همه ايمان مى‌آورند

حكومت جهانى امام عصر علیه السلام

آيۀ چهارم: قال الله تعالى في سورة النساء:

(وَإِنْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلاَّ لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَيَوْمَ الْقِيامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيداً)(1).

نيست از اهل كتاب، مگر آن كه البتّه به او ــ يعنى عيسى عليه السلام ــ  پيش از مردنش ايمان آرد و در روز قيامت بر ايشان گواه مى‌باشد.

على بن ابراهيم در تفسير(2) خود از شهر بن حوشب روايت كرده كه  گفت: حجّاج مرا گفت: اى شهر! در كتاب خداى آيه‌ اى است كه مرا وامانده نموده. گفتم: اى امير! آن كدام آيه است؟ گفت: قول خداى تعالى (وَإِن مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ...)، الخ. سوگند به خداى! كه فرمان دهيم يهود و نصارا را گردن زنند و به گوشه چشم، نگران آن ها شوم. پس نمى‌ بينم كه در لب خود حركت دهند تا بميرند. گفتم: اصلح الله الإمير! معنى آن نه چنان است كه امير پنداشته. گفت: چگونه است؟
گفتم: به درستى كه عيسى عليه السلام پيش از قيامت از آسمان فرود آيد، پس اهل ملّتى از يهود و غير يهود باقى نماند، جز اين كه پيش از مردنش به او ايمان آورند و او پشت سر حضرت مهدى عليه السلام نماز گزارد. گفت: ويحک(3) از كجا اين مطلب را مى‌ گويى؟

گفتم: محمّد بن على بن الحسين عليه السلام مرا به آن حديث كرده. گفت: «جئت بها والله من عين صافية» سوگند به خداى! كه اين معنى را از سرچشمۀ صافى اخذ كرده و آورده‌اى.(4)

---

 (1) سورۀ نساء، آيۀ 159.

(2) تفسير القمّى: 1 / 158 و نيز ر . ك: بحارالانوار: 9 / 195؛ وج 14 / 439؛ وج 53 / 50.
(3) ويحك: واى بر تو!
(4) العبقرى الحسان : 1 / 16.