(3)

دعاى مهمّ ديگرى از حضرت امام رضا عليه السلام

اين دعا را حضرت امام رضا عليه السلام در قنوت نماز براى نفرين نمودن به مأمون‏ خواندند:

   أَللَّهُمَّ يا ذَا الْقُدْرَةِ الْجامِعَةِ، وَالرَّحْمَةِ الْواسِعَةِ، وَالْمِنَنِ الْمُتَتابِعَةِ، وَالْالآءِ الْمُتَوالِيَةِ، وَالْأَيادِي الْجَميلَةِ، وَالْمَواهِبِ الْجَزيلَةِ، يا مَنْ‏ لايُوصَفُ بِتَمْثيلٍ، وَلايُمَثَّلُ بِنَظيرٍ، وَلايُغْلَبُ بِظَهيرٍ.

   يا مَنْ خَلَقَ فَرَزَقَ، وَأَلْهَمَ فَأَنْطَقَ، وَابْتَدَعَ فَشَرَعَ، وَعَلا فَارْتَفَعَ، وَقَدَّرَ فَأَحْسَنَ، وَصَوَّرَ فَأَتْقَنَ، وَاحْتَجَّ فَأَبْلَغَ، وَأَنْعَمَ فَأَسْبَغَ، وَأَعْطى فَأَجْزَلَ، وَمَنَحَ فَأَفْضَلَ.

   يا مَنْ سَما فِي الْعِزِّ فَفاقَ خَواطِفَ الْأَبْصارِ، وَدَنا فِي اللُّطْفِ فَجازَ هَواجِسَ الْأَفْكارِ، يا مَنْ تَفَرَّدَ بِالْمُلْكَ فَلا نِدَّ لَهُ في مَلَكُوتِ سُلْطانِهِ، وَتَوَحَّدَ في كِبْرِيآئِهِ فَلا ضِدَّ لَهُ في جَبَرُوتِ شَأْنِهِ.

   يا مَنْ حارَتْ في كِبْرِيآءِ هَيْبَتِهِ دَقآئِقُ لَطآئِفِ الْأَوْهامِ، وَانْحَسَرَتْ‏ دُونَ إِدْراكِ عَظَمَتِهِ خَطآئِفُ أَبْصارِ الْأَنامِ.

   يا عالِمَ خَطَراتِ قُلُوبِ الْعالَمينَ، وَشاهِدَ لَحَظاتِ أَبْصارِ النَّاظِرينَ، يا مَنْ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِهَيْبَتِهِ، وَخَضَعَتِ الرِّقابُ لِعَظَمَتِهِ وَجَلالَتِهِ، وَوَجِلَتِ ‏الْقُلُوبُ مِنْ خيفَتِهِ، وَارْتَعَدَتِ الْفَرآئِصُ مِنْ فَرَقِهِ.

   يا بادِئُ يا بَديعُ، يا قَوِيُّ يا مَنيعُ، يا عَلِيُّ يا رَفيعُ، صَلِّ عَلى مَنْ‏شُرِّفَتِ الصَّلاةُ بِالصَّلاةِ عَلَيْهِ.

   وَانْتَقِمْ لي مِمَّنْ ظَلَمَني، وَاسْتَخَفَّ بي، وَطَرَدَ الشّيعَةَ عَنْ بابي، وَأَذِقْهُ مَرارَةَ الذُّلِّ وَالْهَوانِ كَما أَذاقَنيها، وَاجْعَلْهُ طَريدَ الْأَرْجاسِ ‏وَشَريدَ الْأَنْجاسِ، وَالْحَمْدُ للَّهِِ رَبِّ الْعالَمينَ، وَصَلَّى اللَّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ الطَّيِّبينَ الطَّاهِرينَ.(3)

خداوندا؛ اى كسى كه داراى قدرتى فراگير، و رحمتى گسترده، و احسان‏ هاى پياپى، و نعمت ‏هاى مستمرّ و الطاف زيبا، و بخشش‏ هاى فراوان است، اى كسى كه نمى ‏توان او را با مثال ‏زدن توصيف نمود، و با نظيرآوردن برايش مثال زد، و با مددكار و پشتيبان او را شكست داد، اى كسى كه‏ آفريد و روزى داد، و الهام نمود پس به سخن درآورد، و نوآورى كرد پس شروع نمود، و برترى يافت و رفيع گرديد، و اندازه ‏گيرى نمود و نيكو اندازه‏ گيرى كرد، و صورت ‏آفرينى كرد و آن را استوار و متقن گردانيد، و دليل و حجّت آورد و آن را رسا گردانيد، و نعمت بخشيد و آن را كامل گردانيد، و عطا نمود و آن را فراوان ساخت، و بخشش نمود و آن را افزون گردانيد. اى كسى كه در عزّت اوج گرفته و برتر از پرتو ديدگان است، و در لطف و لطافت نزديك گشته و والاتر از خطور، افكار و انديشه ‏ها است، اى كسى كه در پادشاهى يگانه است، و برايش در فرمانروائى و سلطنت شريكى نيست، و در كبريائى بى ‏همتا است  و براى او در عظمت شأنش مخالفى نيست، اى كسى كه در بزرگى هيبت او اوهام و انديشه ‏ها سرگردان است، و براى درك عظمتش‏ ‏ديدگان مردم درمانده است. اى كسى كه از خطورات دل‏هاى آدميان آگاه و نسبت به ‏زيرچشمى ‏هاى بينندگان گواه است، اى كسى كه چهره ‏ها در برابر هيبت او به خاك افتاده و گردن‏ها در برابر عظمت و جلالت و بزرگى او فرود آمده، و دل‏ها از ترس او به لرزه درآمده، و از بيم او بندهاى بدن دچار رعشه گرديده. اى آغازگر؛ اى پديدآورنده؛ اى توانا؛ اى بازدارنده؛ اى بلندمرتبه؛  اى بلندپايه؛ درود فرست بر كسى كه نماز با صلوات بر او شرافت يافت، و انتقام بگير از كسى كه به من ستم روا داشته، و مرا كوچك شمرده و شيعيان را از درگاه من رانده، و به او تلخى ذلّت و پستى را بچشان همان‏گونه كه به من چشانيد، و او را آواره ‏شده ناپاكان، و آواره‏ شده تبه‏كاران قرار بده. و سپاس و ستايش سزاوار خداوندى است كه پروردگار جهانيان است و درود و رحمت خداوند بر (حضرت) محمّد و آل پاك و پاكيزه ‏اش باد.

---

3) مهج الدعوات: 459، المصباح: 390، البلد الأمين: 655، بحار الأنوار: 257/85.