3) علم و عمل سليمان بن عبدالملك

   سليمان جمعى از فقها از جمله قاسم بن محمّد بن ابى ‏بكر و سالم بن عبداللَّه وعبداللَّه بن عمر و خارجة بن زيد و ابوبكر بن حزم را فراخواند و راجع به حجّ از ايشان‏ پرسش كرد و به اختلاف پاسخش دادند و هر كدام از ايشان چيزى گفت كه با ديگرى‏موافق نيامد، پس گفت: امير مؤمنان عبدالملك! چه كرد؟

   به او گفته شد: اينطور.

   گفت: من هم كار او را انجام مى‏دهم و اختلاف شما را رها مى‏كنم.

   سليمان از مكّه به سوى بيت المقدّس بازگشت و جذاميان پيرامون منزلش راگرفتند و زنگ‏هاى خود را زدند چنانكه او را از خواب بازداشتند و چون درباره ايشان‏ جستجو كرد، و از رنجى كه از ايشان به مردم مى‏رسد خبر يافت دستور داد كه آنان رابسوزانند و گفت: اگر در اينان خيرى بود، خداى ايشان را به اين بلا گرفتار نمى‏ ساخت، ليكن عمر با او سخن گفت تا دست از ايشان بداشت و دستور داد آنان رابه دهكده ‏اى دوردست تبعيد كنند تا با مردم آميزش نداشته باشند.(1)   

-------------------------------------------

 1) تاريخ يعقوبى: 258/2.