(7)

زيارت جامعه هفتم

اين زيارت جامعه از امام صادق ‏عليه السلام روايت شده، و سزاوار است به وسيله آن در هر روز - خصوصاً در روز عرفه - ائمّه‏ عليهم السلام را زيارت نماييم:

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا رَسُولَ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا نَبِيَّ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا خِيَرَةَ اللَّهِ مِنْ خَلْقِهِ، وَأَمينَهُ عَلى وَحْيِهِ.

   اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَوْلايَ يا أَميرَالْمُؤْمِنينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَوْلايَ، أَنْتَ حُجَّةُ اللَّهِ عَلى خَلْقِهِ، وَبابُ عِلْمِهِ، وَوَصِيُّ نَبِيِّهِ، وَالْخَليفَةُ مِنْ بَعْدِهِ ‏في اُمَّتِهِ، لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً غَصَبَتْكَ حَقَّكَ، وَقَعَدَتْ مَقْعَدَكَ، أَنَا بَري‏ءٌ مِنْهُمْ‏ وَمِنْ شيعَتِهِمْ إِلَيْكَ.

   اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا فاطِمَةُ الْبَتُولُ، اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا زَيْنَ نِسآءِ الْعالَمينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ، صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكِ وَعَلَيْهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا اُمَّ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ، لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً غَصَبَتْكِ حَقَّكِ، وَمَنَعَتْكِ ما جَعَلَهُ اللَّهُ لَكِ حَلالًا، أَنَا بَري‏ءٌ إِلَيْكِ مِنْهُمْ وَمِنْ شيعَتِهِمْ.

   اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَوْلايَ يا أَبا مُحَمَّدِنِ الْحَسَنَ الزَّكِيَّ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَوْلايَ، لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً قَتَلَتْكَ، وَبايَعَتْ في أَمْرِكَ وَشايَعَتْ، أَنَا بَري‏ءٌ إِلَيْكَ ‏مِنْهُمْ وَمِنْ شيعَتِهِمْ.

   اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَوْلايَ يا أَبا عَبْدِاللَّهِ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ، صَلَواتُ اللَّهِ‏ عَلَيْكَ وَعَلى أَبيكَ وَجَدِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَالِهِ، لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةَنِ‏ اسْتَحَلَّتْ دَمَكَ، وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً قَتَلَتْكَ وَاسْتَباحَتْ حَريمَكَ، وَلَعَنَ اللَّهُ ‏أَشْياعَهُمْ وَأَتْباعَهُمْ، وَلَعَنَ اللَّهُ الْمُمَهِّدينَ لَهُمْ بِالتَّمْكينِ مِنْ قِتالِكُمْ، أَنَابَري‏ءٌ إِلَى اللَّهِ وَإِلَيْكَ مِنْهُمْ.

   اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَوْلايَ يا أَبا مُحَمَّدٍ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ‏يا مَوْلايَ يا أَبا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَوْلايَ يا أَباعَبْدِاللَّهِ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَوْلايَ يا أَبَا الْحَسَنِ مُوسَى بْنَ‏ جَعْفَرٍ.

   اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَوْلايَ يا أَبَا الْحَسَنِ عَلِيَّ بْنَ مُوسى، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ‏يا مَوْلايَ يا أَبا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَوْلايَ يا أَبَاالْحَسَنِ عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ.

   اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَوْلايَ يا أَبا مُحَمَّدِنِ الْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ‏يا مَوْلايَ يا أَبَا الْقاسِمِ مُحَمَّدَ بْنَ الْحَسَنِ صاحِبَ الزَّمانِ، صَلَّى اللَّهُ ‏عَلَيْكَ وَعَلى عِتْرَتِكَ الطَّاهِرَةِ الطَّيِّبَةِ.

   يا مَوالِيَّ كُونُوا شُفَعآئي في حَطِّ وِزْري وَخَطايَ، امَنْتُ بِاللَّهِ وَبِما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ، وَأَتَوالى اخِرَكُمْ بِما أَتَوالى أَوَّلَكُمْ، وَبَرِئْتُ مِنَ الْجِبْتِ ‏وَالطَّاغُوتِ وَاللّاتِ وَالْعُزَّى.

