(13) صلاة الحجّة عجّل اللَّه تعالى فرجه في ليلة الجمعة

    قال السيّد بن طاووس رحمه الله : رأيت في كتاب «كنوز النّجاح» تأليف الفقيه أبي علي الفضل بن الحسن الطبرسي رضى الله عنه ، عن مولانا الحجّة صلوات اللَّه عليه ما هذا لفظه :

    روى أحمد بن الدّربي عن خزامة ، عن أبي عبداللَّه الحسين بن محمّد البزوفري قال : خرج عن النّاحية المقدّسة :

 من كان له إلى اللَّه حاجة فلْيغسل ليلة الجمعة بعد نصف اللّيل ، ويأتي مصلّاه ، ويصلّي ركعتين يقرأ في الركعة الاُولى الحمد ، فإذا بلغ «إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعينُ» يكرّرها مائة مرّة ، ويتمّم في المائة إلى آخرها ، ويقرأ سورة التوحيد مرّة واحده ، ثمّ يركع ويسجد ، ويسبّح فيها سبعة سبعة ، ويصلّي الرّكعة الثّانية على هيئته ويدعو بهذا الدّعاء ، فإنّ اللَّه تعالى يقضي حاجته ألبتّة كائناً ما كان إلّا أن يكون في قطيعة الرحم .

    والدّعاء :

    أَللَّهُمَّ إِنْ أَطَعْتُكَ فَالْمَحْمَدَةُ لَكَ ، وَ إِنْ عَصَيْتُكَ فَالْحُجَّةُ لَكَ ، مِنْكَ الرَّوْحُ وَمِنْكَ الْفَرَجُ ، سُبْحانَ مَنْ أَنْعَمَ وَشَكَرَ ، سُبْحانَ مَنْ قَدَرَ وغَفَرَ .

    أَللَّهُمَّ إِنْ كُنْتُ قَدْ عَصَيْتُكَ ، فَإِنّي قَدْ أَطَعْتُكَ في أَحَبِّ الْأَشْياءِ إِلَيْكَ وَهُوَ الْإيمانُ بِكَ ، لَمْ أَتَّخِذْ لَكَ وَلَداً ، وَلَمْ أَدْعُ لَكَ شَريكاً ، مَنّاً مِنْكَ بِهِ عَلَيَّ لا مَنّاً مِنّي بِهِ عَلَيْكَ ، وَقَدْ عَصَيْتُكَ يا إِلهي عَلى غَيْرِ وَجْهِ الْمُكابَرَةِ ، وَلَا الْخُرُوجِ عَنْ عُبُودِيَّتِكَ ، وَلَا الْجُحُودِ لِرُبُوبِيَّتِكَ ، وَلكِنْ أَطَعْتُ هَوايَ ، وَأَزَلَّنِي الشَّيْطانُ .

    فَلَكَ الْحُجَّةُ عَلَيَّ وَالْبَيانُ ، فَإِنْ تُعَذِّبْني فَبِذُنُوبي غَيْرَ ظالِمٍ ، وَ إِنْ تَغْفِرْ لي وَتَرْحَمْني ، فَإِنَّكَ جَوادٌ كَريمٌ ، يا كَريمُ يا كَريمُ حتّى يقطع النفس ، ثمّ يقول : يا آمِناً مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ ، وَكُلُّ شَيْ‏ءٍ مِنْكَ خائِفٌ حَذِرٌ ، أَسْأَلُكَ بِأَمْنِكَ مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ ، وَخَوْفِ كُلِّ شَيْ‏ءٍ مِنْكَ ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ ، وَأَنْ تُعْطِيَني أَماناً لِنَفْسي وَأَهْلي وَوَلَدي ، وَسائِرِ ما أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ ، حَتَّى لا أَخافَ أَحَداً ، وَلا أَحْذَرَ مِنْ شَيْ‏ءٍ أَبَداً ، إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَديرٌ ، وَحَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكيلُ .

    يا كافِيَ إِبْراهيمَ نُمْرُودَ ، يا كافِيَ مُوسى فِرْعَوْنَ ، أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ ، وَأَنْ تَكْفِيَني شَرَّ فُلانِ بْنِ فُلانٍ . فيستكفي شرّ من يخاف شرّه إن شاء اللَّه تعالى .

 ثمّ يسجد ويسئل حاجته ويتضرّع إلى اللَّه تعالى ، فإنّه ما من مؤمن ولا مؤمنة صلّى هذه الصلاة، ودعا بهذا الدعاء خالصاً ، إلّا فتحت له أبواب السّماء للإجابة ويجاب في وقته وليلته كائناً ما كان ، وذلك من فضل اللَّه علينا وعلى الناس.(20)

______________________________

20) مهج الدعوات : 351 ، المصباح : 522 بتفاوت يسير . 

