(13)
زيارة رابعة في السرداب المقدّس
قال السيّد الأجلّ عليّ بن طاووس : قد تقدّم ذكره الاستئذان في أوّل زيارته عليه السلام ، فأغنى ذلك عن الإعادة في كلّ زيارة ، فإذا دخلت بعد الإذن فقل:
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا خَليفَةَ اللَّهِ في أَرْضِهِ ، وَخَليفَةَ رَسُولِهِ وَآبائِهِ الْأَئِمَّةِ الْمَعْصُومينَ الْمَهْديّينَ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حافِظَ أَسْرارِ رَبِّ الْعالَمينَ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ عِلْمِ الْمُرْسَلينَ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا بَقِيَّةَ اللَّهِ مِنَ الصَّفْوَةِ الْمُنْتَجَبينَ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ الْأَنْوارِ الزَّاهِرَةِ.
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ الْأَشْباحِ الْباهِرَةِ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ الصُّوَرِ النَّيِّرَةِ الطَّاهِرَةِ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ كَنْزِ الْعُلُومِ الْإِلهِيَّةِ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حافِظَ مَكْنُونِ الْأَسْرارِ الرَّبَّانِيَّةِ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَنْ خَضَعَتْ لَهُ الْأَنْوارُ الْمَجْدِيَّةُ.
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا بابَ اللَّهِ الَّذي لايُؤْتى إِلّا مِنْهُ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا سَبيلَ اللَّهِ الَّذي مَنْ سَلَكَ غَيْرَهُ هَلَكَ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حِجابَ اللَّهِ الْأَزَلِيِّ الْقَديمِ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ شَجَرَةِ طُوبى وَسِدْرَةِ الْمُنْتَهى ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا نُورَ اللَّهِ الَّذي لايُطْفَأُ.
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حُجَّةَ اللَّهِ الَّتي لاتُخْفى ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا لِسانَ اللَّهِ الْمُعَبِّرُ عَنْهُ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وَجْهَ اللَّهِ الْمُتَقَلِّبُ بَيْنَ أَظْهُرِ عِبادِهِ ، سَلامَ مَنْ عَرَفَكَ بِما تَعَرَّفْتَ بِهِ إِلَيْهِ، وَنَعَتَكَ بِبَعْضِ نُعُوتِكَ الَّتي أَنْتَ أَهْلُها وَفَوْقُها.
أَشْهَدُ أَنَّكَ الْحُجَّةُ عَلى مَنْ مَضى وَمَنْ بَقِيَ ، وَأَنَّ حِزْبَكَ هُمُ الْغالِبُونَ ، وَأَوْلِياءَكَ هُمُ الْفائِزُونَ ، وَأَعْداءَكَ هُمُ الْخاسِرُونَ ، وَأَنَّكَ حائِزُ كُلِّ عِلْمٍ ، وَفاتِقُ كُلِّ رَتْقٍ ، وَسابِقٌ لايُلْحَقُ.
رَضيتُ بِكَ يا مَوْلايَ إِماماً وَهادِياً ، لا أَبْتَغي بَدَلاً ، وَلا أَتَّخِذُ مِنْ دُونِكَ وَلِيّاً ، وَأَنَّكَ الْحَقُّ الثَّابِتُ ، اَلَّذي لا أَغْتابُ وَلا أَرْتابُ لِأَمَدِ الْغَيْبَةِ ، وَلا أَتَحَيَّرُ لِطُولِ الْمُدَّةِ.
وَعْدُ اللَّهِ بِكَ حَقٌّ ، وَنُصْرَتُهُ لِدينِهِ بِكَ صِدْقٌ ، طُوبى لِمَنْ سَعِدَ بِوِلايَتِكَ ، وَوَيْلٌ لِمَنْ شَقِيَ بِجُحُودِكَ ، وَأَنْتَ الشَّافِعُ المُطاعُ الَّذي لايُدافَعُ ، ذَخَرَكَ اللَّهُ سُبْحانَهُ لِنُصْرَةِ الدّينِ ، وَ إِعْزازِ الْمُؤْمِنينَ ، وَالْإِنْتِقامِ مِنَ الْجاحِدينَ.
