فرازی از دعای توسل چهارده معصوم علیهم السلام

دربارۀ حضرت زهرا سلام الله علیها

 

أَللَّهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ وَ زِدْ وَبارِكْ عَلَى السَّيِّدَةِ الْجَليلَةِ الْجَميلَةِ ، اَلْمَعْصُومَةِ الْمَظْلُومَةِ ، اَلْكَريمَةِ النَّبيلَةِ ، اَلْمَكْرُوبَةِ الْعَليلَةِ ، ذاتِ الْأَحْزانِ الطَّويلَةِ فِي الْمُدَّةِ الْقَليلَةِ ، اَلرَّضِيَّةِ الْحَليمَةِ ، اَلْعَفيفَةِ السَّليمَةِ ، اَلْمَجْهُولَةِ قَدْراً ، وَالْمَخْفِيَّةِ قَبْراً ، اَلْمَدْفُونَةِ سِرّاً ، وَالْمَغْصُوبَةِ جَهْراً ، سَيِّدَةِ النِّساءِ ، اَلْإِنْسِيَّةِ الْحَوْراءِ ، اُمِّ الْأَئِمَّةِ النُّقَباءِ النُّجَباءِ ، بِنْتِ خَيْرِ الْأَنْبِياءِ ، اَلطَّاهِرَةِ الْمُطَهَّرَةِ ، اَلْبَتُولِ الْعَذْراءِ ، فاطِمَةَ التَّقِيَّةِ الزَّهْراءِ عَلَيْهَا السَّلامُ .

اَلصَّلاةُ وَالسَّلامُ عَلَيْكِ وَعَلى ذُرِّيَّتِكِ يا فاطِمَةُ الزَّهْراءُ، يا بِنْتَ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ، أَيَّتُهَا الْبَتُولُ ، يا قُرَّةَ عَيْنِ الرَّسُولِ ، يا بَضْعَةَ النَّبِيِّ ، يا اُمَّ السِّبْطَيْنِ ، يا حُجَّةَ اللَّهِ عَلى خَلْقِهِ ، يا سَيِّدَتَنا وَمَوْلاتَنا ، إِنَّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِكِ إِلَى اللَّهِ ، وَقَدَّمْناكِ بَيْنَ يَدَيْ حاجاتِنا فِي الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ ، يا وَجيهَةً عِنْدَ اللَّهِ ، إِشْفَعي لَنا عِنْدَ اللَّهِ .

بار خدايا ؛ سلام و درود و بركتت را بر سيّده بزرگوار نيكوسيرت نازل فرما ؛ آن بانوى معصوم از گناه و خطا و مورد ستم قرار گرفته ، شريف و بزرگوار ، غم و اندوه ديده كه سختى‏ها و مصائب دنيا وجود مقدّسش را آزار داد و در اندك زمانى ، طولانى‏ ترين غصّه‏ ها و مصيبت‏ها را تحمّل نمود ، بانوى پسنديده بردبار و پاكدامن ، صاحب قلب سليم كه قدر و مقامش ناشناخته و قبرش پنهان مانده و پنهانى مدفون گرديد ولى آشكارا حقّش غصب گرديد ، سرور زنان و حوريّه ‏اى در قالب انسان ، مادر امامان بزرگوار و نيك‏نژادان ، دختر بهترين پيامبران ، پاك و پاكيزه، آن كه از تعلّقات دنيوى بريده و به سوى معبودش روى آورد و چون مرواريد ناسفته تلألو مى نمود ، فاطمه پرهيزگار و ستاره درخشان آسمان پيامبر كه درود و سلام بر او باد .

صلوات و سلام بر تو و بر ذريّه تو؛ اى فاطمه زهرا؛ اى دخت گرامى حضرت محمّد صلى الله عليه وآله وسلم رسول خدا ؛ اى بتول ؛ و اى نور چشم پيامبر؛ اى پاره تن رسول خدا؛ و اى مادر دو سبط رسول خدا ، اى حجّت خدا بر بندگانش؛ اى سيّده و مولاى ما؛ ما به واسطه تو به درگاه الهى روى آورده و شفاعت طلبيده و توسّل جسته‏ ايم و تو را پيشاپيش حاجت‏هايمان مقدم مى ‏داريم در دنيا و آخرت . اى آبرومند نزد خدا؛ براى ما نزد خدا شفاعت فرما .

 

 

 منبع: صحیفه مهدیه صفحه 422