(3) الدعاء المرويّ عن مولانا صاحب الزمان أرواحنا فداه

    يقرء في كلّ يوم من شهر رجب

    قال ابن عيّاش : وممّا خرج على يد الشيخ أبي جعفر محمّد بن عثمان بن سعيد من الناحية المقدّسة دعاء لكلّ يوم من رجب :

    أَللَّهُمَّ إِنّي أَسْأَلُكَ بِمَعاني جَميعِ ما يَدْعُوكَ بِهِ وُلاةُ أَمْرِكَ ، اَلْمَأْمُونُونَ عَلى سِرِّكَ ، اَلْمُسْتَبْشِرُونَ بِأَمْرِكَ ، اَلْواصِفُونَ لِقُدْرَتِكَ ، اَلْمُعْلِنُونَ لِعَظَمَتِكَ ، أَسْأَلُكَ بِما نَطَقَ فيهِمْ مِنْ مَشِيَّتِكَ ، فَجَعَلْتَهُمْ مَعادِنَ لِكَلِماتِكَ ، وَأَرْكاناً لِتَوْحِيدِكَ وَآياتِكَ وَمَقاماتِكَ الَّتي لاتَعْطيلَ لَها في كُلِّ مَكانٍ يَعْرِفُكَ بِها مَنْ عَرَفَكَ ، لا فَرْقَ بَيْنَكَ وَبَيْنَها إِلّا أَنَّهُمْ عِبادُكَ وَخَلْقُكَ ، فَتْقُها وَرَتْقُها بِيَدِكَ ، بَدْؤُها مِنْكَ وَعَوْدُها إِلَيْكَ ، أَعْضادٌ وَأَشْهادٌ وَمُناةٌ وَأَذْوادٌ وَحَفَظَةٌ وَرُوَّادٌ ، فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَماءَكَ وَأَرْضَكَ حَتَّى ظَهَرَ أَنْ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ.

    فَبِذلِكَ أَسْأَلُكَ وَبِمَواقِعِ الْعِزِّ مِنْ رَحْمَتِكَ ، وَبِمَقاماتِكَ وَعَلاماتِكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ ، وَأَنْ تَزيدَني إيماناً وَتَثْبيتاً ، يا باطِناً في ظُهُورِهِ وَظاهِراً في بُطُونِهِ وَمَكْنُونِهِ ، يا مُفَرِّقاً بَيْنَ النُّورِ وَالدَّيْجُورِ ، يا مَوْصُوفاً بِغَيْرِ كُنْهٍ ، وَمَعْرُوفاً بِغَيْرِ شِبْهٍ ، حادَّ كُلِّ مَحْدُودٍ ، وَشاهِدَ كُلِّ مَشْهُودٍ ، وَمُوجِدَ كُلِّ مَوْجُودٍ ، وَمُحْصِيَ كُلِّ مَعْدُودٍ ، وَفاقِدَ كُلِّ مَفْقُودٍ ، لَيْسَ دُونَكَ مِنْ مَعْبُودٍ أَهْلَ الْكِبْرِياءِ وَالْجُودِ.

    يا مَنْ لايُكَيَّفُ بِكَيْفٍ ، وَلايُؤَيَّنُ بِأَيْنٍ ، يا مُحْتَجِباً عَنْ كُلِّ عَيْنٍ ، يا دَيْمُومُ يا قَيُّومُ ، وَعالِمَ كُلِّ مَعْلُومٍ ، صَلِّ عَلى عِبادِكَ الْمُنْتَجَبينَ ، وَبَشَرِكَ الْمُحْتَجِبينَ ، وَمَلائِكَتِكَ الْمُقَرَّبينَ ، وَالْبُهْمِ الصَّافّينَ الْحافّينَ.

    وَبارِكْ لَنا في شَهْرِنا هذَا الْمُرَجَّبِ الْمُكَرَّمِ ، وَما بَعْدَهُ مِنَ الْأَشْهُرِ الْحُرُمِ ، وَأَسْبِغْ عَلَيْنا فيهِ النِّعَمَ ، وَأَجْزِلْ لَنا فيهِ الْقِسَمَ ، وَأَبْرِرْ لَنا فيهِ الْقَسَمَ ، بِاسْمِكَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَجَلِّ الْأَكْرَمِ الَّذي وَضَعْتَهُ عَلَى النَّهارِ فَأَضاءَ ، وَعَلَى اللَّيْلِ فَأَظْلَمَ ، وَاغْفِرْ لَنا ما تَعْلَمُ مِنَّا وَما لانَعْلَمُ ، وَاعْصِمْنا مِنَ الذُّنُوبِ خَيْرَ الْعِصَمِ ، وَاكْفِنا كَوافِيَ قَدَرِكَ ، وَامْنُنْ عَلَيْنا بِحُسْنِ نَظَرِكَ ، وَلاتَكِلْنا إِلى غَيْرِكَ ، وَلاتَمْنَعْنا مِنْ خَيْرِكَ.