اَلْأَعْمالُ مَوْقُوفَةٌ عَلى وِلايَتِكَ ، وَالْأَقْوالُ مُعْتَبَرَةٌ بِإِمامَتِكَ ، مَنْ جاءَ بِوِلايَتِكَ وَاعْتَرَفَ بِإِمامَتِكَ قُبِلَتْ أَعْمالُهُ ، وَصُدِّقَتْ أَقْوالُهُ ، تُضاعَفُ لَهُ الْحَسَناتُ ، وَتُمْحى عَنْهُ السَّيِّئاتُ ، وَمَنْ زَلَّ عَنْ مَعْرِفَتِكَ ، وَاسْتَبْدَلَ بِكَ غَيْرَكَ ، أَكَبَّهُ اللَّهُ عَلى مِنْخَرَيْهِ فِي النَّارِ ، وَلَمْ يَقْبَلْ لَهُ عَمَلاً ، وَلَمْ يُقِمْ لَهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَزْناً.
أَشْهَدُ يا مَوْلايَ أَنَّ مَقالي ظاهِرُهُ كَباطِنِهِ ، وَسِرُّهُ كَعَلانِيَتِهِ ، وَأَنْتَ الشَّاهِدُ عَلَيَّ بِذلِكَ ، وَهُوَ عَهْدي إِلَيْكَ ، وَميثاقِي الْمَعْهُودُ لَدَيْكَ ، إِذْ أَنْتَ نِظامُ الدّينِ ، وَعِزُّ الْمُوَحِّدينَ ، وَيَعْسُوبُ الْمُتَّقينَ ، وَبِذلِكَ أَمَرَني فيكَ رَبُّ الْعالَمينَ.
فَلَوْ تَطاوَلَتِ الدُّهُورُ ، وَتَمادَتِ الْأَعْصارُ ، لَمْ أَزْدَدْ بِكَ إِلّا يَقيناً ، وَلَكَ إِلّا حُبّاً ، وَعَلَيْكَ إِلّاَ اعْتِماداً ، وَلِظُهُورِكَ إِلّا مُرابَطَةً ، بِنَفْسي وَمالي وَجَميعَ ما أَنْعَمَ بِهِ عَلَيَّ رَبّي.
فَإِنْ أَدْرَكْتُ أَيَّامَكَ الزَّاهِرَةَ ، وَأَعْلامَكَ الْقاهِرَةَ ، فَعَبْدٌ مِنْ عَبيدِكَ ، مُعْتَرِفٌ بِأَمْرِكَ وَنَهْيِكَ ، أَرْجُو بِطاعَتِكَ الشَّهادَةَ بَيْنَ يَدَيْكَ ، وَبِوِلايَتِكَ السَّعادَةَ في ما لَدَيْكَ.
وَإِنْ أَدْرَكَنِي الْمَوْتُ قَبْلَ ظُهُورِكَ ، فَأَتَوَسَّلُ بِكَ إِلَى اللَّهِ سُبْحانَهُ أَنْ يُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ ، وَأَنْ يَجْعَلَ لي كَرَّةً في ظُهُورِكَ ، وَرَجْعَةً في أَيَّامِكَ ، لِأَبْلُغَ مِنْ طاعَتِكَ مُرادي ، وَأَشْفِيَ مِنْ أَعْدائِكَ فُؤادي.
يا مَوْلايَ وَقَفْتُ في زِيارَتي إِيَّاكَ مَوْقِفَ الْخاطِئينَ الْمُسْتَغْفِرينَ النَّادِمينَ ، أَقُولُ عَمِلْتُ سُوءاً ، وَظَلَمْتُ نَفْسي ، وَعَلى شَفاعَتِكَ يا مَوْلايَ مُتَّكَلي وَمُعَوَّلي ، وَأَنْتَ رُكْني وَثِقَتي ، وَوَسيلَتي إِلى رَبّي ، وَحَسْبي بِكَ وَلِيّاً وَمَوْلى وَشَفيعاً.
وَالْحَمْدُ للَّهِِ الَّذي هَداني لِوِلايَتِكَ وَما كُنْتُ لِأَهْتَدِيَ لَوْلا أَنْ هَدانِيَ اللَّهُ ، حَمْداً يَقْتَضي ثَباتَ النِّعْمَةِ ، وَشُكْراً يُوجِبُ الْمَزيدَ مِنْ فَضْلِهِ ، وَالسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَوْلايَ وَعَلى آبائِكَ مَوالِيَّ الْأَئِمَّةِ الْمُهْتَدينَ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ ، وَعَلَيَّ مِنْكُمُ السَّلامُ.
ثمّ صلّ صلاة الزيارة وقد تقدّم بيانها في الزيارة الأولى ، فإذا فرغت منها فقل:
أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَيْتِهِ الْهادينَ الْمَهْديّينَ ، اَلْعُلَماءِ الصَّادِقينَ ، اَلْأَوْصِياءِ الْمَرْضيّينَ ، دَعائِمِ دينِكَ ، وَأَرْكانِ تَوْحيدِكَ ، وَتَراجِمَةِ وَحْيِكَ ، وَحُجَجِكَ عَلى خَلْقِكَ ، وَخُلَفائِكَ في أَرْضِكَ.
