امام صادق علیه السلام : اگر من زمان او (حضرت مهدی علیه السلام ) را درک کنم ، در تمام زندگی و حیاتم به او خدمت می کنم.
روش فكرى خود را تغيير دهيد !

روش فكرى خود را تغيير دهيد !

   با يك جهش روحى و با يك تغيير سبك و روش فكرى، تحوّل مهمّى در خود ايجاد كنيد و راه‏ خود را از افرادى كه براى ‏شان غيبت و ظهور تفاوت چندانى ندارد جدا كنيد. يقين داشته باشيد همانگونه كه بى ‏تفاوتى و غفلت نسبت به پدر جسمانى گناهى بزرگ است؛ بى‏تفاوتى و غفلت از پدر معنوى گناهى بزرگ‏تر است؛ و سرانجامى تاريك و شوم براى انسان خواهد داشت.

   اگر تاكنون نسبت به امام عصر ارواحنا فداه بى‏ تفاوت بوده ‏ايد و فرق ميان ظهور و غيبت آن حضرت را درك نكرده ‏ايد و در انديشه ظهور حياتبخش آن حضرت نبوده ‏ايد؛ اگر تاكنون اهل دعا ونيايش براى فرا رسيدن روزگار پرشكوه عصر ظهور نبوده ‏ايد، و نمى‏ دانستيد كه نسبت به امام زمان ورهبر و مولاى خويش وظيفه ‏اى ويژه بر عهده داريد، اكنون كه اين حقيقت را دريافتيد و درك نموديد كه در زمان غيبت وظيفه‏ اى سنگين بر عهده مردم است، خود را از غفلت نجات بخشيده و با يك اراده ‏قوى و با يك تصميم جدّى، گذشته خود را جبران كنيد. و با تلاش و كوشش در مسير انتظار حضرت ‏بقيّة اللَّه ارواحنا فداه گام برداريد و بدانيد رأفت و مهربانى شديد آن حضرت نسبت به دوستداران مقام ‏ولايت، سبب مى‏شود كه غفلت‏هاى گذشته آن‏ها مورد عفو و بخشش قرار گيرد و قلب مهربان آن ‏بزرگوار اشتباهات ايشان را ناديده خواهد گرفت.

   مگر حضرت يوسف على نبيّنا وآله وعليه السلام به برادران خود با آن همه ظلم و ستمى كه بر ايشان‏ روا داشتند، نفرمود:

«لا تَثْريبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ يَغْفِرُ اللَّهُ لَكُمْ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمينَ».(17)

امروز سرزنشى بر شما نيست، خداوند شما را مى ‏آمرزد و او رحم كننده ‏ترين رحم‏ كنندگان است.

   يقين داشته باشيد روح عظيم انسان، آفريده نشده است كه وابسته به مادّيات و مسائل بى ‏ارزش ديگر گردد، بلكه براى آن خلق شده است كه با آشنائى با مسائل معنوى و شناخت خداوند وجانشينان او به سوى مسائل الهى كشيده شود.

   آيا سزاوار است انسانى كه مى‏تواند همچون سيّد بحرالعلوم و مرحوم شيخ انصارى با امام عصر ارواحنا فداه ارتباط داشته باشد، روح خود را غرق در انديشه‏ هاى مادّى نموده و وجود خويش را گرفتار قيد و بندهاى غفلت‏ زا نمايد؟!

   آيا سزاوار است انسانى كه مى‏تواند بر فراز فضاى آشنايى با خاندان وحى به پرواز درآيد، پر وبال خود را بشكند و در زندان دنيا خود را بازيچه و اسير شياطين گرداند؟!

   آيا سزاوار است در ميان هفت ميليارد جمعيّت انسان در سراسر جهان تعدادى بس اندك با مفاسد عصر غيبت آشنايى داشته باشند؟!

   چرا نبايد همه انسان‏ها از ارزش انسانى خويش باخبر باشند و بدانند در صورتى داراى قدر و بها هستند كه بتوانند به خداوند و جانشين او در اين روزگار توجّه داشته باشند؟

   اگر همه انسان‏ها لياقت چنين مقامى را ندارند و اين مقام از آنِ گروهى خاصّ است، چرا ما وشما از آنان نباشيم؟

كاروان رفت و تو در خواب و بيابان در پيش كى روى؟

ره زكه پرسى؟ چه كنى؟ چون باشى؟

 


17) سوره يوسف، آيه 92.

 

    بازدید : 13643
    بازديد امروز : 0
    بازديد ديروز : 22701
    بازديد کل : 128862691
    بازديد کل : 89521324