مؤلّف كتاب :

   مؤلّف رحمه الله از علماى مشهور نجف اشرف و امام جماعت در حرم مطهّرحضرت اميرالمؤمنين عليه السلام بوده است .

   علّامه كاوشگر حاج آغا بزرگ طهرانى در شرح حال مؤلّف فرموده است :

   سيّد احمد پسر سيّد رضى ، پسر سيّد احمد ، پسر سيّد نصراللَّه ، پسر سيّدحسين موسوى ساوجى تبريزى از علماء و از مدرّسين بود ، جدّ بزرگ او سيّد حسين اهل ساوج بود و از آنجا به تبريز منتقل شد ، اولاد او نسل به نسل در آنجا زندگى كرده ‏اند و در ميان آنها دانشمندان و بزرگانى ظاهر گشته‏ اند .

   مرحوم مستنبط در تاريخ 12 ربيع الثانى 1325 در شهر تبريز متولّد شد و درآنجا رشد و نما يافت . دروس مقدّماتى را از بعضى از بزرگان فرا گرفت ، و دردرس علّامه ميرزا صادق تبريزى حضور يافت و در سال 1347 به نجف اشرف‏ مهاجرت نمود و در درس استادانى مانند ميرزا محمّد حسين نائينى و شيخ ضياء الدين عراقى و ميرزا على ايروانى و سيّد ابوالحسن اصفهانى شركت كرد ، وتقريرات بعضى از ايشان را در فقه و اصول نوشت و بعضى از آن بزرگواران به اواجازه داده ‏اند و از مرحوم علّامه شيخ عبّاس قمى ، و از مؤلّف(26) اجازه نقل روايت ‏دارد .

   از آثار ايشان كتاب‏هاى زير را مى ‏توان نام برد :

   1 - «القطرة من بحار مناقب النبيّ والعترة» كه در سال 1360 هـ ق از تأليف آن فارغ‏ شده است .

   2 - «دلائل الحقّ في اُصول الدين» اين كتاب در سه جلد تأليف شده و در سال1371 ه ق آن را به پايان رسانده است .

   3 - «ضياء الصالحين والمتهجّدين» .

   4 - ترجمه كتاب «سبيل الصالحين ونهج السالكين» نوشته علّامه سيّد حسن صدر ، كه ‏ايشان اضافاتى به آن نموده است .

   5 - «أوجز البيان» اين كتاب در شرح ارجوزه ‏اى در بيان اصول دين و ايمان ‏است كه ارجوزه از علاّمه حاج سيّد محمّد رضوى كشميرى مى ‏باشد .

   6 - تعليقاتى بر مكاسب و درس‏هاى علّامه نائينى ، علاّمه حاج ميرزا على‏ايروانى و علاّمه سيّد ابوالحسن اصفهانى قدّس اللَّه أرواحهم از ايشان بجا مانده‏ است .(27)

   عالم بزرگوار شيخ هادى امينى در كتاب خود «معجم رجال الفكر والأدب في‏ النجف» در شرح حال ايشان مى‏ نويسد :

   احمد بن سيّد رضى بن سيّد احمد ، متولّد 1325 - متوفّاى 1399 : از علماى‏ بافضيلت ، مجتهدين عالى رتبه ، اهل تقوا ، عبادت و اعمال صالح بود . او ازاساتيد فقه و اصول ، مؤلّفى كنجكاو و پرتلاش ، و از كسانى بود كه اقامه جماعت مى ‏كرد .

   در تبريز متولّد شد ، و دروس مقدّماتى را نزد علماى سرشناس آنجا آموخت ، پس از آن در سال 1347 به نجف اشرف مهاجرت كرد ، و درحوزه‏ هاى درسى شخصيّت‏ها و اساتيد معروف شركت كرد و از محضر بزرگانى ‏چون ميرزا محمّد حسين نائينى ، شيخ ضياء الدين عراقى ، ميرزا على ايروانى وسيّد ابوالحسن اصفهانى استفاده‏ هاى فراوان علمى برد .

   در مدّت اقامت خود در نجف به تأليف ، تحقيق ، عبادت و برپائى جماعت‏ مشغول بود ، و همواره از زهد و تقواى عالى و توفيق عبادت فراوان برخورداربود . و سرانجام در سال 1399 دارفانى را وداع و دعوت حّق را لبيّك گفت .

   پسران ايشان : اديب والامقام سيّد على ، دكتر سيّد محمّد رضى ،(28) سيّد محمّد حسين و سيّد محمّد على مى‏ باشند .

   سپس از آثار چاپ شده ايشان - غير از كتاب‏ هايى كه نام برديم - كتب زير رانام برده است :

   7 - «الرثاء والأسى» (در مقتل امام حسين عليه السلام) .

   8 - «الزيارة والبشارة 2 - 1» .

   9 - «المناسك والمدارك» .

   10 - «منتخب خاتم الرسائل بأحسن الوسائل 29 (. 2 - 1)

---

26) منظور حاج آغا بزرگ طهرانى ، مؤلّف «الذريعه» است .

27) نقباء البشر في القرن الرابع عشر  : 100/1 .

28) ترجمه اين كتاب ارزشمند با پيشنهاد فرزند ارشد مؤلّف جناب آقاى حاج سيّد على مستنبط دام مجده ، و با هزينه مالى‏ جناب آقاى دكتر سيّد رضى مستنبط انجام گرفت .