(17)

معاويه در رديف نمرود و شدّاد

در كتاب «كاشف الحق» آمده كه حضرت رسول‏ صلى الله عليه وآله وسلم هميشه معاويه را لعن مى ‏كرد و مى ‏فرمودند: «اَلطَّليقُ بن الطَّليقِ وَاللَّعينُ بنِ اللَّعينِ». «طليق» آزاد كرده ‏شده را گويند، و چون حضرت رسالت پناه‏ صلى الله عليه وآله وسلم مكّه را فتح نمود و اهل مكّه را از كشتن واسير شدن آزادى داد، لهذا آنها «طلقا» نام شد. لمؤلّفه:

پسر هند آن لعين طليق

قابل دوزخ است و نار حريق

نيز در آن كتاب ذكر شده كه مردى گفت: به مدينه طيّبه رفتم كه به شرف اسلام‏ برسم، روزى شنيدم كه حضرت رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم گفتند:

أَربَعَةٌ في الدَّرَكِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ: نَمْروُدُ بنُ كَنْعَانَ، وَشَدَّادُ بنُ عادِ، وَفِرعَوْنُ مُوسى، وَرَجُلٌ يَبايِعُ بعدي بِبابِلَ، وَلَوْ لا مَقَالَةُ فِرعَوْنَ «أَنَا رَبُّكُم الْأَعْلى لَكَانَ هُوَ أَسْفَلٌ مِنهَا».

چهار نفر در مرتبهْ پائين‏تر دوزخند كه عذابشان از همه اهل دوزخ بيشتر است: نمرود، شدّاد، فرعون و مردى كه بعد از من بر در بابل از مردمان بيعت خواهد گرفت، واگر نه آن بود كه فرعون دعواى خدايى كرده بود مى ‏گفتم كه اين، در پايين‏تر از اوست و عذابش بيش از او.

چون حضرت اميرالمؤمنين ‏عليه السلام به او جوار حق رسيد من عزم عراق كردم و چون به‏ در بابل رسيدم، معاويه را ديدم بر منبر بود و از مردم بيعت مى‏ گرفت، معلومم شد كه ‏آن چهارم معاويه بوده، و دليل بر صحت اين قول آنكه حق تعالى فرمودند:

«اِنَّ الْمُنافِقينَ في الدَّرْكِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ» (3) .(4)

---

3) سوره نساء، آيه 146.

4) انساب النواصب: 404.

 

منبع: معاویه ج ... ص ...