(8)

دعاى مهمّ حضرت امام رضا عليه السلام در لعن

سيّد بن طاووس ‏رحمه الله گويد: ما اين دعا را به سند خود از سعد بن عبداللَّه در كتاب «فضل الدعاء» روايت كرده‏ ايم.

   اسماعيل بن بزيع و سليمان بن جعفر گويند: ما بر حضرت امام رضا عليه السلام وارد شديم در حالى ‏كه آن حضرت در سجده شكر بود، و آن را طولانى كرد، هنگامى كه سر ازسجده برداشت، به ايشان عرض كرديم: سجده را طولانى نموديد.

   حضرت فرمود:

هر كس اين دعا را در سجده شكر بخواند، مانند كسى است كه در روز بدر به ‏همراه رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم به طرف دشمنان تير رها كرده است.

عرض كرديم: اجازه مى‏ دهيد آن را يادداشت كنيم.

   حضرت فرمود:

بلى؛ هر گاه سجده شكر نموديد، بگوييد:

   أَللَّهُمَّ الْعَنِ اللَّذَيْنِ بَدَّلا دينَكَ، وَغَيَّرا نِعْمَتَكَ، وَاتَّهَما رَسُولَكَ صَلَّى ‏اللَّهُ عَلَيْهِ وَالِهِ، وَخالَفا مِلَّتَكَ، وَصَدَّا عَنْ سَبيلِكَ، وَكَفَرا الآءَكَ، وَرَدَّا عَلَيْكَ كَلامَكَ، وَاسْتَهْزَءا بِرَسُولِكَ، وَقَتَلَا ابْنَ نَبِيِّكَ، وَحَرَّفا كِتابَكَ، وَجَحَدا اياتِكَ، وَسَخِرا بِاياتِكَ، وَاسْتَكْبَرا عَنْ عِبادَتِكَ، وَقَتَلا أَوْلِيآءَكَ، وَجَلَسا في مَجْلِسٍ لَمْ يَكُنْ لَهُما بِحَقٍّ، وَحَمَلَا النَّاسَ عَلى أَكْتافِ الِ مُحَمَّدٍ.

   أَللَّهُمَّ الْعَنْهُما لَعْناً يَتْلُو بَعْضُهُ بَعْضاً، وَاحْشُرْهُما وَأَتْباعَهُما إِلى جَهَنَّمَ ‏زُرْقاً. أَللَّهُمَّ إِنَّا نَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ بِاللَّعْنَةِ لَهُما وَالْبَرآئَةِ مِنْهُما فِي الدُّنْياوَالْاخِرَةِ.

   أَللَّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ أَميرِ الْمُؤْمِنينَ، وَقَتَلَةَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ وَابْنِ فاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَالِهِ وَسَلَّمَ.

   أَللَّهُمَّ زِدْهُما عَذاباً فَوْقَ عَذابٍ، وَهَواناً فَوْقَ هَوانٍ، وَذُلًّا فَوْقَ ذُلٍّ، وَخِزْياً فَوْقَ خِزْيٍ. أَللَّهُمَّ دُعَّهُما فِي النَّارِ دَعّاً، وَأَرْكِسْهُما في أَليمِ ‏عِقابِكَ رَكْساً. أَللَّهُمَّ احْشُرْهُما وَأَتْباعَهُما إِلى جَهَنَّمَ زُمَراً.

   أَللَّهُمَّ فَرِّقْ جَمْعَهُمْ، وَشَتِّتْ أَمْرَهُمْ، وَخالِفْ بَيْنَ كَلِمَتِهِمْ، وَبَدِّدْ جَماعَتَهُمْ، وَالْعَنْ أَئِمَّتَهُمْ، وَاقْتُلْ قادَتَهُمْ وَسادَتَهُمْ وَكُبَرآئَهُمْ، وَالْعَنْ رُؤَسآئَهُمْ، وَأَكْسِرْ رايَتَهُمْ، وَأَلْقِ الْبَأْسَ بَيْنَهُمْ، وَلاتُبْقِ مِنْهُمْ‏ دَيَّاراً.

   أَللَّهُمَّ الْعَنْ أَباجَهْلٍ وَالْوَليدَ لَعْناً يَتْلُو بَعْضُهُ بَعْضاً، وَيتْبَعُ بَعْضُهُ بَعْضاً. أَللَّهُمَّ الْعَنْهُما لَعْناً يَلْعَنُهُما بِهِ كُلُّ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ، وَكُلُّ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ، وَكُلّ ‏مُؤْمِنِ‏نِ امْتَحَنْتَ قَلْبَهُ لِلْإيمانِ.

