(6)

زيارت هنگام وداع

با هر كدام از ائمّه‏ عليهم السلام

اين زيارت را - كه حضرت امام رضا عليه السلام بيان فرموده ‏اند - براى وداع با هر يك ازائمّه ‏عليهم السلام مى ‏توان خواند:

براى وداع همان‏ گونه كه براى زيارت ايستاده بودى (رو به ضريح مطهّر و پشت به ‏قبله) مى ‏ايستى و مى ‏گويى:

 اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا اُمَنآءَ اللَّهِ في أَرْضِهِ، وَحُجَجَهُ عَلى خَلْقِهِ، وَخُزَّانَ‏ عِلْمِهِ، وَمَوْضِعَ سِرِّهِ، وَبابَ نَهْيِهِ وَأَمْرِهِ، وَصِراطَهُ الْمُسْتَقيمَ، سَلامَ ‏مُوَدِّعٍ لا سَئِمٍ وَلا قالٍ وَلا مآلٍّ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ.

   أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِ مُحَمَّدٍ، وَاجْعَلْ غُدُوَّنا إِلَيْكَ مَقْرُوناً بِالتَّوَكُّلِ عَلَيْكَ، وَرَواحَنا عَنْكَ مَوْصُولًا بِالنَّجاحِ مِنْكَ، وَدُعآءَنا لَكَ ‏مَقْرُوناً بِحُسْنِ الْإِجابَةِ، وَخُضُوعَنا بَيْنَ يَدَيْكَ داعِياً إِلى رَحْمَتِكَ، وَاعْتِرافَنا بِذُنُوبِنا شَفيعاً إِلى عَفْوِكَ، وَانْقِطاعَنا إِلَيْكَ سَبَباً إِلى غُفْرانِكَ، وَزِيارَتَنا لِأَوْلِيآئِكَ مَشْفُوعَةً بِالْقَبُولِ مِنْكَ، وَمَرْجَعَنا مِنْ هذَا الْحَرَمِ ‏الشَّريفِ إِلى خَيْرِ مَرْجَعٍ، إِلى جَنابٍ مُمْرِعٍ، وَسَعَةٍ وَدَعَةٍ، وَحِفْظٍ وَأَمانٍ‏ وَسَلامَةٍ شامِلَةٍ لِلنَّفْسِ وَالْأَهْلِ وَالْمالِ وَالْوَلَدِ وَالدّينِ وَالْإِخْوانِ.

   أَللَّهُمَّ لاتَجْعَلْهُ اخِرَ الْعَهْدِ مِنَّا لِزِيارَةِ ساداتِنا وَأَئِمَّتِنا، اَلْمَفْرُوضِ عَلَيْنا طاعَتُهُمْ وَمَعْرِفَتُهُمْ، وَالرُّجُوعُ إِلَيْهِمْ، وَالْكَوْنُ مَعَهُمْ.

   أَللَّهُمَّ فَاشْهَدْ بِأَنَّا قَدْ أَجَبْنا داعِيَكَ، وَلَبَّيْنا مُنادِيَكَ، وَامْتَثَلْنا أَمْرَهُ، وَاقْتَفَيْنا أَثَرَهُ. أَللَّهُمَّ فَاكْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدينَ.

   أَللَّهُمَّ لاتَجْعَلْهُ اخِرَ الْعَهْدِ مِنَّا لِزِيارَتِهِمْ وَذِكْرِهِمْ، وَالصَّلاةِ عَلَيْهِمْ، وَارْزُقْنا ذلِكَ أَعْواماً كَثيرَةً، فَإِذا تَوَفَّيْتَنا فَاشْهَدْ بِأَنَّا سامِعُونَ، مُطيعُونَ، مُؤْمِنُونَ، مُصَدِّقُونَ غَيْرَ مُكَذِّبينَ، مُقِرُّونَ غَيْرَ جاحِدينَ، وَلِأَمْرِكَ ‏مُسَلِّمُونَ، وَبِحَبْلِكَ مُعْتَصِمُونَ، وَلِأَئِمَّتِنا طآئِعُونَ، وَلِأَمْرِهِمْ وَحُكْمِهِمْ ‏خاضِعُونَ، لا مُسْتَكْبِرينَ وَلا مُتَكَبِّرينَ، وَبِما رَضيتَ لَنا راضُونَ، وَلِما أَعْطَيْتَنا اخِذُونَ، وَلِأَنْعُمِكَ شاكِرُونَ، وَزِدْنا مِنْ فَضْلِكَ إِلَيْنا، وَأَلْهِمْنا شُكْرَكَ لِما أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيْنا، امينَ رَبَّ الْعالَمينَ. وَالصَّلاةُ وَالسَّلامُ ‏عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ، إِنَّهُ حَميدٌ مَجيدٌ، وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ وَتَحِيَّاتُهُ ما هَطَلَ غَمامٌ، وَهَتَفَ حَمامٌ، وَتَعاقَبَتِ اللَّيالي وَالْأَيَّامُ.

