712 /40 )  در كتاب «منهج‏ التحقيق إلى سواء الطريق» آمده است:

جابر انصارى گويد:از رسول خداصلى الله عليه وآله وسلم شنيدم كه مى‏ فرمود:

خداوند متعال، من، على، فاطمه، حسن و حسين‏ عليهم السلام را از يك نور آفريد، آن‏ نور را فشرد و از آن شيعيان ما خارج شدند، آنگاه ما (خداى را) تسبيح گفتيم آنها نيز تسبيح گفتند، ما (خداى را) تقديس كرديم آنها نيز تقديس نمودند، ما (پروردگار را) تهليل نموديم آنها نيز تهليل نمودند، ما (بارى تعالى را) تمجيدنموديم آنها نيز تمجيد نمودند، ما خدا را به يگانگى خوانديم آنها نيز به يگانگى‏ خواندند.

سپس خداوند، آسمانها، زمين و فرشتگان را آفريد، صد سال گذشت درحالى كه فرشتگان نه تسبيحى و نه تقديسى مى‏ شناختند. پس ما خداى را تسبيح ‏نموديم و شيعيان ما پس از ما تسبيح نمودند و فرشتگان نيز تسبيح نمودند وهمين طور در مورد تقديس، تهليل و تمجيد پروردگار.

پس ما خدا را به يكتائى مى ‏پرستيديم هنگامى كه يكتاپرستى نبود، و بر خداوند سزاوار است كه همچنانكه ما و شيعيان ما را امتياز داده همان طور، ما و شيعيان‏ ما را در اعلى عليّين جاى دهد.

إنّ اللَّه اصطفانا واصطفى شيعتنا من قبل أن نكون أجساماً فدعانا فأجبناه،فغفر لنا ولشيعتنا من قبل أن نستغفر اللَّه عزّوجلّ.

خداوند ما و شيعيان ما را برگزيد پيش از آن كه ما در قالب جسم باشيم، پس ما راخواند و ما پاسخ داديم. و ما و شيعيان ما را پيش از آنكه استغفار كنيم، آمرزيد.(76)

------------------------------------------

76) المحتضر: 112، بحار الأنوار: 131/27 ح 122، جامع الأخبار: 10، بحار الأنوار: 343/26 ح 16، علّامه مجلسى‏ رحمه الله ‏اين حديث را در ج: 80/37 ح 49 نيز از «كشف الغمّه» نقل كرده است.