 وَبارِكْ لَنا فيما كَتَبْتَهُ لَنا مِنْ أَعْمارِنا ، وَأَصْلِحْ لَنا خبيئَةَ أَسْرارِنا ، وَأَعْطِنا مِنْكَ الْأَمانَ ، وَاسْتَعْمِلْنا بِحُسْنِ الْإيمانِ ، وَبَلِّغْنا شَهْرَ الصِّيامِ ، وَما بَعْدَهُ مِنَ الْأَيَّامِ وَالْأَعْوامِ ، يا ذَا الْجَلالِ وَالْإِكْرامِ.(4)

 قال في «عمدة الزائر» : بيان : ولاة الأمر محمّد وأهل بيته صلوات اللَّه عليهم أجمعين ، وهم الموصوفون بهذه الصفات الجميلة ، وهم المقامات الّتي لا تعطيل لها في كلّ مكان ، لأنّهم عليهم السلام إذا دعوا اللَّه تعالى بتلك المعاني المخزونة عندهم ، أو دعا الدّاعي بهم ، أو بما دعوا به في كلّ مكان على كلّ شي‏ء استجاب اللَّه لهم دعائهم من غير تعطيل .

    لأنّ المبدء فيّاض والمحلّ قابل ، وببركتهم يفيض على الدّاعي ، بل على جميع الخلق ، وهذا هو السرّ في لزوم الصلوات عليهم والتوسّل للَّه عزّ وجلّ بهم في كلّ حاجة ، لأنّ من صلّى عليهم لايردّ .(5)

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

4) المصباح : 701 ، مصباح المتهجّد : 803 ، البحار : 392/98 ، إقبال الأعمال : 145 .

5) عمدة الزائر : 174 .

 

---

 

(3) دعاى ايّام ماه رجب كه از ناحيه مقدّسه امام زمان ارواحنا فداه صادر شده است

  ابن عيّاش مى‏ گويد : از امورى كه از ناحيه مقدّسه امام عصر ارواحنا فداه به دست شيخ ابو جعفر محمّد بن عثمان بن سعيد رسيده ، دعايى است كه در هر روز از ماه رجب خوانده مى ‏شود :

  پروردگارا ؛ از تو درخواست مى‏ كنم به معانى تمام آنچه را كه اولياء امورت ، تو را به آن مى‏ خوانند ؛ آنان كه بر سرّ تو امين و به امر تو خشنود و مفتخرند ، آن‏ها كه قدرت تو را توصيف و عظمت تو را نشان مى ‏دهند ؛ درخواست مى‏ كنم به آنچه مشيّت تو درباره آن‏ها ناطق است ، پس آن‏ها را معدن كلماتت ، و اركان توحيد خود ساختى و نشانه ‏ها و مقامات خويشتن قرارشان دادى ؛ نشانه‏ ها و مقاماتى كه تعطيلى براى آن‏ها در هيچ مكانى نيست ، هر كه تو را شناخت به آن آيات و نشانه‏ ها شناخته است .

  ميان تو و آنان تفاوتى نيست جز آن كه آن‏ها بندگان تو و آفريده تو هستند . باز و بسته‏ شدن امور آن‏ها در دست تو است ، ابتدا و انتهاى آن‏ها از تو و برگشت ايشان به سوى توست . (آنان) پشتيبان و ياور تو و گواهان (بر خلق) و حاميان و مدافعان و نگهبانان و پيشوايان تو هستند . پس از وجود ايشان آسمان و زمينت را پر كردى تا آشكار شود كه : معبودى جز تو نيست .