فَهُمُ الَّذينَ اخْتَرْتَهُمْ لِنَفْسِكَ ، وَاصْطَفَيْتَهُمْ عَلى عِبادِكَ ، وَارْتَضَيْتَهُمْ لِدينِكَ، وَخَصَصْتَهُمْ بِمَعْرِفَتِكَ، وَجَلَّلْتَهُمْ بِكَرامَتِكَ، وَغَذَّيْتَهُمْ بِحِكْمَتِكَ، وَغَشَّيْتَهُمْ بِرَحْمَتِكَ ، وَزَيَّنْتَهُمْ بِنِعْمَتِكَ ، وَأَلْبَسْتَهُمْ مِنْ نُورِكَ ، وَرَفَعْتَهُمْ في مَلَكُوتِكَ ، وَحَفَفْتَهُمْ بِمَلائِكَتِكَ ، وَشَرَّفْتَهُمْ بِنَبِيِّكَ.
أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَعَلَيْهِمْ صَلاةً زاكِيَةً نامِيَةً كَثيرَةً ، طَيِّبَةً دائِمَةً لايُحيطُ بِها إِلّا أَنْتَ ، وَلايَسَعُها إِلّا عِلْمُكَ ، وَلايُحْصيها أَحَدٌ غَيْرُكَ.
أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى وَلِيِّكَ الْمُحْيِ السَّبيلِ ، اَلْقائِمِ بِأَمْرِكَ ، اَلدَّاعي إِلَيْكَ ، اَلدَّليلِ عَلَيْكَ ، وَحُجَّتِكَ عَلى خَلْقِكَ ، وَخَليفَتِكَ في أَرْضِكَ ، وَشاهِدِكَ عَلى عِبادِكَ.
أَللَّهُمَّ أَعِزَّ نَصْرَهُ ، وَامْدُدْ في عُمْرِهِ ، وَزَيِّنِ الْأَرْضَ بِطُولِ بَقائِهِ . أَللَّهُمَّ اكْفِهِ بَغْيَ الْحاسِدينَ ، وَأَعِذْهُ مِنْ شَرِّ الْكائِدينَ ، وَازْجُرْ عَنْهُ إِرادَةَ الظَّالِمينَ ، وَخَلِّصْهُ مِنْ أَيْدِي الْجَبَّارينَ.
أَللَّهُمَّ أَعْطِهِ في نَفْسِهِ وَذُرِّيَّتِهِ ، وَشيعَتِهِ وَرَعِيَّتِهِ ، وَخاصَّتِهِ وَعامَّتِهِ وَجَميعِ أَهْلِ الدُّنْيا ، ما تُقِرُّ بِهِ عَيْنَهُ ، وَتَسُرُّ بِهِ نَفْسَهُ ، وَبَلِّغْهُ أَفْضَلَ أَمَلِهِ فِي الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ ، إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَديرٌ. ثمّ ادع بما أحببت.(37)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
37) مصباح الزائر : 437 ، المزار للشهيد : 226 باختلاف كثير .
(13)
زيارت چهارم در سرداب مقدّس
سيّد بن طاووس مى فرمايد : پيش تر، کيفيّت اذن ورود را در ابتداي زيارت آن حضرت ارواحنا فداه بيان کرديم؛ بدين سان، نيازي نيست که همراه با هر يک از زيارت هاي حضرتش دوباره تکرار شود.
چون پس از اذن دخول وارد آن مكان مقدّس شدى بگو :
سلام بر تو اى جانشين خداوند در روى زمينش؛ اى جانشين رسول خدا و پدرانش امامان معصوم و هدايت شده؛ سلام بر تو اى حفظ كننده اسرار و رازهاى پروردگار جهانيان ؛ سلام بر تو اى ارث برنده دانش رسولان الهى ؛ سلام بر تو اى باقىمانده حجّتهاى انتخاب شده و برگزيده الهى؛ سلام بر تو اى فرزند نورهاى تابان.
سلام بر تو اى فرزند اشباح زيبا رويان ، سلام بر تو اى فرزند چهرههاى نورانى پاك، سلام بر تو اى ارثبرنده گنجهاى دانش خداوندى؛ سلام بر تو اى نگهبان رازهاى پنهان ربّانى ، سلام بر تو اى كسى كه روشنىهاى شكوهمند در برابر او ابراز فروتنى كرده اند .