سلام بر شما اى امينان الهى در زمين او، و حجّت‏هاى او بر آفريدگانش، و خزينه ‏هاى علم او، و جايگاه سرّ او، و باب نهى و امر او، و راه او كه راست و مستقيم است. سلام كسى كه وداع مى‏ نمايد در حالى كه (از زيارت) خسته نشده و افسرده نگشته و ملالت ندارد و رحمت خدا و بركات او (بر شما باد). خداوندا؛ بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و قرار بده آمدن ما را به سويت مقرون به توكّل بر تو، و بازگشت ما را از خدمتت به رستگارى به وسيله خود و دعاى ما را براى تو مقرون به اجابتِ نيكو، و فروتنى باطنى ما را در حضورت دعوت‏ كننده رحمتت، و اعتراف ما را به وسيله گناهان ما راه شفاعت به سوى عفوت، و آمدن ما را به سويت وسيله آمرزشت، و زيارت ما را براى اوليائت شفاعت ‏شده با قبولى خود، و برگشت ما را از اين حرم شريف بهترين بازگشت به آستانه سرسبز پرنعمت، و فراخى و توانگرى و رفاه، و حفظ و امنيّت و سلامتى كه جان و مال و فرزند و اهل و عيال و دين و برادران را فراگير باشد. خداوندا؛ قرار مده اين ديدار ما را آخرين ديدار از سروران و پيشوايان‏مان كه بر ما واجب كرده ‏اى اطاعت و شناخت و رجوع به ايشان و بودن با آنان را. خداوندا؛ تو شاهد باش كه ما دعوت‏ كننده ‏ات را اجابت كرديم، و منادى تو را لبّيك گفتيم، فرمانش را اجرا نموديم، و راه او را پيموديم. خداوندا؛ ما را در زمره گواهان بنويس. خداوندا؛ اين حضور از ما را آخرين حضور براى زيارت ايشان و يادشان، و درود فرستادن بر آنان قرار مده، و سال‏هاى متوالى ما را روزى كن، و چون از دنيا رفتيم گواهى بده كه ما شنيديم، اطاعت كرديم، ايمان آورديم، تصديق نموديم، و تكذيب ننموديم، اقرار كرديم و انكار نكرديم، و تسليم فرمانت، و چنگ‏ زننده به ريسمانت بوديم، و از امامان خويش فرمان برديم، و در برابر امر ايشان و حكم‏شان سر فرود آورديم، گردنكشى نكرديم و تكبّر نورزيديم، و به آنچه براى ما پسنديدى خشنود بوديم، و آنچه ما را عطا كردى گرفتيم، و براى نعمت‏هايت سپاسگزارى نموديم. (خداوندا؛) و از فضل خويش بر ما بيفزا، و شكر نعمت‏هايت را به ما الهام فرما، اجابت كن دعاى مرا اى پروردگار جهانيان، و درود و سلام پيوسته ما بر شما اهل بيت، كه او ستوده و باشكوه است، و رحمت خدا و بركات  او و الطاف او همواره تا ابرى مى ‏بارد، و كبوترى آواز مى‏ خواند، و شب‏ها و روزها از پس يكديگر مى‏ آيند بر شما باد.

سپس زياد دعا كن و آنگاه در حالى كه - إن شاء اللَّه - مورد آمرزش و رحمت‏ پروردگار قرار گرفته ‏اى بازگرد.(7)

---

7) مصباح الزائر: 488، بحار الأنوار: 187/102، روضة الأذكار (مخطوط): 98.