(2)

حضرت خدیجه علیها السلام و تکلم زنان بهشتی

با آن حضرت هنگام تولد فرزند گرامیش

 

در کتاب «قطره ای از دریای فضائل اهل بیت علیهم السلام » چنین آمده است: در روايت ديگرى آمده است:

بانويى كه در برابر حضرت خديجه‏ عليها السلام بود آن كودك نازنين را با آب كوثر شستشو داد، آنگاه دو تا پارچه سفيد بيرون آورد كه از شير سفيدتر و ازمشك و عنبر خوشبوتر بودند و يكى از آن ها را بر او پيچيد و ديگرى را روسرى نمود، آنگاه از آن كودك نازنين تقاضاى سخن‏ گفتن كرد، او لبان‏ زيبايش را به شهادت گشود و گفت:

أشهد أن لا إله إلّا الله، وأشهد أنّ أبي محمّداً رسول الله، وأنّ ‏بعلي سيّد الأوصياء، وولدي سادة الأسباط.

گواهى مى‏ دهم كه معبودى جز خداى يكتا نيست و همانا پدر بزرگوارم ‏حضرت محمّد صلّى الله عليه وآله وسلّم رسول خداست، و همانا همسرم (على ‏عليه السلام) سرور اوصيا و دو فرزندم، سرور نوادگان پيامبرانند.

سپس رو به آن بانوان كرد و بر آنان سلام نمود و همه آن ها را با اسمهايشان خواند و آنان با لبخند رو به آن كودك نمودند.

آرى، در ولادت آن حضرت، حورالعين يكديگر را مژده دادند و اهل‏ آسمان ولادت حضرتش را به همديگر بشارت دادند. و در آسمان نورى ‏فروزان پديد آمد كه پيش از آن، فرشتگان چنين نورى را نديده بودند.

آنگاه بانوان بهشتى حضرت زهرا عليها السلام را گرفته رو به حضرت خديجه‏ عليها السلام‏ كرده و گفتند:

خذيها يا خديجة! طاهرة مطهّرة زكيّة ميمونة، بورك لك فيها وفي نسلها.

خديجه! بگير اين كودك را كه پاك، پاكيزه، نظيف و مبارك است، كه خود ونسلش براى تو مبارك و بابركت است.

حضرت خديجه‏ عليها السلام دختر نازنين خود را با خوشحالى در بغل گرفت وپستان در دهانش گذاشت و شير فراوان جارى گشت.

آن كودك، در يك روز، همانند يك ماه كودكان ديگر و در يك ماه، همانند يك سال كودكان ديگر رشد مى‏ نمود.

 

منبع: قطره ای از دریای فضائل اهل بیت علیهم السلام : 2 / 419