(12)

امام حسن‏ عليه السلام و عمارياسر در كوفه

به گزارش اسكافى: «چون حسن بن على‏ عليهما السلام و عمار ياسر به كوفه گسيل شدند، درتهييج مسلمانان عليه اصحاب جمل كوشيدند و، ابو موسى اشعرى نيز بر خلاف آنان‏ سخن مى ‏راند و مى ‏گفت: من از پيامبر خدا صلى الله عليه وآله وسلم شنيدم كه مى ‏فرمود: بعد از من فتنه ‏اى ‏پديدار مى ‏شود كه، رونده، خيرش بيش از تلاش كننده و نشسته، خيرش افزون بررونده است.

آن گاه عمار ياسر به سخن پرداخت، گفت: تنها تو اين سخن را بر زبان جارى ‏مى‏ كنى و ياورى ندارى. بعد به حاضران رو كرد و افزود: به خويش بنگريم كه‏ رضايت داديم تا على بن ابى طالب، خليفه، امام، راهنما و تأديب كننده امور جامعه‏ باشد. او خليفه‏ اى شايسته و راهنمايى نيك است؛ تأديب كننده‏ اى كه نياز به تأديب‏ ندارد، فقيهى كه محتاج به تعليم نيست.

جمعيت چون سخن عمار را شنيدند، از گفته ابو موسى روى گرداندند و خطاب به‏عمار گفتند: اى ابو يقطان، تو در كنار رسول خدا جايگاه خاصى داشتى، تو را به خدا ورسولش سوگند مى‏دهيم آيا از رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم درباره اين فتنه سخنى شنيدى؟

گفت: شهادت مى ‏دهم كه پيامبر خدا ما را امر كرد با، ناكثين، قاسطين و مارقين از اهل نهروان به جنگ برخيزيم، و به دفعات پيامبر مى ‏فرمود: علي مع الحق والحق مع‏ علي، لايفترقان حتى يردا على الحوض يوم القيامة»(398).

توجه داريد جامعه مسلمان به هيچ وجه با اهل بيت و خصوصاً با على بن ابى ‏طالب همفكر و همسو نبود؛ زيرا توده‏ ها در فرهنگ پايدارى كه هويت واقعى آنان را معرفى نمايد، قرار نداشتند. لذا على‏ عليه السلام در پشت دروازه كوفه از مردم يارى مى ‏طلبد، اما آنان، جهت حقانيت نبرد خود، از عمار سندى از گفته‏ هاى پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم‏ مى‏ خواهند!(399)

---

398) المعيار والموازنه: 119 - 115.

399) تاريخ ولايت در نيم قرن اوّل: 150.

 

منبع: معاویه ج ... ص ...