دعای امام عصر ارواحنا فداه

برای کسی که برای فرج و یاری آن حضرت دعا کند

 

نويسنده «مكيال المكارم» مى ‏گويد : از جمله اثرات دعا براى مولاى ما حضرت مهدى ارواحنا فداه آن است كه دعاى آن بزرگوار شامل حال كسى مى‏ شود كه براى آن حضرت دعا  كند .

دليل اين مطلب آن است كه علاوه بر اين كه ايشان بيش از هر كس نسبت به سپاسگزارى از كسى كه به وى نيكى و احسان كند ، اهتمام دارند؛ در دعاى حجاب خود كه در كتاب «مهج الدعوات» آمده است؛ پس از دعا براى تعجيل فرج فرموده است :

... وَاجْعَلْ مَنْ يَتْبَعُني لِنُصْرَةِ دينِكَ مُؤَيَّدينَ ، وَفي سَبيلِكَ مُجاهِدينَ ، وَعَلى مَنْ أَرادَني وَأَرادَهُمْ بِسُوءٍ مَنْصُورينَ ... .

... هر كسى را  كه براى پيروزى آيين تو از من پيروى مى‏ نمايد تأييد فرما ، و در راه خودت از مجاهدين و جهاد كنندگان قرار بده و بر كسانى كه سوء قصدى نسبت به من و ايشان كرده ‏اند ، يارى فرما ... .

بدون شك ، دعا براى آن حضرت و تعجيل در فرج باكفايتش، نوعى پيروى و يارى كردن آن بزرگوار است؛ زيرا يكى از نمونه‏ هاى يارى دين و ايمان و يارى امام زمان ارواحنا فداه ، يارى كردن زبانى است ، و دعا براى آن حضرت از اقسام يارى كردن زبانى به حساب مى‏ آيد ؛ و اين چيزى نيست كه بر كسى پنهان باشد .

همچنين بيان علىّ بن ابراهيم قمى در تفسيرش ، گفتار ما را تأييد مى‏ كند . ايشان در تفسير آيه شريفه « وَإِذا حُيّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْها أَوْ رُدُّوها»(1) ؛ «اگر به شما اداى احترام شد، شما نيز بهتر از آن يا به همان شكل اداى احترام را پاسخ دهيد» ، فرموده است : منظور از تحيّت ، سلام و موارد ديگرى از كارهاى نيك است .

زيرا كه دعا از برترين نوع احسان و نيكى است . بنابراين ، هنگامى كه بنده مؤمن براى مولايش امام عصر ارواحنا فداه دعا كند و اين كار را خالصانه انجام دهد ؛ مولاى بزرگوارش نيز در پاداش او دعايى خالص براى او خواهد  كرد . بديهى است، دعاى امام زمان ارواحنا فداه براى شخص ، كليد تمام خيرات و خوبى‏ها ، و نابود كننده همه بدى‏ها است .

گواهى و تأييد اين گفتار ، سخن مرحوم قطب راوندى در كتاب «خرائج» است ، وى مى‏ گويد :

گروهى از اهل اصفهان - كه از جمله ايشان ابوالعبّاس احمد بن نصر؛ و ابو جعفر محمّد بن علويه هستند - برايم بازگو كردند كه مردى به نام عبدالرحمان در اصفهان بود و از شيعيان به حساب مى ‏آمد . از او پرسيده شد كه به چه دليل تو از بين تمام مردم روزگار خود ، امام هادى‏ عليه السلام را انتخاب كرده و او را امام و پيشواى خود قرار دادى ؟!

وى گفته است : چيزى را مشاهده كردم كه برايم واجب شده است تا او را امام خود بدانم . من مردى فقير و بى چيز بودم ، ولى زبانى گويا داشتم و پر جرأت بودم . در يكى از سال‏ها مردم اصفهان مرا از شهر بيرون كردند ؛ من نيز به همراه عدّه ‏اى كه براى شكايت و دادخواهى به ديار متوكّل عبّاسى (حاكم وقت) مى‏ رفتند ، به راه افتادم ؛ تا آن كه به قصر حكومتى او رسيديم . در اين هنگام ، دستور احضار امام هادى عليه السلام را صادر كرد .

از بعضى از حاضران پرسيدم : اين مردى كه دستور احضارش را داده ‏اند، كيست؟

گفتند : او يكى از فرزندان على عليه السلام است كه شيعيان او را امام و پيشواى خود مى‏ دانند . و من حتم دارم كه متوكّل او را براى كشتن احضار كرده است .

