(2)

پيشگوئى حضرت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام

دربارهٔ حكومت بنى ‏اميّه به نقل «الغارات»(پس از جنگ نهروان)

   زر بن حبيش گويد: حضرت اميرالمؤمنين على‏ عليه السلام بعد از خاتمه جنگ نهروان براى مردم خطبه‏ اى خواندند و بعد ازحمد خداوند و درود و سپاس بر او، چنين فرمودند:

اى مردم؛ من آتش فتنه را فرونشاندم و ديدگان آن را از هم بازكردم و حقيقت را بر همه روشن نمودم، كسى جز من‏ جرأت نداشت خود را در آن فتنه وارد سازد و با گردانندگان آن به مبارزه و جهاد پردازد.

(در حديث ابن ابى ليلى آمده كه آن حضرت فرمودند: ) كسى جز من نبود تا ديدگان فتنه را از هم بگشايد و حقايق و واقعيّات را براى مردم روشن كند، اگر من در ميان شما نبودم، كسى با اهل جمل و نهروان جنگ نمى‏ كرد.

به خداوند سوگند؛ اگر از اعمال زشت خود دست بازنداريد، و از فساد خوددارى نكنيد، آنچه بر زبان رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم دراين باره جريان يافته بازگو مى‏ كنم، و گفتنى‏ ها را مى‏ گويم تا مسائل روشن شوند و همه شناخته گردند.

كسانى كه امروز با اهل فتنه جنگ مى‏ كنند حقايق براى آن‏ها روشن مى‏ باشد، و آن‏ها از روى بصيرت مبارزه مى‏كنند، ومى‏ دانند كه فتنه‏ انگيزان گمراه مى‏ باشند، و آن‏ها در مبارزه و جهاد خود با فتنه‏ جويان محق هستند و راه درست را مى‏ پيمايند.

بعد از آن، حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام فرمودند:

از من سئوال كنيد قبل از اين‏كه مرا از دست بدهيد، من مى‏ ميرم و يا كشته مى شوم؛ بلكه كشته خواهم شد، اكنون در انتظار است تا شقى‏ ترين مردم محاسن او را خضاب كند و از فرقش خون‏ جارى گرداند.

   در اين هنگام حضرت اميرالمؤمنين على‏ عليه السلام دست به محاسن خود كشيد و بعد از آن فرمود:

سوگند به خدائى كه جان من در دست او مى ‏باشد؛ هر چه مى‏ خواهيد از حوادث آينده از امروز تا روز قيامت از من سئوال‏ كنيد، پاسخ همه را مى‏ دهم و از گمشدگان و راه‏ يافتگان شما را مطّلع مى‏ سازم.

   در اين هنگام مردى برخاست و گفت: يا اميرالمؤمنين؛ ما را از گرفتارى‏ها و مشكلات خبر ده.

   حضرت اميرالمؤمنين على‏ عليه السلام فرمودند:

شما در زمانى هستيد كه هر گاه سائلى سئوالى مى‏ كند بايد در سئوال خود دقّت كند، و سئوال را با عقل و درايت مطرح‏ نمايد و هر گاه كسى مورد سئوال قرار گرفت، او هم بايد از روى دقّت پاسخ گويد و با انديشه و تفكّر جواب دهد.

اكنون بدانيد در پشت‏ سر شما حوادث بزرگى است و حادثه‏ ها يكى پس از ديگرى خواهند آمد، آن گرفتارى‏ ها و فتنه ‏ها مردم را كور مى‏كنند و سرگردان مى‏نمايند و حق را در زير باطل‏ها مى‏ پوشانند.

سوگند به خدائى كه دانه را شكافت، و مخلوقات را بيافريد؛ اگر مرا از دست بدهيد و حوادث ناگوار پيش آيد و مصيبت‏ها شما را فرا گيرد و ابتلاآت شما را دريابد، ديگر نه سئوال ‏كنندگان مى‏ توانند سئوال كنند، و نه مسئولان توانائى دارند پاسخ ‏دهند.

