اعتياد به عصر غيبت امام عصر ارواحنا فداه!

پاسخ همۀ اين سئوالات اين است كه ما به عصر غيبت و تاريكى و ظلم و ستم در آن خو گرفته ‏ايم ! به حدّى كه مجذوب ظلم و ظلمت گشته و به آن معتاد شده ‏ايم ! و اعتياد يك قدرتِ بسيار قوى براى كشاندن انسان‏ ها به طور ناخودآگاه به سوى خوبى‏ ها و يا بدى‏ هاست !

    اعتياد و خو گرفتن انسان به هر چيزى همچون فطرت و طبيعت او ، آدمى را به سوى آن مى‏ كشاند به طورى كه گويى اراده و اختيار را از انسان در مقابل آن و عمل كردن برخلاف آن گرفته است ! اين قدرت را خداوند در اعتياد قرار داده است تا آدمى با خو گرفتن به خوبى‏ ها بدون زحمت و ناخودآگاه به سوى آن‏ ها جذب شوند و از بدى‏ ها و زشتى‏ ها  كناره گيرند .

    به اين جهت حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام عادت را طبيعت دوّم انسان برشمرده و فرموده ‏اند :

 العادة طبع ثانٍ . (116)

  عادت طبيعت دوّم است .

     اين كلام كوتاه حقايق مهمّى را دربردارد . بنابراين فرمايش همان گونه كه انسان به سوى آنچه فطرت و طبيعت او اقتضا دارد به راه مى ‏افتد ، به سوى آنچه به آن خو گرفته و عادت نموده نيز حركت مى‏ كند .

    انسان بايد از اين قدرت بزرگ ، در راه صحيح و هدف‏ هاى ارزنده استفاده كند ، و از آلوده ساختن خويش به عادت‏ هاى زشت و ناپسند خوددارى نمايد .

    متأسّفانه جامعۀ بشرى بر اثر نداشتنِ رهبرى صحيح و نبود قدرتى كه بتواند اجتماع را به سوى فضيلت‏ هاى اخلاقى و صفات برجسته انسانى سوق داده و هدايت نمايد ، به عادت‏ هاى اشتباه فردى و اجتماعى گرفتار شده است .

    اعتيادهاى اجتماعى قدرتى بسيار بيشتر از اعتيادهاى فردى دارند و آسان‏ تر مى‏ توانند انسان را به سوى چيزى كه اجتماع به آن خو گرفته است ، بكشانند .

    يكى از عادت‏ هاى شوم اجتماعى كه جامعۀ ما را به خود گرفتار نموده و در بند اسارت خويش كشيده است ، خو گرفتن به وضع موجود و سازش با آن است به گونه‏ اى كه هرگز دربارۀ آينده ‏اى حياتبخش و نجات دهنده فكر و انديشه ‏اى نكنند .

    با آن كه رسول خدا صلى الله عليه وآله و سلم و اهل بيت عليهم السلام با بيان مسألۀ «انتظار» و تشويق انسان‏ها به سوى آن ، مردم را به اشتباه بودن سوختن و ساختن آگاه نموده و با بيان مسئلۀ انتظار آنان را به اميد و حركت به سوى آيندۀ روشن فرا خوانده ‏اند .

    متأسّفانه كسانى كه وظيفه داشته‏ اند اين مسأله مهمّ حياتى را براى مردم بيان كنند ، در اين وظيفه كوتاهى ورزيده ‏اند . به اين جهت مردمان همچنان به سوختن و ساختن عادت كرده ‏اند و دربارۀ رسيدن به آيندۀ درخشان ، تلاش نكرده ‏اند ؛ و با كمال تأسّف مسألۀ غيبت امام عصر ارواحنا فداه هنوز ادامه يافته است !

    هنوز اكثريّت جامعه ما به يك نوع اعتياد  كه غفلت از مسألۀ ظهور امام عصر ارواحنا فداه مى ‏باشد ، گرفتار است ؛ و آن را به دليل قانون وراثت از نسل‏هاى گذشته به ارث برده است ! و در نتيجه هنوز جامعۀ ما در حال ركود به سر مى‏ برد و حركتى در جهت ترقّى و رسيدن به مراتب عالى و ارزنده ننموده است ! در حالى كه اگر كسى بتواند عادت‏هاى اشتباه را كنار زده و خود را به خصلت‏هاى ارزنده انسانى زينت دهد به بهترين مقامات عالى دست مى ‏يابد .

    حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام مى‏ فرمايند :

  بغلبة العادات الوصول إلى أشرف المقامات . (117)

  رسيدن به ارزنده‏ ترين مقامات ، با غلبه بر عادات به دست مى ‏آيد.

     جامعۀ ما بايد با ايجاد حالت انتظار و دعا براى ظهور منجى جهان حضرت بقيّة الله ارواحنا فداه عادت ديرينه غفلت از وجود تاريكى عصر غيبت را كنار بگذارد و به وسيلۀ دعا از اعماق دل و جان خواهان فرا رسيدن حكومت عدل امام عصر صلوات الله عليه از خداوند باشد.

---

116) شرح غرر الحكم : 185/1 .

117) شرح غرر الحكم : 229/3 .