اگر خداوند در عصر غيبت، راضي به غايب بودن امام زمان ارواحنا فداه هست، چرا ما براي ظهور آن حضرت دعا کنيم؟

 

هيچگاه خداوند راضي به غيبت امام عصر ارواحنا فداه نبوده و نيست. و غايب بودن آن حضرت به خاطر مشيّت خداوند است ،‌نه رضايت او.

ما بايد ميان مشيّت الهي و رضايت الهي فرق بگذاريم . اگر توجه داشته باشيم که ملاک مشيّت خداوند با ملاک رضايت خداوند فرق مي کند،‌ بسياري از سئوالات اعتقادي حل شده و پاسخ آنها روشن مي شود.

همانگونه که مي دانيم ، غيبت امام عصر عجل الله تعالي فرجه همراه با ادامهٔ ظلم و ستم جهاني و سيطرهٔ کفر بر جهان مي باشد و خداوند هيچگاه راضي به ظلم و ستم در سراسر گيتي و تسلط کفار بر جهان نيست؛ زيرا  آگاه از همهٔ ستمهايي است که بر مردم مظلوم جهان وارد مي شود.

اينها بر اساس رضايت و خشنودي خداوند نيست، بلکه بر اساس مشيت الهي است و  مشيت خداوند بستگي به اعمال مردم دارد، و اگر مردم رفتار خود را عوض کنند خداوند هم مشيّت خود را تغيير خواهد داد :

«إنّ الله لايغيّر ما بقوم حتي يغيّروا ما بأنفسهم».

خداوند آنچه بر قومي وارد مي شود تغيير نخواهد داد تا آنها آنچه در نفس هايشان هست تغيير دهند.

براي روشن شدن فرق ميان مشيّت و رضايت،‌مثالي را بيان مي کنيم :

اگر پدر و مادري فرزند خود را به بيمارستان برده و او را زير تيغ جرّاحي قرار دهند هرچند اين کار را با اراده و مشيّت خود انجام مي دهند ولي هيچگاه از آن راضي و خرسند نيستند. يقيناً آنها دوست دارند که فرزندشان سالم بود و نيازي به بيمارستان و جراحي پيدا نمي کرد.

رضايت خداوند هم در اين بوده که همهٔ مردم راه هدايت را مي پيمودند و به ظلم و ستم نمودن به يکديگر نمي پرداختند، ولي متأسفانه بر اثر رفتار شرار ناس و عموم مردم، دوران غيبت رقم خورده و ادامه يافته است . در حالي که خداوند مردم را براي زمان غيبت نيافريده بلکه فرموده است :

إنّا ارسلنا رسلنا بالبيّنات ليقوم الناس بالقسط.

ما رسولان خود را با نشانه هاي آشکار فرستاديم تا مردم خود به عدالت رفتار نمايند.

متأسفانه مردم برخلاف اراده و رضايت الهي به ظلم و ستم پرداختند و خشنودي خداوند را در نظر نگرفتند و جهان و جهانيان را بر خلاف رضايت الهي به ظلم و ستم گرفتار ساختند.

 

پايگاه علمي المنجي