2) بيعت نکردن عبدالله بن زبير با حضرت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام

   در آن روز عبداللَّه بن زبير و گروهى از قريش و طلحة بن عبيداللَّه و زبير بن عوام و عبداللَّه بن عمر و سعيد بن عاص ومروان بن حكم و سعد بن ابى وقّاص و محمّد بن مسلمه و حسّان بن ثابت و اسامة بن زيد و عدّه ديگرى از قريشان، ازبيعت با اميرالمؤمنين‏ عليه السلام تخلّف كردند. اميرالمؤمنين‏ عليه السلام بر منبر رفت و حمد و ثناى الهى به جا آورد و بر پيامبر درود فرستاد و سپس فرمود:(1)

اى مردم؛ شما با من بيعت كرديد بنا به همان چيزى كه با ديگران پيش از من بيعت كرديد. مردم قبل از آن كه بيعت كننداختيار دارند امّا وقتى بيعت كردند اختيارى بر ايشان نيست. بر امام لازم است كه در امور استقامت ورزد و بر مردم لازم‏است مطيع و فرمانبردار باشند. اين بيعت، بيعت عموم مسلمانان است كه هر كس از آن روى برتابد از دين اسلام ‏روگردانده است و از راهى جز راه هدايت پيروى كرده است.

بيعت شما با من فتنه - نسنجيده - نبود و كار من و شما يكسان نيست، من شما را براى رضاى خدا - عزّ وجلّ - مى‏خواهم ‏و شما مرا براى خودتان مى‏خواهيد به خدا قسم با دشمنان به خيرخواهى و با مظلومان به انصاف رفتار خواهم كرد. ازعبداللَّه و سعد و مروان و محمّد و حسان و اسامه خبرهاى ناخوشايندى به من رسيده است و ميان من و ايشان حقّ‏ داورى خواهد كرد.(2)...

-----------------------------

1) ارشاد: 243/1 با اندكى اختلاف.

2) نبرد جمل: 61.

منبع : معاويه : ج ... ص ...