(10)

منع کردن معاویه مردم را

از گفتن «اللّهم لبّیک» در روز عرفه

سيوطى در «خصائص» از بيهقى، از ابو نعيم، از ابن مسعود چنين نقل نموده است:پس از من به زودى امرائى حكومت مى ‏كنند كه سنّت را خاموش و بدعت را آشكار مى‏ كنند.

سيوطى در ذيل اين روايت مى ‏گويد: اين امراء بنى اميّه بودند؛ چون آن‏ها به اين ‏كار معروف بودند(20).

در «كنز العمّال» مى‏ نويسد: ابن عبّاس گفت: خدا فلان - يعنى معاويه - را لعنت كند، او در روز عرفه از گفتن تلبيه - «اللهمّ لبّيك» - منع مى‏ نمود، به جهت اين ‏كه حضرت‏ على‏ عليه السلام در آن روز تلبيه مى ‏گفت.(21)

اين مطلب را از ابن جرير نيز روايت كرده است(22).

و از بيهقى نيز روايت مى‏ كند: ابن عبّاس در عرفه بود، او به سعيد گفت: چرا تلبيه ‏گفتن مردم را نمى ‏شنوم؟

گفتم: از معاويه مى ‏ترسند!

ابن عباس بيرون آمد و گفت: «لبّيك اللّهمّ لبّيك» اگر چه دماغ آن‏ها به خاك ماليده‏ شود. خداوندا؛ اين جماعت را لعن كن كه به جهت دشمنى با على‏ عليه السلام سنّت را ترك ‏نمودند!(24)  (23)

---

20) خصائص الكبرى: 242/2 ودلائل النبوة: 396/6.

21) كنز العمال: 14/3.

22) مدرك پيشين: 5 / 152 ح 12428.

23) السنن الكبرى للبيهقى: 113/5، كتاب الحج، باب التلبية.

24) تاريخ اميرالمؤمنين‏ عليه السلام: 68/1.

 

منبع: معاویه ج ...  ص ...