(14)

   شباهت حضرت اباالفضل ‏عليه السلام

   به اميرالمؤمنين‏ عليه السلام در شجاعت و مواسات

خواهى فهميد كه شجاعت و مواسات آن جناب نسبت به ساير اصحاب مثل‏ شجاعت و مواسات پدرش اميرالمؤمنين ‏عليه السلام بود نسبت به شجاعان و اصحاب ‏رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم، و چنانچه در روز احد جبرئيل از جانب ملك جليل در هوا بر روى كرسى از ذهب ندا كرد: «لا سيف الاّ ذوالفقار ولا فتى الاّ عليّ» (و) عرض ‏كرد: «ان هذه لهى المواساة يا محمّد!» يا رسول اللَّه اين است مواساة! وحضرت رسول‏ صلى الله عليه وآله وسلم فرمود: «وما يمنعه وهو مني وأنا منه» جبرئيل عرض ‏كرد: «وأنا منكما»(1606)، بعد از آن كه ثبات ورزيد اميرالمؤمنين و جمع كثيرى را از صناديد قريش مثل طلحه بن أبى طلحه عبدرى كه شجاعى معروف (بود) ونظاير او را مسافر گردانيد(1607) و هر مرد شجاعى از بنى عبدالدار رايت كفار را گرفت‏ به ضرب ذوالفقار راه دار البوار پيش گرفت و لشكر كفار منهزم شدند.

در عالم باطن در روز عاشورا، چون ديدند ملائكه اهتمام آن سرور را در حفظ خيمه‏ گاه و تحصيل آب براى اطفال بى ‏گناه، و وفاى او را ترك شرب از فرات با تمكن، براى تأسى به برادر و ساير اهل حرم محترم، كأنّه تمام ايشان ‏مى ‏گفتند: «ان هذه لهي المواساة» و از عظمت اين مواسات و خروج آن از طاقت بشر است كه در نصوص و زيارات ذكر مواسات آن حضرت مكرر و بسيار است مثل خارج ناحيه مقدسه در زيارت شهداء: «السلام على العباس ‏بن اميرالمؤمنين المواسي أخاه بِنَفْسِهِ الآخِذٍ لِغَدِه من امِسِه الفادي لَهُ ‏الواقي الساعي إليه بمائِة المقطوعة يداهُ لَعَنَ اللَّهُ قاتله يزيد بن الرُّقاد وحكيم بن الطُفَيلِ الطائي»(1608).(1609)

---

1606) مجلسى: بحارالانوار: 129 / 20 با اندكى تفاوت.

1607) همان، ص 50 و ج 41، ص 82 .

1608) سيد ابن طاووس: اقبال الاعمال: 49.

1609) كبريت احمر في شرايط المنبر: 706.

 

منبع: الصحیفة الحسینیة المقدسة ص 421