سلام بر تو اى درب ورودى به درگاه الهى كه جز آن راهى براى رفتن نزد خدا نيست؛ سلام بر تو اى راه الهى كه هر كه جز آن را بپيمايد نابود و هلاك مى شود؛ سلام بر تو اى حجاب ديرينه و پايدار الهى؛ سلام بر تو اى فرزند درخت طوبا و سدرة المنتهى (برترين و بالاترين مكان در بهشت) ؛ سلام بر تو اى نور خدا كه هرگز خاموش نمى شود .
سلام بر تو اى حجّت خدا كه پنهان نمى شود؛ سلام بر تو اى زبان گوياى الهى كه مقصود او را بيان مىكند؛ سلام بر تو اى روى الهى كه در بين پشتهاى بندگانش جابجا شده؛ كسى كه تو را شناخته است ، آن چنان كه تو خواستى شناخته شوى و خودت را براى او معرّفى فرمودى . سلام كسى كه برخى از صفات و ويژگىهايى را كه تو شايسته آن بلكه بالاتر از آن هستى توصيف نموده است .
گواهى مى دهم كه تو حجّت بر گذشتگان و باقىماندگان هستى؛ حزب و گروه تو چيره شونده و پيروزند؛ دوستان تو كاميابند، دشمنان تو زيانكارند؛ تو داراى تمام دانشها ، و گشاينده و شكافنده هر بستهاى هستى ؛ آن چنان پيشى گيرنده اى كه كسى به او نمى رسد؛ تو را - اى مولاى من - به عنوان پيشوا و هدايتگرم پسنديدم، و كسى را جايگزين تو نمىكنم، و جز تو سرپرستى برنمى گزينم؛ و مى دانم كه تو حقيقت پايدار و ثابت هستى؛ به گونه اى كه طولكشيدن دوران غيبت و پنهان بودن تو باعث بدگوئى و شكّ و ترديد من نشود و به درازا كشيدن مدّت پنهان بودن تو باعث تحيّر و سرگردانى من نشود .
وعده اى كه خدا در موردت داده است حقيقت دارد ، و اين كه گفته است به وسيله تو دينش را يارى مى كند راست است؛ خوشا به حال كسى كه با ولايت تو سعادتمند گشته ، و واى بر كسى كه با انكار تو بدبخت شود . تو همان شفاعت كننده اطاعت شوندهاى هستى كه شفاعتش رد نمى شود ، خداى سبحان تو را براى يارى دين ، عزّت بخشيدن به اهل ايمان ، و انتقام گرفتن از منكرين ذخيره كرده است .
پذيرش اعمال مردم توسّط خداوند، متوقّف بر ولايت تو است ، و هر گفتارى تنها به واسطه پذيرش امامت و پيشوايى تو اعتبار دارد؛ هر كس ولايت تو را داشته باشد و به پيشوايى و امامت تو اعتراف كند اعمالش پذيرفته و گفتارش تصديق، و نيكىهايش چند برابر، و گناهانش محو و نابود مىگردد . و هر كس نسبت به شناخت تو لغزش پيدا كند و منحرف گردد ، و كسى ديگر را جايگزين تو گرداند خداوند او را به رو در آتش افكند، و به هيچ وجه عملى از او را نپذيرد ، و روز قيامت براى او وزن و قيمتى قرار ندهد .
مولاى من ؛ گواهى مىدهم كه ظاهر گفتارم همانند باطن و درونش است ، و پنهانيش همانند آشكارى آن مىباشد ؛ و تو خودت به خوبى از اين جريان آگاه و گواه هستى . و آن عهد من با تو و پيمان بسته شده من نزد تو است ؛ زيرا ، تو باعث سامان بخشيدن به آيين الهى هستى ، و عزّتبخش موحّدان ، و امير و فرمانرواى پرهيزكاران هستى ، و پروردگار جهانيان در مورد تو اين گونه به من فرمان داده است .
پس اگر روزگاران به طول انجامد، و زمانها به درازا كشيده شود؛ جز بر يقين من در موردت افزوده نخواهد شد، و تنها باعث فزونى محبّت و دوستى من به تو و اعتمادم بر تو مى گردد و آمادگى بيشتر براى ظهورت به واسطه مرزدارى و جلوگيرى از نفوذ دشمن و دفاع و دفع دشمنانت با جان و مال و همه نعمتهاى پروردگارم خواهد گرديد . اگر روزگار درخشان ظهورت و نشانه هاى پيروزيت را دريابم؛ من نيز يكى از كوچكترين خاكساران درگاهت خواهم بود، و امر و نهى تو را مىپذيرم؛ با فرمانبردارى تو، شهادت پيشاپيش تو را اميدوار هستم، و مىخواهم با پذيرش ولايت تو، به دست تو سعادتمند شوم .