   أَللَّهُمَّ الْعَنْهُما لَعْناً يَتَعَوَّذُ مِنْهُ أَهْلُ النَّارِ. أَللَّهُمَّ الْعَنْهُما لَعْناً لَمْ يَخْطُرْ لِأَحَدٍ بِبالٍ.

   أَللَّهُمَّ الْعَنْهُما في مُسْتَسِرِّ سِرِّكَ، وَظاهِرِ عَلانِيَتِكَ، وَعَذِّبْهُما عَذاباً فِي التَّقْديرِ، وَشارِكْ مَعَهُمَا ابْنَتَيْهِما، وَأَشْياعَهُما وَمُحِبّيهِما وَمَنْ‏شايَعَهُما، إِنَّكَ سَميعُ الدُّعآءِ، وَصَلَّى اللَّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ أَجْمَعينَ.(8)

خداوندا؛ لعنت كن آن دو نفرى را كه دين تو را دگرگون كردند و نعمتت را تغيير دادند، و رسول تو را - كه درود خدا بر او و آل او باد - متّهم ساختند، و با آيين تو مخالفت نمودند، و راهت را بستند، و كفران نعمت ‏هايت كردند، و كلام تو را رد كرده و نپذيرفتند، و پيامبرت را به مسخره گرفتند، و پسر پيغمبرت را كشتند، و كتابت را تحريف كردند، و آيات تو را انكار كردند، و نشانه ‏هاى تو را مسخره نمودند، و از عبادت تو سرپيچى كردند، و اولياء و دوستانت را كشتند، و در جايگاهى نشستند كه هرگز سزاوار نبودند، و مردم را بر دوش آل محمّد سوار كردند. خداوندا؛ آن دو را لعنت كن؛ لعنتى و پى ‏درپى، و آن‏ها را با پيروان‏شان به جهنّم واصل گردان در حالى‏ كه از وحشت چشمان‏شان به كبودى مايل باشد. خداوندا؛ ما با لعنت آن‏ها و بيزارى از آن دو در دنيا و آخرت به تو تقرّب مى‏ جوييم.  ‏خداوندا؛ لعنت كن كشندگان امير مؤمنان، و كشندگان حسين فرزند على و فرزند فاطمه دختر پيامبر خدا را كه درود و سلام خدا بر او و آل او باد. خداوندا؛ بيفزا به آن دو نفر عذاب را روى عذاب، و خوارى روى خوارى، و ذلّت روى ذلّت، و رسوايى‏ روى رسوايى. خداوندا؛ آن دو را با خشم و تندى و با سرافكندگى به طرف آتش بكشان، و در كيفر و عذاب دردناكت سرنگون كن. خداوندا؛ آن دو و پيروان‏شان را گروه گروه در جهنّم محشور فرما.  خداوندا؛ جمع آنان را پراكنده، و كارشان را دچار پريشانى فرما، و اختلاف بين آنان بينداز، و جماعت آنان را درهم بريز، و پيشوايان آنان را لعنت كن، و فرماندهان، و سروران و بزرگان آنان را به قتل برسان، و سران ايشان را لعنت كن، و پرچم‏ شان را سرنگون ساز، و ناراحتى و عذاب را بين آنان بيفكن، از ايشان كسى را باقى مگذار. خداوندا؛ ابوجهل و وليد را لعنت كن، لعنتى پيوسته كه يكى پس از ديگرى و يكى در پى ديگرى باشد. خداوندا؛ آن دو را لعنت كن لعنتى كه به آن هر فرشته‏ . مقرّبى، و هر پيامبر مرسلى، و هر مؤمنى كه قلبش را براى ايمان آزموده‏ اى آن دو را لعنت كنند خداوندا؛ آن دو را لعنت كن لعنتى كه اهل آتش از آن به خدا پناه برند. خداوندا؛ آن دو را لعنت كن به لعنتى كه به فكر و انديشه كسى خطور نكند. خداوندا؛ آن دو را لعنت كن در پنهانى سرّت، و آشكارت، و آن دو را عذاب كن عذابى در تقدير، و با آن دو دختران آن ‏دو و پيروان و دوستان آن‏ها و هر كس از آن دو پيروى كند شريك گردان، به راستى كه تو شنونده دعايى، و درود خدا بر محمّد و آل او همگان باد.

---

8) مهج الدعوات: 307، مستدرك الوسائل: 139/5، بحار الأنوار: 223/86.