  پس به واسطه آن و به جايگاه والاى عزّت از مهربانى تو ، و به واسطه مقامات و نشانه‏ هايت از تو درخواست مى ‏كنم كه بر محمّد و آل او درود فرستى ، و ايمان و استوارى مرا فزونى بخشى . اى نهانى كه در عين پنهان بودن آشكارى، و اى آشكارى كه در عين آشكار بودن پنهانى ؛ اى جدا كننده ميان نور و تاريكى؛ اى آن كه وصف شده‏اى ولى نه با كنه ذاتت؛ و اى آن كه شناخته‏ شده‏ اى امّا نه به وسيله تشبيه و همانند ؛ اى تعيين ‏كننده حدّ و اندازه هر محدود؛ و اى گواه هر مشهود؛ و اى ايجاد كننده هر موجود؛ و اى شمارشگر هر شمرده شده؛ و اى نابود كننده هر نابود شده ؛ جز تو معبودى نيست؛ و تو اهل كبريا و بزرگوارى و بخشش هستى .

  اى خدايى كه به چگونگى و كيفيّت توصيف نگردد ، و از جا و مكان او پرسش نشود ؛ اى آن كه از چشم‏ها پنهانى؛ اى وجود دايم، اى پاينده، اى داناى هر معلوم ، درود فرست بر بندگان برگزيده ‏ات ؛ و انسان‏هاى پرده دارت؛ و بر فرشتگان مقرّبت ؛ و آن خاموشان به صف ايستاده و احاطه ‏كنندگان .

  و اين ماه گرامى رجب و نيز ماه‏هاى حرام بعد از آن را بر ما مبارك گردان ؛ و در آن ، نعمت‏هايت را بر ما فرو ريز ، و بهره‏ هاى ما را در اين ماه بسيار گردان، و سوگند ما را در آن صادق قرار بده ، به خاطر بزرگ‏ترين، بزرگ‏ترين، باشكوه‏ترين و گرامى‏ترين نامت ؛ نامى كه چون بر روز نهادى روشن شد و وقتى بر شب قرار دادى ، تاريك گشت .

  خداوندا ؛ آنچه از گناهان ما را كه تو مى ‏دانى و ما نمى دانيم بر ما ببخش؛ و ما را به بهترين وجه از گناهان نگهدارى و حفظ فرما؛ و ما را با تقدير كفايت كننده خود بسنده باش؛ و با نگاه نيكويت بر ما منّت بگذار . و به غير خودت وامگذار، و از خير و خوبيت محروم‏مان مفرما ، و به عمرى كه براى ما مقرّر داشته ‏اى بركت عنايت كن، و درون و باطن‏مان را اصلاح فرما، و براى ما از سوى خود امان بده، و ما را با ايمان نيكو و كردار نيك بكار گير، و ما را به ماه مبارك رمضان و روزها و سال‏هاى پس از آن ، برسان ؛ اى داراى شكوه و بزرگوارى . (4)

  نگارنده كتاب «عمدة الزائر» در مورد دعاى فوق ، چنين توضيح مى‏ دهد :

  صاحبان امر و حكومت الهى ، محمّد صلى الله عليه وآله وسلم و آل محمّد عليهم السلام هستند كه بدين صفات زيبا ، موصوف گشته ‏اند؛ آنان، داراى مقاماتى هستند كه در هيچ مكانى تعطيل نخواهد گشت ؛ هر گاه با آن معانى و حقايقى كه نزدشان ذخيره و پنهان است ، خدا را بخوانند يا هر دعاكننده ديگرى به وسيله آن‏ها خدا را بخواند ، و يا خدا را به آن دعاهايى كه آن بزرگواران در جايى و بر هر چيزى خوانده‏ اند بخواند ، خداوند دعايشان را اجابت مى‏ كند بدون اين كه دعاى آن‏ها رد شود . زيرا خداوند فيض‏ رسان است و آن عزيزان قابليّت دارند ؛ لذا به بركت آن‏هاست كه بر هر دعا كننده ‏اى بلكه بر همه مخلوقات فيض نازل مى‏ شود .

اين است راز اين مطلب كه بايد در هر حاجت و نيازى بر آن‏ها صلوات فرستاد و به خداوند از طريقِ آنان توسّل جست . چرا كه هر كس بر آنان درود فرستد ، درخواستش رد نخواهد شد . (5)

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

4) المصباح : 701 ، مصباح المتهجّد : 803 ، بحار الأنوار : 392/98 ، إقبال الأعمال : 145 .

5) عمدة الزائر : 174 .