امام صادق علیه السلام : اگر من زمان او (حضرت مهدی علیه السلام ) را درک کنم ، در تمام زندگی و حیاتم به او خدمت می کنم.
قرآن و گريه آسمان و زمين

قرآن و گريه آسمان و زمين

يكى از مطالبى كه در روايات اهل بيت علیهم السلام وارد شده گريه ‏آسمان و زمين براى شهادت امام حسين علیه السلام است.

اين واقعيّت، در كلمات اهل بيت علیهم السلام به تعبيرهاى مختلف وارد شده است.

ما قبل از آنكه به نقل برخى از اين روايات بپردازيم، اصل گريه‏ آسمان و زمين از نظر قرآن را بيان مى ‏كنيم.

آيا از نظر قرآن گريه كردن آسمان و زمين ممكن است؟ آيا درقرآن به اين نكته تصريح شده است؟ آيا از نظر قرآن، گريه كردن ‏آسمان و زمين صحّت دارد؟

بديهى است اگر از نظر قرآن، آسمان و زمين براى شخصى و يا جريانى گريه كرده باشند، سزاوارترين شخص و مهمترين جريان، براى گريه كردن آسمان و زمين، امام حسين علیه السلام و شهادت آن حضرت در روز عاشورا است.

با دقّت نمودن در آيات قرآن كريم به اين نتيجه مى‏ رسيم كه‏ بدون ترديد قرآن بر گريه كردن آسمان و زمين دلالت مى ‏كند.

خداوند در قرآن مى‏ فرمايد:

(فما بكت عليهم السماء والارض وما كانوا منظرين)(1)

پس گريه نكرد بر آنان آسمان و زمين و نه به آنان مهلت داده‏ شد.

خداوند در اين آيه شريفه اقوامى را سرزنش كرده به اين جهت ‏كه به خاطر مردن آن‏ ها آسمان و زمين بر آن ‏ها گريه نمى ‏كنند.

مفهوم اين آيه شريفه به خوبى دلالت مى‏ كند كه آسمان و زمين‏ گريه مى ‏كنند، وگرنه سرزنش نمودن خداوند اقوامى را به خاطر گريه نكردن آسمان و زمين بر آن ‏ها، معنى نداشت.

درباره اين آيه شريفه به قسمتى از روايتى كه از حضرت ‏اميرالمؤمنين علیه السلام نقل شده توجّه كنيد:

وَ قَدْ أَدْبَرَتِ الْحِيلَهًُْ وَ أَقْبَلَتِ الْغِيلَهًُْ وَ لَاتَ حِينَ مَنَاصٍ ‏هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ قَدْ فَاتَ مَا فَاتَ وَ ذَهَبَ مَا ذَهَبَ وَ مَضَتِ ‏الدُّنْيَا لِحَالِ بَالِهَا (فَما بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّماءُ وَالْأَرْضُ وَمَاكَانُوا مُنْظَرِينَ)(2) .

حضرت اميرالمؤمنين علیه السلام [در بيان اقسام دنياپرستان‏] بعضى ‏از دام هلاكت رسته ولى از دنيا زخم‏ كارى خورده ‏اند، گروهى با بدن پاره و پوست كنده شده، عدّه ‏اى سر بريده و دسته ‏اى ‏ديگر خونشان به زمين ريخته است، عدّه ‏اى انگشت به دهن ‏مى ‏گزند و برخى از شدّت حسرت دست به هم مى‏ مالند، جمعى سر در گريبان فكرت فرو برده ‏اند و جمعيّتى بر اشتباهات گذشته افسوس مى‏ خورند و پاره ‏اى از نيّت خود برگشته ‏اند، ولى راه چاره بر آنان بسته و مرگ ناگهانى فرارسيده است، و وقت نجات گذشته دريغا! دريغا! آنچه از دست ‏رفت، گذشت و آنچه سپرى شد، رفت و دنيا آن ‏گونه كه خود مى ‏خواست به پايان رسيد؛

فَما بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّماءُوَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنْظَرِينَ.

پس گريه نكرد بر آن‏ ها آسمان و زمين و نه به آنان مهلت داده ‏شد.(3)

مفهوم اين آيه شريفه دلالت مى ‏كند كه آسمان و زمين بر بعضى ‏گريه كرده ‏اند.

و همانگونه كه گفتيم سزاوارترين فرد براى گريه كردن آسمان و زمين بر او امام حسين علیه السلام مى ‏باشد.

روايتى كه اكنون نقل مى ‏كنيم دلالت دارد كه آسمان و زمين براى آن‏ حضرت گريه كرده ‏اند.

________________________________

(1) سوره دخّان، آيه 29.

(2) سوره دخّان، آيه 29.

(3) تفسير اهل بيت علیهم السلام: 14 / 184 ، از نهج البلاغه: 284.

 

 

    بازدید : 3606
    بازديد امروز : 0
    بازديد ديروز : 22758
    بازديد کل : 127594258
    بازديد کل : 88869148