اين مصيبت‏ها هنگامى پيش خواهد آمد كه جنگ شدّت پيدا كند و فراگير گردد، و همه در آتش آن گرفتار گردند، در اين‏ هنگام دنيا بر شما تنگ خواهد شد و بلاها از هر طرف به شما و خاندان من خواهد رسيد، تا آنگاه كه خداوند گشايشى دركارها و اوضاع و احوال پديد آورد، و باقى‏مانده نيكان از گرفتارى‏ها نجات پيدا كنند.

اينك از كسانى كه پرچمداران روز بدر و حنين بودند يارى كنيد، تا يارى شويد و مأجور گرديد، از آن‏ها سبقت نگيريد كه ‏در گرفتارى‏ها هلاك خواهيد شد، و بر زمين خواهيد افتاد.

   در اينجا مردى برخاست و گفت: يا اميرالمؤمنين؛ ما را از فتنه ‏ها آگاه فرمائيد و از حوادث آينده سخن بگوئيد.

   حضرت اميرالمؤمنين على‏عليه السلام فرمودند:

فتنه‏ ها هنگامى كه روى مى ‏آورند مردم را به شبهه مى‏ اندازند و هر گاه پشت كنند مردم را آگاهى مى ‏دهند، و حقائق را روشن مى‏سازند. هرگاه روى مى ‏آورند شبه ه‏ا نگيزند، و هنگامى كه پشت مى‏ نمايند شناخته مى‏شوند، فتنه‏ ها مانند باد هستند كه در بعضى از شهرها مى‏وزند و در جاهائى نمى‏وزند.

اى مردم؛ آگاه باشيد كه مخوفترين فتنه‏ ها، فتنه بنى اميّه مى‏ باشد. آن فتنه كور و تاريك است و در آن هيچ نورى نيست،آن فتنه همه‏ جا را فرا مى‏گيرد و گروهى را گرفتار مى‏كند، كسانى كه اهل بصيرت هستند در آن فتنه حقّ را مى‏ يابند و هركس دلش كور باشد و بصيرت نداشته باشد در آن گرفتار مى‏گردد.

در اين فتنه كور و فراگير كه روزنه‏ اى از حق در آن مشاهده نمى‏گردد، اهل باطل بر طرفداران حق غلبه مى‏ كنند، تا آنجا كه روى‏زمين پر از دشمنى و ظلم و ستم مى‏گردد، و بدعت همه جا را فرا مى‏ گيرد و خداوند نخستين كسى است كه آن ظلم و عدوان رادرهم مى‏شكند، و ستون‏ها و پايه‏ iاى آن‏ها را درهم فرو مى‏ ريزد.

به خداوند سوگند؛ بنى ‏اميّه اربابان بدى هستند، آن‏ها بعد از من با دندان‏ هاى خود شما را خورد خواهند كرد، آن‏ها با دهان‏ شما را گاز مى‏ گيرند، و با دست و پاهاى خود شماها را مى‏ كوبند، و آزارتان مى‏ رسانند، و شما را از خيرات منع مى‏كنند،آن‏ها با شما چنان رفتار خواهند كرد كه همه از آن‏ها اطاعت كنند و يا سكوت نمايند.

بنى‏ اميّه چنان بلائى بر سر شما بياورند كه شما همه از آن‏ها طرفدارى كنيد، و از آنان اطاعت نمائيد؛ همان‏ گونه كه يك برده ازمولايش اطاعت مى‏كند و او را يارى مى‏نمايد، اخلاق بردگان اين است كه هرگاه ارباب خود را مشاهده كنند از وى اطاعت‏ نموده و هر گاه از وى دور شوند دشنامش مى‏دهند.

به خداوند سوگند؛ اگر بنى‏ اميّه شماها را در بيابان‏ها پراكنده كنند، و شما هر كدام در زير سنگى پنهان شويد، خداوند شما را در يك روزى جمع مى‏كند، و آن ‏روز براى آن‏ ها بد روزى خواهد بود، شما بعد از من گروه‏هاى پراكنده‏ اى خواهيد شد،در حالى‏ كه قبله و حجّ و عمره شما يكى است، ولى دل‏ها باهم اختلاف دارند، و بعد از آن انگشت‏ها را در يكديگر فروبردند.

