حضرت داود و حضرت سليمان عليهما السلام

    در عصر استقرار حكومت عدل الهى ، قضاوت با امدادهاى غيبى همراه خواهد بود ؛ تا  كسى نتواند با بيّنه دروغين و يا سوگندى كه واقعيّت ندارد ، چهرۀ حقيقت به خود گرفته و به ديگرى ظلم و ستم نمايد .

    بر اين اساس حضرت بقيّة اللَّه الأعظم ارواحنا فداه در قضاوت‏هاى خود نياز به هيچ گونه شاهد و بيّنه ‏اى ندارند و آن حضرت نيز همانند حضرت داود بر طبق علم خود عمل مى ‏نمايند .

    قبل از آن كه رواياتى را در اين باره نقل كنيم ، به بيان نكته‏ اى دربارۀ حضرت داود و سليمان عليهما السلام مى‏ پردازيم :

    در ميان پيامبران الهى ، برخى مانند حضرت داود و حضرت سليمان عليهما السلام داراى صفات ممتازى بودند . اين حقيقتى است كه قرآن كريم آن را بيان مى‏ كند . خداوند در سورۀ «نمل» دربارۀ آن‏ها مى ‏فرمايد :

 «وَلَقَدْ آتَيْنا داوُدَ وَسُلَيْمانَ عِلْماً وَقالَا الْحَمْدُ للَّهِِ الَّذى فَضَّلَنا عَلى كَثيرٍ مِنْ عِبادِهِ الْمُؤْمِنينَ» .(42)

 و هر آينه قطعاً داود و سليمان را دانشى داديم و آن دو گفتند : ستايش مخصوص خدايى است كه ما را بر بسيارى از بندگان مؤمن خود برترى داد .

    و در سورۀ «انبياء» دربارۀ آن دو بزرگوار مى ‏فرمايد :

 «وَكُلاًّ آتَيْناهُ حُكْماً وَعِلْماً» .(43)

 و هر يك را حكم و علم داديم .

    و در سورۀ «ص» دربارۀ حضرت داود عليه السلام مى ‏فرمايد :

 «يا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناكَ خَليفَةً فِي الْأَرْضِ فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ...» .(44)

اى داود ؛ ما تو را جانشين در زمين قرار داديم ، پس ميان مردم به حق حكم نما.

    بر اساس تفضّل و عنايتى كه خداوند به حضرت داود و حضرت سليمان نموده ، از جرياناتى آگاه مى‏ شدند كه ديگران از آن اطّلاعى نداشتند . بر همين اساس ، قضاوت و حكومت آنان به گونه‏ اى بوده  كه از ويژگى‏ هاى خاصّى برخوردار بوده است . به اين جهت آن بزرگواران در قضاوت‏هاى خود نيازى به بيّنه و شاهد نداشتند .

---

42) سورۀ نمل ، آيۀ 15 .

43) سورۀ انبياء ، آيۀ 79 .

44) سورۀ ص ، آيۀ 26 .