فضيلت دعاى ندبه

    صدر الإسلام همدانى رحمه الله در كتاب «تكاليف الأنام» مى‏ گويد : از خواصّ خواندن دعاى مبارك ندبه اينستكه اگر اين دعاى شريف در هر مكان و موضعى با حضور قلب و اخلاص كامل و با توجّه به مضامين والا، برگزيده و غير قابل وصف و عبارات و اشارات عالى و بى ‏شائبه آن خوانده شود حضرت صاحب العصر و الزمان ارواحنا فداه توجّه و عنايت خاصّى به آن مكان و محفل مى‏ نمايند، بلكه حضرت در آن محفل حاضر مى‏ شوند، چنانكه در بعضى موارد و محافل اتّفاق افتاده است.(1)

    علّامه محقّق شيخ على اكبر نهاوندى رحمه الله در كتاب «العبقريّ الحسان» مى‏ گويد :

    به خطّ حجّة الاسلام آقاى حاج شيخ مهدى ديدم كه او از كتاب مرحوم آقاى سيّد جواد نقل نموده بود، وى درباره مؤلّف آن مى‏ گويد : كه آن مرحوم از ائمّه جماعت مورد اطمينان اصفهان بود و داراى مقاماتى عالى بود كه در صدق و راستى مصداق «وما أظلّت الخضراء على أصدق لهجة منه» بود. ايشان در آن كتاب مى‏ نويسد :

    من با چند نفر مالك قريه ‏اى به نام «صالح آباد» بوديم، افرادى مى‏ خواستند آنجا را غصب كرده و از دست ما بگيرند، لذا عدّه ‏اى را براى تصرّف به آنجا فرستادند، ما در اين رابطه مذاكره نموديم ولى بجايى نرسيد و نتيجه‏ اى نداد.

    عريضه ‏اى به حضور مقدّس امام زمان ارواحنا فداه نوشتم، و آن را در رودخانه ‏اى انداختم و به تخت فولاد رفته و در خرابه ‏اى با تضرّع مشغول خواندن دعاى ندبه شدم ، و مكرّر مى‏ گفتم : «هل إليك يا بن أحمد سبيل فتلقى»؟ «اى پسر پيغمبر! آيا به سوى شما راه ديدارى هست تا شما را ملاقات نمايم»؟

    ناگاه صداى سم اسبى را شنيدم، ديدم عربى سوار بر اسب ابلقى است رو به سمت قبله می ‏رود، نگاهى به من كرد و غائب شد.

    از ديدن او قلبم آرامش پيدا كرد و مطمئن شدم كه مشكلم حل مى ‏شود، شب بعد كارم به خوبى اصلاح شد، من بارها حضرتش را در خواب ديده بودم، و قيافه حضرت به همان شكلى كه ديده بودم ؛ بود.(2)

    همچنين جناب آقاى سيّد رضا - كه از موثّقين علماى اصفهان است - مى‏ گويد : از زيادى قرض و بدهى و فقر متوسّل به اموات شدم، حدوداً دويست نفر از آنها را نام برده و طلب مغفرت نمودم.

    پس از آن ؛ متوسّل به ساحت مقدّس امام عصر صلوات اللَّه عليه شدم، فقراتى از دعاى ندبه مثل «هل إليك يا بن أحمد سبيل فتلقى» را مى‏ خواندم.

    ناگاه ديدم اطاق به نور مخصوصى نورانى و روشن شد، و در همان روز براى من فرج و گشايشى كامل رسيد.(3)

    محدّث جليل القدر مرحوم نورى مى‏ گويد : آقا محمّد كه در شهر سامراء زندگى مى‏ كند، و شخصى عادل و امين و مورد اطمينان است از مادرش - كه زنى صالحه و عابده بود - براى من تعريف كرد و گفت : مادرم مى ‏گفت :

    روز جمعه‏ اى با خانواده مولى سلماسى رحمه الله در سرداب شريف بوديم، مرحوم مولى دعاى ندبه را مى‏ خواند و ما نيز همراه او مشغول دعا بوديم، او با دلى غمگين و مانند عاشقى آشفته و حيران مى‏ گريست و همانند ستمديده‏ اى ناله و فرياد مى‏ زد، ما نيز به گريه او مى‏ گريستيم، سرداب خلوت بود و جز ما كسى ديگر در آن مكان شريف نبود.

    در همين حال ناگاه بوى مشكى در سرداب پخش شد و فضاى آن را پر كرد، بوى خوش آن چنان در آن محفل نورانى پيچيد و آنجا را معطّر كرد كه ما همگى از آن حالى كه داشتيم بيرون آمديم، و همه ما مانند كسى كه پرنده‏ اى در سرش باشد ساكت شديم، و توان حركت و سخن نداشتيم.

    زمان اندكى متحيّر مانديم تا اينكه آن بوى خوش و عطر دل انگيزى كه استشمام مى‏ كرديم تمام شد، و ما همگى به حال دعا برگشتيم.

    چون به خانه برگشتيم از مولى سبب اين عطر و بوى خوش را پرسيدم، مولى گفت: چه كار به اين كارها دارى؟ و به من پاسخ نداد.

    برادر بزرگوار آقاى عليرضا اصفهانى براى من تعريف كرد و گفت : روزى از مرحوم مولا سلماسى رحمه الله در مورد تشرّف ايشان به حضور حضرت حجّت صلوات اللَّه عليه سؤال كردم، و گمانم بر اين بود كه او نيز مانند استاد بزرگوارش مرحوم علّامه سيّد بحرالعلوم با حضرتش ملاقات دارد، ايشان اين قضيّه را عيناً براى من تعريف كرد.(4)

---

1) تكاليف الأنام في غيبة الإمام : 197.

2) العبقريّ الحسان : 101/2 الياقوت الأحمر.  

3) العبقريّ الحسان : 198/2 الياقوت الأحمر.

4) دار السلام : 224/2.