(۹)

عايشه و كينه او به حضرت اميرالمؤمنين ‏عليه السلام

   روايت ديگرى نيز از ابى البخترى نقل كرده كه گفته است: وقتى خبر كشته شدن ‏حضرت اميرالمؤمنين على‏ عليه السلام به عايشه رسيد، سجده كرد.(638)

   اين كينه و حسادت بعد از شهادت امام على ‏عليه السلام نيز همچنان در وجود او باقى بود. مسروق در روايتى مى ‏گويد: روزى بر او - عايشه - وارد شدم و او غلامش را كه‏ عبدالرحمن نام داشت صدا زد. من درباره آن غلام از او پرسيدم گفت: بنده من است.گفتم: چه طور او را عبدالرحمن ناميدى؟

   گفت: به جهت محبّت به عبدالرحمن بن ملجم قاتل على!(639) (640)

---

638) مقاتل الطالبيين: 55، ونك: طبقات ابن سعد: 40/3، تاريخ طبرى: 150/5، و بحار الأنوار: 340/32.

639) الشافى: 306/4، بحار الأنوار: 341/32 و مصنّفات شيخ مفيد: 160/1.

640) نبرد جمل: 33.

 

منبع: معاویه ج ... ص ...