(2)

حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام

نفس پيامبر صلي الله عليه وآله در قصه مباهله

 در قصّه مباهله رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم به نصاراى نجران فرمود:

«تعالوا ندع ابناءَنا وأبناءَكم ونساءَنا ونساءَكم وأنفسنا وأنفسكم ثمّ نبتهل...»

يعنى: «بياييد تا بخوانيم فرزندانمان و فرزندانتان را، و زنان خودمان و زنان خودتان را و كسانى كه همچون جان ما و همچون جان شما هستند آنگاه مباهله كنيم...» .

 رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم از فرزندان خود امام حسن و امام حسين عليهما السلام ، و از زنان فاطمه زهرا عليها السلام ، و از آنها كه مانند جانش بودند حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام را آوردند.

اين آيه شريفه با تفاسيرى كه از شيعه و سنى در ذيل آن وارد شده ثابت مى‏ كند كه على عليه السلام همچون نفس پيغمبرصلى الله عليه وآله وسلم و به منزله جان او و در حكم خود او است ، و از اينجا معلوم مى شود كه خلافت و امامت اختصاص به آن حضرت دارد. او است كه از هر جهت مانند پيغمبرصلى الله عليه وآله وسلم است و شايستگى جانشينى او را دارد، عقل و وجدان نمى ‏پذيرد كه با وجود او خلافت را ديگرى كه چنين منزلت و مقامى ندارد تصاحب كند، و با عدم لياقت و شايستگى بر كسى كه شايستگى دارد حكومت كند ، «أفمن يهدي الى الحقّ، أحقّ أن يتّبع أمّن لايهدّي إلاّ أن يهدى» آيا آنكه مردمان را به سوى حق رهبرى مى‏ كند سزاوارتر است پيروى شود يا آنكه هدايت نمى‏ كند مگر آنكه خود هدايت شود ، «سوره يونس ، آيه 35».

 

منبع: قطره اي از درياي فضائل اهل بيت عليهم السلام ج 1 ص 635