امام صادق علیه السلام : اگر من زمان او (حضرت مهدی علیه السلام ) را درک کنم ، در تمام زندگی و حیاتم به او خدمت می کنم.
(5) بزرگواري و احسان امام حسين عليه السلام

(5)
بزرگواري و احسان امام حسين عليه السلام

انس مى‏ گويد : در خدمت امام حسين عليه السلام بودم ، كنيزكى وارد شد و دسته‏ گلى به آن حضرت هديه كرد ، امام عليه السلام فرمود :

 «أنت حرّة لوجه اللَّه» ، تو در راه خدا آزادى .

    عرض كردم : او براى شما دسته‏ گلى آورد كه ارزش چندانى ندارد و شما او را آزاد مى‏ كنيد ؟

 فرمود : خدا اين گونه به ما ادب آموخته است ، او در قرآن فرموده است : «وَإذا حُيّيتُمْ بِتَحِيَّة فَحَيُّوا بِأحْسَن مِنْها أوْ رُدُّوها»(1) «هر گاه كسى به شما درودى فرستد يا احسانى كند شما هم سلام يا احسان او را همانگونه و يا بهتر از آن پاسخ دهيد» و بهتر از احسان او آزاد ساختن او بود .(2)

 مؤلّف رحمه الله اين بخش را با ذكر اشعارى از دكتر قاسم رسا ، ملك الشعراى آستان قدس رضوى درباره ولادت سرور شهيدان جهان حضرت امام حسين عليه السلام خاتمه مى‏ دهد :

               پرده، چون ماه من از چهره تابنده گشود

               ماه رويان جهان را ز دل آرام ربود

               حوريان گو كه بريزند ز دامن‏ها مشك

               حوريان گو كه بسوزند بمجمرها عود

               عاشقان گو كه بصد عزّت و اجلال رسيد

               موكب خسرو خوبان كه بر او باد درود

               سر زد از گلشن زهرا گل نوخاسته ‏اى

               كه خدا باد نگهدار وى از چشم حسود

               سيّمين روز ز شعبان چو بر آمد خورشيد

               سيّمين شمس ولايت ز اُفق چهره گشود

               روز ميلاد همايون حسين بن على است

               باد بر اهل جهان مقدم پاكش مسعود

               ميوه شاخه توحيد، گل گلشن فيض

               مظهر غيرت و مردانگى و رحمت و جود

               كوكب صبح سعادت، مه ايوان جلال

               خسرو ملك فصاحت، شه اقليم وجود

               صولت حيدرى از چهره پاكش پيدا

               جلوه احمدى از نور جمالش مشهود

               سينه، گنجينه الطاف و عنايات و كرم

               چهره، آئينه آيات خداوند ودود

               عصمت از فاطمه آموخت، شجاعت ز على

               صبر و احسان ز حسن، حسن خصال از محمود

               همچو يوسف چو قدم بر سر بازار نهاد

               ماه مجلس شد و بر رونق بازار فزود

               پيش پيكان بلا، سينه سپر ساخت ولى

               پيش دشمن سر تسليم نياورد فرود

               كيست اين كوكب تابان كه پى تهنيتش

               ز طربخانه افلاك، رسد بانك سرود؟

               كيست اين غنچه خندان كه ز انفاس خوشش

               هر دم آيد زفضا بوى خوش عنبر و عود؟

               كيست اين لاله خونين كه ز هفتاد و دو داغ

               بفلك مى ‏رودش ز آه دل سوخته دود؟

               اين حسين است كه از مهر جهان افروزش

               محو خورشيد جمالش شده ذرّات وجود

               نيست جز درگه او اهل ولا را مأمن

               نيست جز كعبه او اهل صفا را مقصود

               كس بجز ميوه توفيق از آن شاخه نچيد

               كس بجز نكته توحيد از آن لب نشنود

               جلوه چون كرد در آفاق ، تجلّى حسين

               ظلمت كفر ز آئينه اسلام زدود

               چون گدا جبهه بر آن درگه شاهانه بساى

               كه در آن بارگه افكنده شهان ، سر بسجود

               خوشه از خرمن توفيق «رسا» چيد كسى

                كه ره دوستى آل على را پيمود

               خسروا خسته دلان را بنگاهى، بنواز

               كه بود عاشق مسكين بنگاهى خشنود

     و ديگرى در مدح آن حضرت سروده است :

               تعاليت عن مدح فأبلغ خاطب

               بمدحك بين الناس أقصر قاصر

               إذا طاف قوم في المشاعر والصفا

               فقيرك ركني طائفا ومشاعر

               وإن ذخر الأقوام نسك عبادة

               فحبّك أوفى عدّتي وذخائري

 تو برتر از مدح و ستايشى و رساترين خطيب وقتى بخواهد در ميان مردم از تو ستايش كند ناتوان‏ترين افراد است .

 هنگامى كه گروهى در مشعر و صفا طواف مى‏ كنند ، دو ركن طائف و مشعر نيازمند تو و فقير درگاه توأند .

 اگر مردم عبادت براى خود ذخيره و پس‏انداز مى‏ كنند ، محبّت و دوستى تو بهترين اندوخته و باارزشترين سرمايه من است .

     و ديگرى گفته است :

               ويا عجبا منّي اُحاول وصفه

               وقد فنيت فيه القراطيس والصحف

 شگفتا كه من بخواهم اوصاف و كمالات او را جمع‏ آورى كنم ، در اين راه هر چه كاغذها و ورقهاى خود را مصرف كنم به هدف نخواهم رسيد .

 


1) سوره نساء ، آيه 86 .

2) كشف الغمّة : 31/2 ، بحار الأنوار : 195/44 .

 

 

منبع: قطره اي از درياي فضائل اهل بيت عليهم السلام  ج 1 ص 478

 

بازدید : 1640
بازديد امروز : 0
بازديد ديروز : 20139
بازديد کل : 127589020
بازديد کل : 88866529