا آنهايى كه كفر ورزيدند نمى‏ دانند  كه آسمان‏ها و زمين‏، به هم‏ پيوسته بودند و ما آن‏ها را بازگشوديم، و هر چيز را از آب، زنده قرار داديم، آيا ايمان نمى ‏آورند؟»، او را با خود به مكان دورافتاده ‏اى برد (و از ديگران كناره ‏گيرى كرد)، پس درد زايمان او را به كنار درخت خرمائى برد، گفت: اى كاش؛ پيش از اين مرده بودم و از  فراموش ‏شده‏ ها بودم × پس از طرف پائين پايش (فرشته ‏اى) ندا داد كه اندوهگين مباش، پروردگارت از زير پايت چشمه آبى را روان مى‏ سازد × و اين  درخت خرما را به طرف خود تكان بده، رطب تازه بر تو فرو مى ‏ريزد × پس بخور و بنوش و ديده روشن بدار، و اگر از مردم كسى را ديدى پس بگو: من براى خداوند مهربان روزه ‏اى نذر كرده ‏ام‏ و امروز با هيچ انسانى سخن نخواهم گفت × آنگاه مريم آن (نوزاد) را در برگرفته بود نزد قوم و خويشان خود آورد، گفتند: اى مريم؛ به راستى كار بد و ناپسندى را مرتكب شده ‏اى × اى خواهر هارون؛ نه پدرت مرد ‏بدى بود و نه مادرت بدكاره بود × پس اشاره به كودك كرد، گفتند: چگونه با كودك گاهواره ‏اى صحبت كنيم؟ × (كودك) گفت: من بنده خدايم، به من كتاب داده و به من پيامبرى عطا كرده است × هر جا كه باشم مرا وجودى پربركت قرار داده و تا زنده ‏ام مرا به نماز و زكات سفارش‏ نموده است × و به نيكى به پدر و مادرم توصيه فرمود، و مرا از زورگويان و سنگدل‏ها قرار نداد × و درود بر من روزى كه زاده شدم، و روزى كه مى‏ ميرم و روزى كه برانگيخته مى‏ شوم × اين عيسى پسر مريم است». »و خدا شما را از شكم‏هاى مادران‏تان بيرون كرد در حالى كه چيزى نمى ‏دانستيد، و براى شما گوش و چشم و دل قرار داد، شايد شكرگزارى كنيد × آيا بر فراز آسمان به پرندگانى كه رام گشته‏ اند نمى ‏نگرند؟ آن‏ها را جز خدا كسى (در آسمان) نگه نمى‏ دارد، بى‏ گمان در آن نشانه‏ هايى است براى مردمى كه ايمان مى ‏آورند»، همان‏گونه - اى مولود -  راست و درست و كامل به اذن و فرمان پروردگار عزيز و بلندمرتبه خارج شو.

سپس بر او آويزان مى‏ كنند، هنگامى كه امر ولادت صورت گرفت آن را از او جدا مى‏ كنند.

و بايد كاملاً مراقب باشى كه بعضى از آيه (75 سوره نحل كه در آخر حرز است) را رها نكنى، يا به موضعى از آن توقّف نكنى تا آن را كامل گردانى.

و آيه اين است: «وَاللَّهُ أَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ اُمَّهاتِكُمْ لاتَعْلَمُونَ شَيْئاً».

پس اگر به اينجا كه رسيدى توقّف كنى نوزاد لال بيرون مى ‏آيد، و اگر نخواندى: «وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصارَ وَالْأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ»، نوزاد صحيح وسالم به دنيا نمى ‏آيد.(40)


32) سوره انشراح، آيه 5.

33) سوره بقره، آيه 185 و 186.

34) سوره كهف، آيه 16.

35) سوره نحل، آيه 9.

36) سوره عبس، آيه 20.

37) سوره انبياء، آيه 30.

38) سوره مريم، آيات 22 - 34.   

39) سوره نحل، آيه 78 و 79.

40) بحار الأنوار: 40/95.

 

    بازدید : 9812
    بازديد امروز : 2741
    بازديد ديروز : 23196
    بازديد کل : 127600615
    بازديد کل : 88872326