امام صادق علیه السلام : اگر من زمان او (حضرت مهدی علیه السلام ) را درک کنم ، در تمام زندگی و حیاتم به او خدمت می کنم.
(8) جواب معاويه به محمّد بن ابى بكر

(8)

جواب معاويه به محمّد بن ابى بكر

 معاويه با اين نامه به او جواب داد:

   بسم اللَّه الرحمن الرحيم، از معاوية بن ابى سفيان بن محمّد بن ابى بكر ذليل كننده ‏پدرش خليفه رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم... امّا بعد، نامه ‏ات به من رسيد كه در آن يادآور شدى‏ خداوند به عظمت و سلطنت و قدرتش رسول خدا را برگزيد همراه با سخنانى كه‏ ساخته و پرداخته بودى كه نشان ‏دهنده سستى رأى تو و موجب نكوهش پدرت و تفضيل پسر ابى طالب و سوابق ديرين و خويشاونديش با رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم و يارى وياورى او در مواقع بيم و هراس بود.

   تمام احتجاج و عيب‏جويى تو از من براى (اثبات) فضيلت كس ديگرى بود نه فضيلت خودت و خدا را سپاسگزارم كه اين فضيلت را از تو دور گرداند و در ديگرى‏قرار داد. من و پدرت باهم در زمان حيات پيامبرمان محمّد حقّ علىّ بن ابى طالب رابر خود لازم مى‏ ديديم و فضل و برترى او را بر خودمان مى ‏دانستيم تا اينكه خداوند سرنوشت پيامبرش را رقم زد و وعده‏ اش را تحقّق بخشيد و دعوتش را آشكار ساخت و حجّتش را محكم نمود سپس خداوند او را قبض روح كرد.

   اوّلين كسى كه حقّ او را به زور گرفت پدر تو و فاروقش بودند كه با او او مخالفت ‏كردند و بر اين كار ميان خودشان اتّفاق نظر يافته و كارها را مرتّب كردند و سپس او را- علىّ بن ابى طالب ‏عليه السلام - فراخواندند تا با آن‏ها بيعت كند امّا او آن‏ها را به تأخير انداخت و درنگ كرد و براى بيعت نزد آن‏ها نرفت.

   ولى آن‏ها تصميماتى درباره او گرفتند و قصد كار عظيمى كردند و او به ناچار با آن‏ها بيعت كرد و تسليم شد امّا آن دو او را در كارشان شركت ندادند و هيچ‏گاه او را ازاسرارشان آگاه نساختند تا اين‏كه بر همين حال مردند. پس از آن عثمان به اداره امور برخاست و او نيز به شيوه آن‏ها اقتدا جست تا جايى كه گنهكاران رانده ‏شده در او طمع‏ كردند. امّا شما دو نفر (مقصود محمّد بن ابى بكر و على‏ عليه السلام است) بر شكم او زديد و با او اظهار دشمنى كرديد تا به نتيجه تلاشتان رسيديد و به آرزويتان دست يافتيد.

   امّا اى پسر ابوبكر؛ احتياط پيشه كن و وجبت را به اندازه انگشتانت بگير و با كسى‏ر و در رو نشو كه كوه‏ها با حلم او روبرو مى ‏شوند و از كسى عيب‏جويى مكن كه‏ پدرت فراش او را گسترانده است و براى حكومت (پادشاهى) او مسند چيده است ‏اگر كار و رأى ما درست است پدرت نخستين كسى است كه بناى آن را نهاد و ما به ‏همان شيوه او اقتدا كرده ‏ايم و از عملكرد او پيروى كرده ‏ايم و اگر كارهايى كه پدرت و فاروق او بر آن‏ها پيشى گرفتند، نبود اينك ما با كتاب خدا و نصّ رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم ‏مخالفت نمى‏ كرديم بلكه تسليم آن‏ها مى‏ شديم و نزد او گرد مى‏ آمديم پس‏ عيب‏جوئيت براى پدرت باشد و به هر چه مى‏ خواهى بر او عيب بگير و يا رهايش كن‏ والسّلام.(662)


662) نبرد جمل: 84.

 

منبع : معاویه : ج ... ص ...

 

 

بازدید : 2025
بازديد امروز : 15583
بازديد ديروز : 19024
بازديد کل : 127579909
بازديد کل : 88861973