   يا مَوالِيَّ؛ أَنَا سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ، وَعَدُوٌّ لِمَنْ ‏عاداكُمْ، وَوَلِيٌّ لِمَنْ والاكُمْ إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ، وَلَعَنَ اللَّهُ ظالِميكُمْ ‏وَغاصِبيكُمْ، وَلَعَنَ اللَّهُ أَشْياعَهُمْ وَأَتْباعَهُمْ وَأَهْلَ مَذْهَبِهِمْ، وَأَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ‏ وَإِلَيْكُمْ مِنْهُمْ. (20)

سلام بر تو اى فرستاده خدا، سلام بر تو اى پيغمبر خدا، سلام بر تو اى بهترين خلق خدا، و امين او بر وحيش، سلام بر تو اى مولاى من اى امير اهل ايمان، سلام بر تو اى مولاى من، تو خدا بر آفريدگانش، و باب علمش، و وصىّ پيامبرش، و جانشين بعد از پيامبر در ميان امّتش هستى، خداوند لعنت كند امّتى را كه حقّ خلافتت را غصب كردند و در مقام تو غاصبانه نشستند، من از آنان و از پيروان‏شان نزد تو بيزارى مى‏ جويم. سلام بر تو اى فاطمه زهراى بتول، سلام بر تو اى زينت زنان اهل عالم، سلام بر تو اى دختر رسول خدا پروردگار عالميان، درود خدا بر تو و بر او (پدر بزرگوارت) باد، سلام بر تو اى مادر امام حسن و امام حسين، خداوند لعنت كند امّتى را كه حقّ تو را غصب نمودند، و ارثى را كه‏ خداوند بر تو حلال كرده بود از تو منع نمودند، من بيزارى مى ‏جويم نزد تو از آن‏ها و از پيروان‏شان. سلام بر تو اى مولاى من؛ اى ابا محمّد (امام) حسن؛ پاكيزه‏ صفات، سلام بر تو اى مولاى من، خداوند لعنت كند امّتى را كه تو را به قتل رسانيدند، و بر دشمنى با تو بيعت و متابعت (با معاويه) كردند، من بيزارى مى ‏جويم نزد تو از آن‏ها و از پيروان‏شان. سلام بر تو اى مولاى من؛ اى (حضرت) ابا عبداللَّه حسين بن على، درود و سلام خدا بر تو  و بر پدرت‏ و جدّت (حضرت) محمّد كه درود خدا بر او و آل او باد، خداوند لعنت كند امّتى را كه خون تو را حلال شمردند، و خداوند لعنت كند امّتى را كه تو را شهيد نمودند و هتك حرمت حريمت را مباح كردند، و خدا لعنت كند شيعيان و پيروان آنان را، و خدا لعنت كند كسانى را  كه بساط تمكين مردم را در قتال با شما بر آن‏ها بگستردند (يعنى به خلافت با آن‏ها بيعت كردند)، من بيزارى مى‏ جويم نزد خدا و نزد شما از آنان. سلام بر تو اى مولاى من؛ اى ابا محمّد علىّ بن حسين، سلام بر تو اى مولاى من؛ اى ابا جعفر محمّد بن على؛ سلام بر تو اى مولاى من؛ اى ابا عبداللَّه‏ جعفر بن محمّد؛ سلام بر تو اى مولاى من؛ اى ابا الحسن موسى بن جعفر؛ سلام بر تو اى مولاى من؛ اى ابا الحسن علىّ بن موسى؛ سلام بر تو اى مولاى من؛ اى اباجعفر محمّد بن على؛ سلام بر تو اى مولاى من؛ اى ابا الحسن علىّ بن محمّد؛ سلام‏ بر تو اى مولاى من؛ اى ابا محمّد حسن بن على؛ سلام بر تو اى مولاى من؛ اى ابا القاسم محمّد بن الحسن صاحب الزمان؛ درود خدا بر تو و بر عترت پاك‏ گوهر نيكوطينت شما باد. اى سروران و امامان من؛ شما بزرگواران شفيعان من باشيد در محو گناه و خطاى من، من ايمان آوردم به خدا و به آنچه به شما (خاندان رسالت) وحى گرديده، و آخرين شما را قبول دارم همان‏ طورى كه ولايت اوّلين شما را دارم، و بيزارى مى‏ جويم از جبت و طاغوت‏ و لات و عزّى. اى آقايان و سروران من؛ من در سازشم با كسى كه با شما در سازش باشد، و در جنگ و مخالفتم با كسى كه‏ با شما سر ستيز و جنگ داشته باشد، و دشمنم با كسى كه با شما دشمنى مى ‏كند، و دوستم با كسى كه با شما دوستى مى ‏كند تا روز قيامت، و خداوند لعنت كند ظلم‏ كنندگان به شما را و غصب‏ كنندگان (حقوق) شما را، و خداوند لعنت كند شيعيان آن‏ها را و پيروان آن‏ها را و اهل مذهب آن‏ها را، و من از آنان به درگاه خدا و به شما بيزارى مى ‏جويم.

---

20) مفاتيح الجنان: 1087، مستدرك الوسائل: 369/10، بحار الأنوار: 374/101.