(13)

فضيلت (دعاى خضر عليه السلام معروف به)

دعاى كميل در آن شب‏

كميل بن زياد مى‏ گويد: با مولايم اميرالمؤمنين على عليه السلام در مسجد بصره نشسته بودم و گروهى از اصحاب نيز همراه آن حضرت بودند، پس بعضى از آنان از ايشان سئوال كردند كه معناى اين فرمايش خداوند: فِيها يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ‏⁽¹⁾؛ «كه در آن شب هر امرى باحكمت معيّن گردد»، چيست؟

حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام فرمودند:

مراد، شب نيمه شعبان است؛ قسم به آن كس كه جان على در دست اوست، هيچ بنده ‏اى نيست مگر اين كه تمامى خير و شرّى كه در طول سال تا شب نيمه شعبان آينده بر او مى‏ گذرد، در آن شب براى او تقسيم مى‏شود؛ و هيچ بنده ‏اى نيست كه اين شب را با شب زنده‏ دارى سپرى كند و دعاى حضرت خضر عليه السلام را بخواند مگر اين كه اجابت شود.

امام عليه السلام از مسجد بيرون رفتند، من شب هنگام در پى ايشان به راه افتادم؛ حضرت فرمودند: اى كميل؛ چه باعث شده كه اينجا آمده‏ اى؟

گفتم: اى امير مؤمنان؛ دعاى حضرت خضر عليه السلام را مى‏ خواهم.

حضرت فرمودند:

اى كميل؛ بنشين؛ هنگامى كه اين دعا را حفظ كردى، هر شب جمعه يا در ماه يك مرتبه و يا در طول سال يك مرتبه يا در طول عمرت يك مرتبه اين دعا را بخوان كه تو را كفايت و يارى مى‏ كند، و روزى تو را زياد مى‏ گرداند، و آمرزش الهى را هيچ گاه از دست نمى ‏دهى.

اى كميل؛ دوستى و همنشينى طولانى تو با ما، تو را سزاوار نموده كه آنچه مى‏ خواهى به تو بخشش نماييم.⁽²⁾

حضرت، «دعاى كميل» را به او آموختند كه اين دعا را در صفحه 683 اين كتاب نقل مى‏ كنيم.

مؤلّف گويد: (در بخش اوّل نمازها، ص 138 و 139) نمازهايى را كه در شب نيمه شعبان خوانده مى ‏شوند، نقل كرديم به آنجا رجوع كنيد.

---

(1). سوره دخان، آيه 4.

(2). إقبال الأعمال: 220

منبع: صحيفه مهديه (مترجم)، ص: 295