3 ) مناظره بین علماء شيعه و سني

پیرامون ایمان حضرت ابوطالب عليه السلام

 

در کتاب «این است راه حق» (یا حقیقتی که آن را همه می پذیرند) - که مناظره ایست بین علمای شیعه و سنی - چنین نقل شده است :

... شاه گفت : آيا سنّيان دشمن علىّ بن ابى طالب ‏اند؟

 علوى فرمود : اگر دشمنان او نيستند ، پس چرا  كسانى را  كه حقّ او را غصب نمودند مى‏ ستايند و گرد دشمنان او جمع شده‏ اند و فضايل و مناقبش را انكار كرده و كينه و دشمنى را به جايى رسانده ‏اند كه گفته اند : «ابوطالب ، با  كفر از دنيا رفت»!

 اين در حالى است كه ابوطالب عليه السلام مؤمن بود و همان كسى است كه در سخت‏ترين موقعيّت‏ها به يارى اسلام شتافت و از پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم در اداى رسالتش به دفاع پرداخت .

 شاه گفت : مگر ابوطالب عليه السلام اسلام آورد ؟!

 علوى فرمود : ابوطالب كافر نبود كه بخواهد اسلام بياورد ؛ او مؤمن بود و ايمان خويش را پنهان مى‏داشت تا آن‏گاه كه پيامبر خدا صلى الله عليه وآله وسلم برانگيخته شد و به دست پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم اسلام خود را آشكار ساخت ؛ بدين سان ، ابوطالب عليه السلام سوّمين مسلمان است : اوّل حضرت علىّ بن ابى طالب عليه السلام ، دوّم حضرت خديجه عليها السلام همسر پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم ، و سوّمين نفر نيز حضرت ابوطالب عليه السلام بود .

 شاه به وزير گفت : آيا سخن علوى در مورد حضرت ابوطالب عليه السلام درست است ؟

 وزير فرمود : آرى ؛ برخى از مورّخان چنين گفته ‏اند .

 شاه گفت : پس چرا بين سنّيان مشهور است كه حضرت ابوطالب عليه السلام با  كفر از دنيا رفته است .

 علوى فرمود : چون حضرت ابوطالب عليه السلام پدر امام امير مؤمنان علىّ بن ابى طالب عليه السلام بود و كينه سنّيان نسبت به حضرت على عليه السلام سبب شد تا در مورد پدرش چنين سخن ناروايى بگويند ، همان‏گونه كه كينه سنّيان نسبت به حضرت على عليه السلام سبب شد تا فرزندانش امام حسن و امام حسين عليهما السلام - دو سرور جوانان بهشت - را بكشند تا جايى كه سنّيان كه در صحراى كربلا آمده بودند تا امام حسين عليه السلام را بكشند به او گفتند : تو را به سبب دشمنى با پدرت و رفتارى كه در بدر و حنين با بزرگان ما داشت ، مى‏ كشيم .

 

منابع: - کتاب اين است راه حق :  68

- حقيقتي که آن را همه مي پذيرند : 63