(1)

پيشگويى رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم درباره حكميّت‏

پيشگويى ‏هاى پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم درباره جنگ صفّين و مسأله حكميّت، آن ‏قدر واضح و روشن است كه اگر مسلمانان درباره آن‏ها اندكى دقّت نمايند به خوبى متوجّه مى ‏شوند كه معاويه برخلاف فرمايش رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم، در جنگ صفّين عمل نموده است.

براى روشن شدن اين واقعيّت به نقل اصل جريان مى ‏پردازيم و سپس نكته هاى مهمّى را درباره آن بيان مى ‏كنيم:

ابن ابى الحديد مى ‏نويسد: پس از جنگ بنى ‏قريظه و سرنوشت شوم آنان- كه سببش حىّ بن أخطب يهودى بود - در سال پنجم هجرى به مدينه خبر رسيد كه عدّه‏ اى راهزن در شمال مدينه و در منطقه «دومة^[1] الجندل»، مسير حركت كاروانيان را مى‏ بندند و اموال مردم را غارت مى‏ كنند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم همراه يك‏ هزار تن از اصحاب، در روز بيست و پنجم ماه ربيع الأوّل سال پنجم هجرى از مدينه به سوى منطقه دومة الجندل حركت كرد.

چون سارقان، لشكر اسلام را ديدند، همگى فرار كردند ولى مقدارى از اموال و مواشى آنان به دست مسلمين افتاد. در هنگام توقّف در «دومة الجندل»، رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم روى به اصحاب خود - كه ابوموسى اشعرى نيز حضور داشت - فرمود:

بعد از من در اينجا دو تن از اصحاب من به داورى نشينند كه داوريشان از روى ظلم و ستم خواهد بود؛ چنان ‏كه دو تن از بنى ‏اسرائيل نيز در اين موضع حكم به ستم كردند.

اين پيش‏گويى رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم كه در سال پنجم هجرى بود، بيش از سى سال بعد به وقوع پيوست؛ زيرا در جنگ صفّين، اميرالمؤمنين على عليه السلام را مجبور به قبول حكميّت كردند. از ميان لشكر اميرالمؤمنين على عليه السلام، ابوموسى اشعرى انتخاب شد كه امام عليه السلام از انتخاب وى راضى نبود، و عمروعاص نماينده معاويه بود.

اين دو تن در سرزمين «دومة الجندل» به داورى نشستند. در اين داورى با آن‏كه ابوموسى نماينده اميرالمؤمنين على عليه السلام بود، ولى خيانت كرد و آن حضرت را از كرسى خلافت - كه حقّ مسلّم آن حضرت بود - به زير آورد؛ ولى عمروعاص حكم به خلافت ولىّ نعمت خود يعنى معاويه داد.

همان‏گونه كه ابن ابى الحديد و ساير دانشمندان سنّى نوشته ‏اند، پيشگويى رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم درباره حكميّت، بيش از سى سال قبل از وقوع آن بوده است كه براى همگان ثابت مى‏ كند كه در جريان حكميّت، به حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام ظلم شده است و معاويه با ظلم و ستم توانست بر كرسى خلافت، غاصبانه تكيه زند.

---

 

منبع: معاويه، ج 1 ص: 331