   در اينجا مردى برخاست و گفت: يا اميرالمؤمنين؛ چرا انگشت خود را در هم فرو برديد؟

   حضرت اميرالمؤمنين على ‏عليه السلام فرمودند:

آن يكى، اين را مى‏ كشد و اين، آن را از پاى درمى‏ آورد. آن‏ها مانند مردمان دوره جاهليّت از هم پراكنده مى‏ شوند ودسته ‏دسته مى‏ گردند، آن‏ها راه سعادت را پيدا نمى‏كنند و طريق هدايت را نمى‏ يابند.

آن جماعت، راهنمائى ندارند تا آنان را راهنمائى كند و راه حق را نشان دهد. ما اهل بيت از آن حوادث و فتنه‏ ها نجات‏ پيدا مى‏ كنيم و مردم را به طرف فتنه و گمراهى سوق نمى‏ دهيم و آن‏ها را به فساد و تباهى نمى‏ كشانيم.

   در اينجا مردى برخاست و عرض كرد: يا اميرالمؤمنين؛ ما در آن زمان، چه كارى انجام دهيم؟

   حضرت اميرالمؤمنين على‏ عليه السلام فرمودند:

در آن هنگام كه فتنه و فساد همه ‏جا را فرا گرفته و بدعت‏ ها در جامعه پديد آمد، شما از اهل بيت پيامبر خودتان صلّى اللَّه عليه‏ و عليهم پيروى كنيد، اگر آن‏ها در خانه نشستند شما هم در خانه‏ هاى خود قرار گيريد و اگر قيام كردند و شما را به مبارزه ‏دعوت كردند شما هم نداى آن‏ها را اجابت كنيد و از آن‏ها يارى نمائيد.

شما مواظبت كنيد بر آن‏ها سبقت نگيريد، كه در اين صورت بر زمين خواهيد افتاد.

   در اينجا مردى برخاست و گفت: يا اميرالمؤمنين؛ بعد از اين چه خواهد شد؟

حضرت اميرالمؤمنين على ‏عليه السلام‏ فرمودند:

بعد از اين، خداوند فتنه‏ ها را به وسيله ما اهل بيت از هم باز مى‏ كند؛ همان‏گونه كه پوست را از گوشت جدا مى‏كنند.

پدرم فداى آن فرزند بهترين كنيزان باد؛ او اهل فتنه و تباه كاران و مفسدان را هلاك مى‏كند و به خوارى و مذلّت مى‏ كشاند، وشربت تلخى در كام آن‏ها مى‏ريزد، و همه را با شمشير نابود مى‏ سازد، و خون همه را مى ‏ريزد. او مدّت هشت ماه شمشير را بردوش خود مى‏ گذارد و جنگ مى‏ كند.

در آن هنگام قريشيان آرزو مى‏كنند كه كاش يك لحظه من در آنجا بودم و از آن‏ها يارى مى‏ كردم، قريشيان در آن روز مى‏گويند:اگر اين از اولاد فاطمه (عليها السلام) بود ما را مورد رحمت و لطف خود قرار مى‏داد و خون ما را نمى‏ريخت.

خداوند او را بر بنى‏ اميّه مسلّط مى‏ كند و هر جا آن‏ها را بيابد مى‏كشد و مورد لعنت و نفرين قرار مى‏ دهد.(351)

   پيشگويى بسيار مهمّ حضرت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام دلالت دارد كه فتنه‏ ها و گمراه نمودن فتنه‏ گران، همچنان ادامه خواهديافت تا آن‏گاه كه با قيام قائم آل محمّد عليهم السلام حكومت فتنه‏ گران در سراسر جهان پايان گرفته و عالم هستى راه هدايت رابازيابد.

 

---

351) الغارات و شرح اعلام آن: 31.

 

منبع: معاويه ج 1 ص 206