(14)
پيام جناب امّ سلمه به مهاجر و انصار
به گروهى از مهاجران و انصار پيام فرستاد و گفت: عثمان را با حضور شما كشتند و اين دو مرد (يعنى طلحه و زبير) همچنان كه ديديد مردم را بر او مى شوراندند وچون كارش تمام شد هر دو با اميرالمؤمنين على عليه السلام بيعت كردند و اكنون هر دو بر آنحضرت خروج كرده و مى پندارند كه خون عثمان مطالبه مى كنند و قصد دارند همسر رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم را با خود ببرند و حال آنكه پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم با همه همسران خود عهد كرده است كه در خانه هاى خود آرام بگيرند.(2789) اكنون اگر عايشه عهدى غير از اين دارد، آن را آشكار كند و به ما ارائه دهد تا ما هم از آن آگاه گرديم. اكنون اى بندگان خدا؛ از خدا بترسيد كه ما به شما فرمان مى دهيم از خداى بترسيد و به ريسمان خدا دست يازيد و خداوند ولىّ ما و شماست.
چون طلحه و زبير اين سخن امّ سلمه را شنيدند، بر ايشان سخت گران آمد و كار دشوار شد. امّ سلمه باز به عايشه پيام فرستاد و گفت: پندت دادم نپذيرفتى و حال آنكه عقيده ات را درباره عثمان مى دانم و اگر او از تو يك جرعه آب مى خواست به او نمى دادى و اكنون مى گويى عثمان مظلوم كشته شده است و مى خواهى مردم را براى جنگ با كسى كه چه اكنون و چه در گذشته سزاوارترين همه بر خلافت است بشورانى؟ از خداى آنچنان كه بايد بترس و خويشتن را در معرض خشم خداوند ميفكن.
عايشه به او پيام داد: امّا آنچه از عقيده من كه درباره عثمان مى دانى همان گونه بود و اكنون براى بيرون آمدن از آن گناه چارهاى جز مطالبه خون او ندارم و امّا در مورد على (عليه السلام)، من به او فرمان مى دهم كه اين كار را به شورايى ميان مردم واگذارد و اگر چنان نكند، بر چهره اش شمشير مى زنم تا خداوند آنچه مى خواهد پيش آورد!
امّ سلمه پاسخ فرستاد: من از اين پس نه تو را پند خواهم داد و نه با تو سخن خواهم گفت. قدرت و كوشش خود را بكار بردم و به خدا سوگند براى تو بيم دارم كه بدبخت شوى و به آتش درافتى. به خدا سوگند كه اين گمان تو باطل خواهد شد وخداوند علىّ بن ابى طالب عليه السلام را بر هر كس كه بر او ستم كند يارى خواهد داد و به زودى سرانجام آنچه را گفتم خواهى دانست.(2790)
2789) در «تفسير روح المعانى آلوسى: 6/22» آمده است كه: پس از نزول آيه «وَقَرْنَ فى بيوتكُنَّ...» زنان پيامبر به حضور ايشان آمدند و گفتند: مردان فضيلت جهاد را درربودند آيا براى ما كارى هست كه با انجام آن به پاداش مجاهدان برسيم؟
فرمودند: هر كس از شما در خانه خود بنشيند پاداش آنان را مى يابد.
آلوسى خود مى گويد: بيرون آمدن آنان از خانه براى زيارت هم حرام بوده است تا چه رسد به بيرون آمدن آنان براى فتنه انگيزى! و همچنين رجوع كنيد به: «الدّر المنثور: 196/5».
2790) نبرد جمل: 143.
منبع: معاویه ج ... ص ...
بازديد امروز : 18682
بازديد ديروز : 23196
بازديد کل : 88888268
|