و اگر پيش از ظهورت مرگ به سراغ من آمد ، به واسطه تو به خداى سبحان توسّل مى جويم تا بر محمّد و آل محمّد درود فرستد ، و مرا در زمان ظهورت باز گرداند ، و در زمان دولت و حكومتت رجعت كنم، تا آن چنان كه دلم مى خواهد از دستوراتت فرمانبرى كنم، و قلبم را با انتقام گيرى از دشمنانت شفا بخشم .
مولاى من؛ در حال زيارت تو، در جايگاه خطاكاران آمرزشطلبان و پشيمانان قرار گرفته ام؛ و به صراحت مى گويم كه بدرفتارى كردهام، و بر خود ستم نموده ام، و توكّل و تكيه ام - اى مولاى من ؛ - تنها بر شفاعت توست؛ چرا كه ركن و تكيه گاه و مورد اطمينان من و واسطه من نزد خدا تو هستى؛ و تو براى سرپرستى و سرورى و شفاعت من نزد پرودگار كافى و بس هستى .
ستايش ويژه خدايى است كه مرا هدايت كرد تا ولايت تو را از جان و دل پذيرا باشم ، و به هيچ وجه راه را نمى يافتم اگر خدا مرا هدايت نمى كرد . ستايش مى كنم ستايشى كه باعث پايدارى نعمت شود؛ و سپاسى كه موجب افزايش فضل و احسان او گردد . سلام بر تو اى مولاى عزيزم؛ و سلام بر پدرانت كه سرپرستان و پيشوايانى هدايتگر بودند؛ رحمت و بركات الهى و سلام و درود من بر شما نثار باد .
سپس نماز زيارت را که در زيارت اوّل بيان شد به جاي آور و پس از آن بگو :
بار الها ؛ بر محمّد و اهل بيت پاك، هدايتگر، و هدايت يافته اش درود فرست؛ همان هايى كه دانشمندانى راستگو، و جانشينانى پسنديده بودند . پايه هاى دينت، اركان و اساس يگانه پرستى تو، و بيان كنندگان وحيت، حجّتهاى تو بر آفريدگانت، و جانشينانت در زمين هستند .
ايشان كسانى هستند كه براى خود اختيار كرده اى ، و بر بندگان خويش برگزيده اى ، و براى دين خود پسنديدهاى ، و شناخت كاملت را به ايشان اختصاص دادى ، و با كرامت و بزرگورايت شكوهمندشان ساختى ، و با حكمت خويش تغذيه شان كردى، و غرق رحمت خويش ساختى ، و با نعمت خود آراستى ، و روشنى و نورت را براىشان پوشانيدى، و در ملكوت والاى خود بالا بردى، و فرشتگانت را گرداگردشان قرار دادى، و به پيامبرت ايشان را شرافت بخشيدى .
بار الها ؛ بر محمّد (صلى الله عليه وآله وسلم) و بر ايشان درود بفرست درودى خالص، افزون شونده، و بسيار، پاك، پاكيزه و دايمى ، كه جز تو هيچ كس را ياراى احاطه بر آن نباشد ، و جز دانشت آن را دربر نگيرد، و جز تو هيچ كس تعدادش را به شماره در نياورد .
بار الها ؛ بر وليّت درود فرست كه راه تو را زنده مى كند ، به دستورت قيام مى كند ، به سوى تو فرا مى خواند ، دليل بر توست ، حجّت تو بر بندگان، جانشينت در زمينت، و گواه تو بر بندگانت مى باشد .
بار الها ؛ يارى او را تقويت كن ، عمرش را دراز كن، و با زندگانى طولانيش زمين را زينت بده . بار الها ؛ از شرّ و ستم حسودان او را كفايت كن، و از شرّ حيله گران او را پناه بده ، تصميم و سوء قصد ستمكاران را از او دور كن، و از دست زورگويان او را رهايى بخش .
بار الها ؛ به او عطا فرما در مورد خودش، ذريّه اش، شيعيان و پيروانش، رعيّتش ، نزديكان و اطرافيانش ، افراد معمولى در خدمتش ، و تمام اهل دنيا ؛ آنچه كه چشمش را به آن روشن نمايى و روانش را به آن شاد گردانى ؛ و او را به برترين آرزوهايش در دنيا و آخرت برسان؛ راستي، تو بر هر چيز توانايي.
سپس براي هر چه دوست دارى دعا كن.(37)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
37) مصباح الزائر : 437، و در مزار شهيد : 226 با تفاوت زيادى نقل شده است.
|
بازديد امروز : 0
بازديد ديروز : 44394
بازديد کل : 89323391
|