من گفتم: از اين جا نمى‏ روم تا ببينم او چگونه مردى است !

پس از مدّتى آن حضرت را در حالى كه سوار بر اسب بود مشاهده كردم ، مردم در سمت راست و چپ آن حضرت صف كشيده بودند و به سويش مى‏ نگريستند . با ديدن او ، محبّت و دوستيش در قلبم قرار گرفت ، و براى او در درون خود مشغول دعا شدم تا خداوند او را از شرّ متوكّل (لعين) در امان بدارد .

آن بزرگوار نگاهش را به يال اسب دوخته بود و از بين مردم حركت مى‏ كرد ، و به راست و چپ خود نيز نگاه نمى‏ كرد . من نيز در درون پيوسته براى او دعا مى‏ كردم . هنگامى كه خواست از كنار من عبور كند ، رو به من كرد و فرمود :

 استجاب اللَّه دعاك ، وطوّل عمرك وكثّر مالك وولدك .

خداوند ، دعايت را اجابت فرمايد ؛ عمرت را طولانى ، و دارايى و فرزندانت را بسيار گرداند .

 آن گاه، من از شكوه و هيبت او برخود لرزيدم و بين دوستانم افتادم؛ پرسيدند: چه اتّفاقى برايت افتاده است؟

گفتم: خوبم (ولى هيچ چيزى در مورد آن جريان به هيچ كس نگفتم) . پس از اين جريان به اصفهان بازگشتيم ، و به واسطه دعاى آن بزرگوار، خداوند نيز راه‏هاى درآمد را به رويم گشود، به گونه ‏اى كه در حال حاضر هزار هزار درهم ارزش خانه و اموال درون خانه ‏ام مى‏ باشد ، و بيرون از منزلم نيز بسيار ثروت و دارايى دارم . ده فرزند نيز نصيبم شده، و بيش از هفتاد سال از عمرم مى‏ گذرد .

من ، اين مرد بزرگوار را به عنوان پيشواى خود برگزيدم و او را امام مى ‏دانم ؛ چرا كه او چيزى را كه در خاطر من گذشت متوجّه شد، و برايم دعا  كرد و خداوند نيز دعايش را در حقّم مستجاب فرمود.

 عرض مى ‏كنم : اى خردمند ؛ با دقّت انديشه كن و ببين چگونه مولاى ما امام هادى عليه السلام ، پاداش دعا و احسان اين مرد اصفهانى را داد ، و آن گونه برايش دعا فرمود ؛ با اين كه وقتى آن شخص براى امام عليه السلام دعا كرد ، هنوز جزو پيروان امام عليه السلام نبود . آيا با وجود اين جريان، مى‏ توانى گمان كنى در مورد امام عصر و مولاى‏مان حضرت مهدى ارواحنا فداه ، با اين كه تو از شيعيان او هستى ، كه اگر دعايش كنى ، او در مقابل براى تو دعاى خير نمى ‏كند ؟!

نه ؛ به خدايى كه جنّ و بشر را آفريد ، چنين نيست ؛ بلكه ، آن حضرت - اگر چه مؤمنان نسبت به اين جهت بى ‏توجّهى مى ‏كنند - براى مؤمنان و شيعيانش دعا مى ‏كند ؛ زيرا تمام احسان‏ها و نيكى ‏ها از ناحيه آن حضرت است .

از جمله امورى كه تأكيد بر مدّعاى ما مى ‏نمايد اين است كه يكى از برادران شايسته و بزرگوارم به من گفت كه در عالم رؤيا حضرت مهدى صلوات الله عليه را ملاقات كرده ، و آن حضرت به او فرموده ‏اند :

 إنّى أدعو لكلّ مؤمن يدعو لي بعد ذكر مصائب سيّدالشهداء عليه السلام في مجالس العزاء .

من حتماً براى هر مؤمنى كه در مجلس عزا ، بعد از ياد مصيبت‏هاى سيّد الشهدا عليه السلام برايم دعا كند ، دعا مى‏ كنم .

 از خداوند درخواست توفيق دعا براى آن حضرت را داريم ؛ همانا ، او شنواى دعاست .(2)

--------------------------

1) سورۀ نساء، آیۀ 86 .

2) مکیال المکارم: 1 / 333.

 

 

منابع: سایت مناجات (پایگاه جامع اسلامی) و وبسايت راه رستگاري

از کتاب «صحیفه مهدیه : 56»

 

-----------------------------------------------------

براي مطالعه و دانلود کتاب «صحيفهٔ مهديه» در بخش کتابخانه پايگاه

علمي المنجي، اينجا کليک کنيد.