 

---

 

(13) نماز امام زمان عجّل اللَّه تعالى فرجه در شب جمعه

سيّد بن طاووس رحمه الله مى‏ فرمايد : در كتاب«كنوز النجاح» نوشته ابو على فضل بن حسن طبرسى رضى الله عنه آمده است : احمد بن دربى از خزامه و او از ابى عبداللَّه حسين بن محمّد بزوفرى روايت كرده است كه از ناحيه مقدّسه وارد شده است :

 هر كس از درگاه ربوبى حاجتى دارد شب جمعه بعد از نصف شب غسل كرده و به جايگاه نماز خود رفته و دو ركعت نماز بخواند . در ركعت اوّل سوره حمد را بخواند تا برسد به آيه «إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعينُ» و آن را صد مرتبه تكرار كند و سپس سوره حمد را تا آخر و سوره توحيد را يك مرتبه بخواند . سپس به ركوع و سجده رفته و در هر كدام ، ذكر آن را هفت مرتبه بگويد .

 ركعت دوّم را نيز به همين صورت بجا آورد سپس دعايى را كه ذكر مى‏ شود بخواند ، كه خداى تعالى به طور قطع حاجتش را هر چه باشد برآورده مى ‏كند ؛ مگر آن كه قطع صله رحم را خواسته باشد .

    و دعا (چنين است) :

خداوندا ؛ اگر تو را اطاعت كردم حمد و سپاس شايسته توست، و اگر تو را نافرمانى كردم حجّت و دليل تو بر من تمام است ، آسايش و راحتى و حلّ مشكلات از ناحيه توست ، پاك و منزّه است كسى كه نعمت داد و شكر گزارد ، پاك و منزّه است كسى كه قدرت داشت و بخشيد .

خداوندا؛ اگر معصيت و نافرمانى تو را كردم؛ به راستى كه در محبوب‏ترين چيزها نزد تو كه ايمان به توست، تو را اطاعت كرده‏ ام ؛ فرزندى براى تو نگرفتم؛ و شريكى برايت نخواندم؛ و اين‏ها منّتى از تو بر من است نه منّتى باشد از من بر تو .

 خداى من ؛ تو را نافرمانى كردم نه از روى گردنكشى و نه براى خارج شدن از مرتبه بندگى تو ، و نه براى انكار ربوبيّت تو ؛ بلكه از هواى نفسم پيروى كردم و شيطان مرا دچار لغزش ساخت .

 پس حجّت و بيان تو بر من تمام است ، پس اگر عذابم كنى به خاطر گناهانم مى‏ باشد و تو ستمگر نيستى و اگر مرا بيامرزى و ترحّم نمايى همانا تو بخشنده بزرگوارى ، اى بزرگوار اى بزرگوار.(اين کلمه را به قدر يک نفس تکرار کند).

 سپس بگويد : 

اى آن كه از هر چيزى ايمن هستى و همه از تو ترسان و بيمناكند ؛ از تو مى‏خواهم به امنيّت و امان تو از هر چيز و ترس هر چيز از تو ، كه بر محمّد و آل محمّد درود بفرستى و به من در مورد خودم و خانواده و فرزندانم و ديگر نعمت‏هايى كه به من داده ‏اى امنيّت و آسودگى عطا كنى ، تا هرگز از كسى نترسم و از چيزى بيمناك نباشم ؛ همانا تو بر هر كارى قادر و توانايى . و خداوند، ما را بس است و او خوب وكيلى است .

 اى كفايت‏ كننده ابراهيم از شرّ نمرود ، و اى كفايت‏ كننده موسى از شرّ فرعون ، از تو مى‏خواهم كه بر محمّد و آل محمّد درود بفرستى و مرا از شرّ «فلانى فرزند فلانى» كفايت كنى .

 پس به خواست خدا، دعا كننده از شرّ كسى كه از او مى‏ ترسد در امان خواهد بود . آن گاه سجده كرده و حاجتش را مى‏ طلبد و به سوى خدا تضرّع و ناله مى‏ كند .

 هيچ زن و مرد مؤمنى نيست كه اين نماز را بخواند و با خلوص نيّت دعا كند مگر اين كه براى او درهاى آسمان براى اجابت باز شده و در همان وقت و همان شب هر كه باشد دعايش اجابت مى‏شود و اين از فضل خداوند بر ما و مردم است .(20)

_________________________________

20) مهج الدعوات : 351 ، المصباح : 522 با اندكى تفاوت .