فضيلت شب نيمهٔ شعبان

  سيّد بزرگوار رضى الدين علىّ بن طاووس رحمه الله مى‏ فرمايد : سزاوار است تعظيم اين شب به خاطر ولادت حضرت مهدى ارواحنا فداه نزد مسلمانان و كسانى كه اعتراف به حقوق امامت ايشان دارند - به مقدارى كه پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم آن را ذكر فرموده ‏اند - و سعادت‏مندان از امّت پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم آن را بشارت داده ‏اند ؛ باشد . همان طور كه روزگار و زندگانى براى مسلمانان تنگ و تاريك شد و لشكريان دشمن بر آنان مسلّط شدند و بديمنى و شومى گناهان‏شان آنان را احاطه كرد .

  پس خداوند مولودى را به دنيا آورد كه آنان را از اسارت و بردگى آزاد كند و آنان را بر حقوق از دست رفته ايشان قدرت و توانايى مى‏ دهد و به تمامى افراد بشر آنچه را كه مستحقّ آن هستند ، اعطا مى‏ كند ؛ سفره رحمت خود را در شرق و غرب عالم مى گستراند ؛ سفره ‏اى كه همگان به طور يكسان از آن بهره‏ مند مى‏ شوند.

  كامل‏ کننده الطاف خداوند با اوصافى نيكو است . او بر آن سفره مانند پدرى دلسوز نسبت به فرزندان عزيزش يا مانند حاكمى مهربان و بزرگوار نسبت به رعيّت و زيردستانش مى‏ نشيند و آن حضرت از مقدّمات نشانه‏ هاى سرور و بشارت‏هاى خير و نيكى نسبت به جهان پايدار را به آن‏ها نشان مى‏دهد ؛ آنچه را كه حاضر آن گواهى بر غايب آن مى‏ دهد و دل‏ها را به سوى اطاعت پروردگار مى‏ كشاند .

  سيّد بن طاووس رحمه الله در ادامه مى ‏افزايد : تمامى انسان‏ها بايد براى شكرگزارى از آنچه خداوند به وسيله آن حضرت بر آنان منّت گذاشته و به آنان عطا كرده ، و به خاطر اين كه خداوند آنان را از رعيّت و سربازان آن حضرت قرار داده تا براى يارى اسلام و ايمان ، و ريشه ‏كن كردن كفر و سركشى و دشمنان اسلام ، و برپا كردن خيمه ‏هاى سعادت در تمامى عالم از شرق تا غرب و در دورترين نقاط جهان ، او را يارى دهند ، اين شب را گرامى بدارند و به عبادت بپردازند .

  و آن‏ها را در خدمت خداوندى كه كسى به ذات او پى نمى‏ برد قرار خواهد داد و نيز در خدمت رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم - كه سبب اين ولادت و سعادت و شرافت‏دادن به رياست آن حضرت است - و نيز تشكّرى و خدمتى براى پدران پاك آن حضرت ؛ آنان كه اصل و ريشه اين ولادت مبارك و ياوران آن حضرت در برپا داشتن حرمت و حفظ احترامش مى‏باشند ، و نيز تشكّرى و خدمتى به خود آن حضرت نمايد .

  همان گونه كه واجب است هر بنده‏اى در برابر زمامدار خود كه باعث استوارى و پايدارى او گرديده و سعادت او را تأمين نموده خدمت كند و گمان نمى‏ كنم كه قوّت بشرى قادر بر قيام به اين حقوق عظيم و پسنديده باشد مگر با نيروى الهى .

  پس هر بنده ‏اى از بندگان سعادت‏مند به خاطر نعمت‏ هايى كه به وسيله آن حضرت و به خاطر طفيل وجود ايشان به او مى‏رسد ، بايد با قدرت و جدّيّت به شكرگزارى قيام كند .

  از جمله دعاها و سوگندهايى كه در شب نيمه شعبان به واسطه اين مولود عالى‏مقام و ارزشمند ، به خداى تعالى مى‏ دهيم ؛ اين دعاست :